Szpic miniaturowy

Zdjęcie: szpic miniaturowy

Rasa ta słynie z bardzo dużej inteligencji i niezwykłej urody, a także pewności siebie. Niestety, ze względu na dużą popularność w internecie i niewielkie rozmiary często traktowany jest jak żywa maskotka.

Tymczasem szpic miniaturowy to żywy i bardzo odporny psiak, który ma wielką potrzebę ruchu i odkrywania świata. Sprawdź, jak zapewnić mu najlepsze warunki. Przeczytaj, czy to czworonóg, który do ciebie pasuje!

Ogólna charakterystyka

👉 Rozmiar	wysokość w kłębie: od od 18 do 24 cm; masa ciała: od 2 do 4 kg
⭐ Szata	sierść: dwuwarstwowa, z prostym, nastroszonym włosem okrywowym, długim wszędzie prócz głowy, uszu i łap, tworzącym pióra, grzywę, portki; gęsty, krótki podszerstek; maść: biała, pomarańczowa, szara cieniowana, czekoladowa, czarna; rzadziej kremowy lub pomarańczowy, również z nalotem, czarny podpalany i w łaty
️ Długość życia	12–16 lat
🐶 Charakter	żywy, czujny, oddany opiekunowi, bez instynktu myśliwskiego, nieufny wobec obcych

Pomeranian – opis rasy

Pomeranian to bardzo mały piesek, którego wysokość w kłębie nie przekracza 22 centymetrów. Pieski ważą od dwóch do czterech kilogramów.

Wygląd

Jak wygląda pies szpic? Zdjęcia uzupełnią nasz opis. Jest to rasa o bardzo proporcjonalnej budowie ciała, którego sylwetka wpisana jest w kwadrat. Grzbiet jest prosty i krótki, a klatka piersiowa dosyć głęboka. Ogon jest noszony wysoko i zawinięty.

Głowa jest klinowata, a na jej szczycie znajdują się szpiczaste uszy. Kufa jest delikatna, oczy nieco skośne, a zgryz – nożycowy. Pyszczek przypomina nieco lisi.

Sierść

Na pierwszy rzut oka szpic miniaturowy przypomina puchatą kulkę z krótkimi nogami i trójkątnymi uszami. Szata jest obfita i dwuwarstwowa. Włos okrywowy jest długi i prosty, a podszerstek gęsty i wełnisty. Charakterystyczną cechą tej rasy jest okazała kryza.

Umaszczenie pomeraniana

Dopuszczalne są rozmaite umaszczenia. Najczęściej spotykane umaszczenia to:

• czarne;
• białe;
• pomarańczowe;
• wilczaste.

Pomeranian, jako jedyny ze wszystkich szpiców może występować w tak zwanych „innych barwach”, których spektrum jest bardzo szerokie. Często pojawia się maść nakrapiana. W takich wypadkach zawsze dominuje biel, a łaty muszą być równomiernie rozłożone.

Szpic miniaturowy – charakter pomeraniana i jego usposobienie

Wszystkie szpice niemieckie to rasy psów, które zawsze bardzo blisko współpracowały z człowiekiem. Chociaż w tej chwili kojarzą się przede wszystkim z psami do towarzystwa, przez wieki służyły także jako stróże oraz psy pasterskie. Dzięki temu co do zasady są chętne do współpracy i łatwe do wychowania.

Jaki jest szpic miniaturowy?

Pomeranian w niczym nie odstaje od swoich większych kuzynów. Jest wprawdzie bardzo mały, jednak równie inteligentny i chętny do wszelkich aktywności. Jak na swoje rozmiary jest psiakiem odpornym i dobrze zbudowanym. przez cały czas czuje się w obowiązku, by stróżować. Jest więc stosunkowo szczekliwy i żywiołowy.

Szpic miniaturowy – opinie dotyczące posłuszeństwa

Teoretycznie pomeraniana łatwo ułożyć, jednak w stosunku do psa trzeba wykazywać się delikatnością i dużą dozą cierpliwości. Miniaturowy szpic bywa bowiem dosyć uparty i może ociągać się w wykonywaniu poleceń, które go nudzą.

