Zapraszamy serdecznie na wernisaż we wtorek 27 maja 2025 o godzinie 17.00.
Wystawa "Z formą w Ogrody", prezentowana w malowniczym otoczeniu Kasztelu w Szymbarku, stanowi zaproszenie do doświadczenia sztuki w przestrzeni, która z definicji jest już emanacją ludzkiego pragnienia harmonii. Ogród, jako świadoma ingerencja w naturę, to miejsce balansujące na granicy kontroli i dzikości — przestrzeń, która uczy pokory wobec żywiołu, a jednocześnie odzwierciedla potrzebę jego oswojenia. To właśnie ta napięta relacja staje się punktem wyjścia dla naszej wystawy, która poprzez rzeźbę wpisuje się w naturalne ramy zieleni. Dzieła sztuki, ulokowane wśród roślinności, stają się nie tylko elementami krajobrazu, ale także jego komentarzem — materialnym śladem refleksji nad miejscem człowieka w świecie przyrody. Współistnienie form artystycznych z ogrodem nie narzuca hierarchii, ale zachęca do kontemplacji i współodczuwania. To subtelna interwencja, która nie tłumi, ale wzmacnia obecność natury.
Inspiracją dla koncepcji wystawy stała się odwieczna tęsknota człowieka za schronieniem — miejscem wytchnienia, gdzie ciało może odpocząć, a umysł odetchnąć od zgiełku cywilizacji. Ogród od wieków spełniał taką funkcję, będąc jednocześnie wyrazem estetycznych aspiracji i potrzeb duchowych. Rzeźba, jako forma sztuki silnie obecnej fizycznie, wchodzi z ogrodem w intymny dialog. Niekiedy kontrastuje z jego miękkością, czasem wtapia się w krajobraz, ale zawsze prowokuje do zatrzymania. W takim właśnie zwolnieniu — w ciszy, w powolnym spacerze — rodzi się możliwość głębszego kontaktu z samym sobą. Wystawa staje się więc nie tylko wizualnym doświadczeniem, ale i osobistą podróżą.
Z formą w Ogrody nie oferuje gotowych odpowiedzi ani nie narzuca interpretacji. To przestrzeń otwarta, zapraszająca do obcowania, nie do konsumowania. Forma, obecna w ogrodzie, staje się czymś więcej niż tylko dziełem — jest punktem skupienia, impulsem do refleksji, często też pretekstem do wyciszenia. Wystawa stawia pytania o to, jak współczesny człowiek odnajduje się w świecie, w którym natura została ujarzmiona, ale nie zapomniana. Czy możliwe jest dziś doświadczenie pierwotnej radości, oderwanej od użytkowości i produktywności? Odpowiedzią może być właśnie ten szczególny rodzaj kontaktu ze sztuką i zielenią — doświadczenie pełne obecności, ale wolne od presji.
