Wielu uważa, iż mówiąca papuga żako może być doskonałym towarzyszem życia. Te ptaki potrafią nie tylko naśladować dźwięki, ale też tworzyć unikalną więź ze swoim opiekunem. Jednak czy naprawdę nadają się dla wszystkich? I co jeżeli pomysł pojawia się tylko dlatego, iż w domu… brakuje rozmów?
“Zamienię żonę na żako?”
Pomysł zrodził się w głowie Jurka stosunkowo niedawno. Od lat żył w małżeństwie z Niną — kobietą cichą, zamkniętą w sobie i niezbyt rozmowną. Z czasem relacja między nimi bardziej przypominała współlokatorstwo niż partnerski związek. „Czuję się, jakbym mieszkał z rybką akwariową – tylko oczy duże, ale cisza jak makiem zasiał”, skarżył się mężczyzna. I wtedy padł pomysł: papuga! Ale nie byle jaka – tylko żako, z gatunku najbardziej rozmownych.
Nina nie była zachwycona tą ideą. „To przecież nie kanarek ani świnka morska – potrzebuje dużo miejsca i uwagi”, zauważyła trafnie. Ale Jurek był już niemal zdecydowany.
Co to za ptak?
Papugi żako, znane też jako afrykańskie papugi szare, to jedne z najinteligentniejszych ptaków świata. Potrafią zapamiętać i powtarzać do kilkuset słów, odtwarzać dźwięki dzwonka czy choćby domofonu. Ich rozmiar to około 35 cm długości i aż 65 cm rozpiętości skrzydeł, a dożywają choćby 50 lat!
Choć są niezwykle towarzyskie i zabawne, to nie są to zwierzęta dla wszystkich. Głośne, wymagające i bardzo emocjonalne — potrafią głośno krzyczeć, trzaskać dziobem i naśladować nie tylko słowa, ale też irytujące dźwięki.
Skąd go wziąć i czy warto?
Niestety, wiele żako trafia do Europy nielegalnie. Przemycane w fatalnych warunkach, zestresowane, chore i wystraszone. Takie papugi cierpią z powodu lęków, skubią sobie pióra i nie potrafią się zaaklimatyzować. Dlatego bardzo ważne jest, by papugę kupować wyłącznie z legalnej hodowli, gdzie ptaki są traktowane z należytą troską.
Żako wymaga dużej, solidnej klatki i codziennego kontaktu z człowiekiem. Nie wystarczy puścić im radia i iść do pracy. To jak dziecko – potrzebuje opieki, rozmów, nauki i… dużo cierpliwości.
Prawdziwa historia papugi Alex
Najbardziej znanym żako w historii był Aleks — papuga badana przez dr Irenę Pepperberg przez ponad 30 lat. Aleks znał kolory, rozróżniał kształty, liczył przedmioty i potrafił mówić, kiedy był zmęczony lub głodny. Jego inteligencja odpowiadała poziomowi dwuletniego dziecka. Zmarł nagle, ale jego historia do dziś inspiruje badaczy na całym świecie.
Podsumowanie
Choć wizja gadającej papugi jako towarzysza życia brzmi kusząco, nie jest to wybór dla wszystkich. Żako to nie zabawka, a istota o wyjątkowej wrażliwości i potrzebach. Zamiast kupować zwierzę w nadziei, iż „rozgada” dom, może warto zacząć od rozmowy z własnym partnerem?
Bo prawdziwe relacje buduje się nie poprzez dźwięki powtarzane przez papugę, ale przez empatię, zrozumienie i codzienne starania. Może to właśnie one są najlepszym prezentem, jaki można sobie nawzajem dać?