Pomeranian, czyli pies aktywny i towarzyski

To rodzinny i bardzo towarzyski pies. Kocha wszystkich domowników, jednak zwykle wybiera sobie jednego, któremu będzie bezgranicznie oddany. W stosunku do obcych jest zdystansowany, chociaż nie powinien być lękliwy. Uwielbia zabawę na świeżym powietrzu. Co ciekawe, psy tej rasy osiągają bardzo dobre wyniki w zawodach agility dla maluchów.

Szpic miniaturowy kocha być w centrum uwagi

Lubi się popisywać przed domownikami i spędzać z nimi czas. Wbrew pozorom nie należy jednak do psów-rzepów, które na każdym kroku towarzyszą opiekunowi. Jego potrzeba niezależności nie jest może szczególnie silna, jednak bardzo ją sobie ceni – trzeba o tym pamiętać.

Szpic miniaturowy pomeranian – długość życia i zdrowie

Pomeranian żyje około 12–16 lat. Pies ten doskonale znosi zarówno wysoką, jak i niską temperaturę. Ma bowiem dwuwarstwową okrywę włosową. Szpice miniaturowe nie są jednak zwierzętami podwórkowymi, więc zimą trzeba chronić opuszki ich łap, a latem zapewniać im cień.

Do najczęstszych chorób szpica należą problemy z sercem i skórą, czyli:

• łysienie (alopecia X);
• niedotlenienie organizmu;
• kruchość skóry;
• dermatoza.

Na jakie choroby może zapadać szpic miniaturowy?

Szpic miniaturowy to rasa, która narażona jest również na:

• niedoczynność tarczycy;
• zwichnięcie lub wypadnięcie rzepki;
• cukrzycę;
• choroby oczu;
• nadczynność przytarczyc;
• zapadnięcie tchawicy;
• wnętrostwo.

Rzepka, tarczyca i serce powinny być zatem stale kontrolowane, a wszelkie problemy z nimi – konsultowane z lekarzem weterynarii.

Pielęgnacja pomeraniana

Bardzo gęsta dwuwarstwowa sierść pomeraniana wymaga regularnej pielęgnacji i czesania, by uniknąć kołtunów. Jest to zajęcie dość czasochłonne, które nie powinno jednak przysporzyć ci zbyt wielu problemów.

Wizyta u groomera

Raz na jakiś czas warto odwiedzić groomera, który zadba dokładnie o szatę i stworzy ciekawą fryzurę szpicowi miniaturowemu. Jak większość psów, również pomeraniana nie powinno się golić ani obcinać zbyt krótko. Sierść jest naturalną ochroną przed chłodem oraz słońcem.

Od Redakcji

Aby sierść twojego pomeraniana miała szansę wyglądać jak u piesków widzianych na wystawach, należy wielką wagę przyłożyć do jej codziennej pielęgnacji. Rozważnie wybieraj też groomera – nie powinien on bezrefleksyjnie proponować mocnego skracania sierści czy wręcz golenia psa.

Linienie

Utrata sierści jest znaczna szczególnie w okresie linienia, które zdarza się dwa razy w roku. Warto zadbać o to, aby intensywnie wyczesywać podszerstek. Pozwoli to na ograniczenie fruwającej wokół sierści.

Szpic miniaturowy – żywienie

Ostrożne i przemyślane żywienie pomeraniana jest najważniejsze dla jego zdrowia. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary i delikatny żołądek powinien dostawać karmę kilka razy dziennie, w niewielkich porcjach i o regularnych porach.

Szpice miniaturowe powinny otrzymywać pożywienie bogate w tłuszcze i białko, odpowiednio do ich żywiołowej natury. Na rynku znajdziemy gotowe karmy, przeznaczone właśnie do potrzeb takich piesków.

Pomeranian – szczeniaki i hodowla

Warto wiedzieć, iż każdy rasowy pies powinien być kupiony w sprawdzonej hodowli zarejestrowanej w uznanym związku hodowców, takim jak np. Związek Kynologiczny w Polsce. Przy zakupie upewnij się, iż razem z psem otrzymasz metrykę potwierdzającą pochodzenie i uprawniającą do wyrobienia rodowodu FCI.

Pomeranian – cena

Szpice miniaturowe nie należą do psów tanich. Za szczeniaka z hodowli FCI trzeba w tej chwili zapłacić średnio 8 tysięcy złotych. Na to, ile kosztuje pomeranian, wpływa wiele czynników.

Psy, które mają bardzo utytułowanych rodziców, mogą kosztować choćby 10 tysięcy, jeszcze droższe będą osobniki importowane z zagranicy. Oczywiście, ostateczna cena psa ustalana jest indywidualnie przez każdego hodowcę.

Szpic miniaturowy – historia rasy

Szpic miniaturowy pochodzi z północnej Europy. Na tych terenach podobne psy znane były od wieków. Kynolodzy zakładają, iż pochodzi on od psa torfowego, żyjącego już w epoce kamiennej – przodka wielu innych ras, między innymi sznaucerów.

Szpice już od starożytności pojawiały się na terenach europejskich. Oczywiście nie istniał jednolity standard, dlatego występowały one w różnych wielkościach i odmianach kolorystycznych.

Pomorskie wątki, czyli o pochodzeniu szpica miniaturowego

Chociaż przodkowie pomeraniana pochodzą z Europy Środkowej, psiak ten został wyhodowany na Wyspach Brytyjskich. To właśnie tam podjęto decyzję o radykalnym zmniejszeniu rasy.

W ostateczności wyhodowano maleńkie i puszyste pieski, które nazwano pomeranianami, ze względu na to, iż pochodziły z Pomorza. Stąd też inna ich nazwa – szpice pomorskie.

Rodzaje pomeranianów

Przez brytyjski Kennel Club rasa została uznana oficjalnie w 1870 roku. Pierwszy wzorzec został jest ustanowiony dopiero w 1898 roku. Równolegle w Niemczech rozwijano hodowlę szpiców niemieckich, które ostatecznie podzielono na pięć grup ze względu na wzrost:

• wilcze;
• duże;
• średnie;
• małe;
• miniaturowe.

Obowiązujący w tej chwili wzorzec FCI nawiązuje bezpośrednio do tego, który został ustanowiony w pierwszej dekadzie XX wieku.

Psy rasy pomeranian w Polsce

W Polsce pierwsze tego typu psy pojawiły się już w połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Hodowle zaczęły jednak upowszechniać się dopiero po roku 1990, kiedy do naszego kraju trafiły psy z Danii, Anglii i Stanów Zjednoczonych.

Szpic miniaturowy – dla kogo?

Szpic miniaturowy przez lata kształtowany był przede wszystkim jako pies do towarzystwa. Właśnie dlatego doskonale sprawdzi się jako towarzysz rodziny. Warto jednak zaznaczyć, iż pomeranian potrzebuje uwagi, dlatego raczej nie odnajdzie się w miejscu, w którym będzie pozostawiony samemu sobie na długie godziny.

Zapewnij szpicowi bezpieczny dom

Rasa ta będzie wprost idealnym towarzyszem dla osoby starszej, która ma jeszcze energię na spacery i zabawę z psem.

Przed przyjęciem psa tej rasy pod swój dach warto uzmysłowić sobie, iż szpic miniaturowy jest zwierzęciem, które stosunkowo trudno dostosowuje się do nowych warunków. Potrzebuje bezpiecznego i stabilnego domu, w którym będzie mógł spędzać czas z kochanymi przez siebie ludźmi i innymi zwierzętami.

Pamiętaj, iż szpic musi być aktywny

Rasy miniaturowe, takie jak pomeranian, zwykle dobrze odnajdują się praktycznie w każdych warunkach mieszkaniowych. Ważne jest jednak to, aby miały pole do spełniania swojego zapotrzebowania na ruch, nie tylko podczas spacerów. Nie jest ono może tak rozwinięte, jak u dużych psów, jednak mimo wszystko istnieje.

Pomeranian będzie także dobrym psem do trenowania sportów kynologicznych. Oczywiście, trzeba dopasować treningi do możliwości malucha, jednak szpice miniaturowe często brylują na zawodach agility.

Nie bądź agresywny wobec pomeraniana

Przedstawiciele tej rasy słyną z bardzo dużej inteligencji i stabilnego charakteru. Właśnie dlatego choćby niedoświadczony opiekun nie powinien mieć problemu z ich prawidłowym wychowaniem.

Pamiętaj jednak, iż pomeranian ma dosyć duże poczucie niezależności i bywa uparty. W żadnym wypadku nie wolno używać w stosunku do niego przemocy (nawet werbalnej). Trzeba uzbroić się w cierpliwość i nie denerwować czworonoga.

Od Redakcji

Kluczem w wychowaniu każdego psa jest łagodność i konsekwencja. Pomeraniany gwałtownie się uczą – nie tylko tego, czego chcesz je nauczyć! Są inteligentne i łatwo wyciągają wnioski z obserwacji opiekuna oraz wykorzystują to!

Nie pozwalaj szpicowi na wszystko

Pies wydaje się miły i bezproblemowy, ale pamiętaj, iż szkolenia w żadnym wypadku nie powinno się zaniedbywać. To niestety częsta praktyka w stosunku do małych psów.

Szpic miniaturowy faktycznie nie jest w stanie zrobić nikomu fizycznej krzywdy, jednak pozostawiony samemu sobie może zacząć sprawiać problemy. Przynajmniej podstawowe posłuszeństwo powinno zostać opanowane. Warto także rozwijać psa intelektualnie w ciekawych zabawach.

Pomeranian a inne zwierzaki i dzieci

Szpic miniaturowy – pomeranian świetnie sprawdzi się w roli towarzysza dla innego psa, a także kotów i mniejszych zwierząt. Szpice nie mają silnego instynktu łowieckiego, zatem pozostałe zwierzęta w domu i ogrodzie mogą czuć się bezpiecznie. Dobrze dogada się także z dziećmi, jednak tylko w momencie, kiedy będą wiedziały, iż trzeba obchodzić się z nim delikatnie.

Na koniec warto wspomnieć o tym, iż pomeranian może przywyknąć do pozostawania w domu samemu, o ile nieobecność opiekuna nie będzie się przedłużała. Krótki okres samotności zniesie dobrze, o ile będzie do niego konsekwentnie przyzwyczajany.

Pomeranian – ciekawostki

• Najsłynniejszy na świecie pomeranian to bez wątpienia Boo. Ten słodki piesek kilka lat temu szturmem zawojował cały internet. Do dzisiaj pomeraniany cieszą się dużą popularnością właśnie ze względu na Boo, choć bywa to krzywdzące dla rasy.
• Piesek rasy szpic miniaturowy znalazł się w gronie zwierząt, które przeżyły katastrofę Titanica.
• Pomeraniany wywodzą się z Pomorza, dlatego czasami używa się zwyczajowej nazwy „szpic pomorski”.

Pomeranian to inteligentny i żywy piesek, który jednak przyciąga przede wszystkim swoją słodką mordką. Wymaga dużo uwagi i konsekwentnej pielęgnacji, jednak odwdzięcza się człowiekowi miłością i oddaniem.

Popularne imiona dla psa rasy pomeranian

Popularne imiona dla psa rasy pomeranian to:

• Luna;
• Lola;
• Maks;
• Bruno;
• Nela.

Najczęściej zadawane pytania

Czy szpice miniaturowe gubią sierść?

Szpice miniaturowe gubią sierść dwa razy do roku, a w przypadku suczek – również po cieczkach i urodzeniu szczeniąt.

Jakie nożyczki dla pomeraniana?

Dla pomeraniana potrzebne nam będą małe, ostre nożyczki z bezpiecznymi końcówkami, które umożliwią delikatne przycinanie włosa okrywowego na łapkach i ogonie pieska.

Jaka obroża dla pomeraniana?

Obroża dla pomeraniana powinna być od spodu podszyta miękkim materiałem. Dla tego małego pieska lepszym wyborem będą jednak szelki, które zagwarantują, iż nie dojdzie u niego do uszkodzenia tchawicy. Szelki dla pomeraniana powinny być obszyte i podszyte śliskim materiałem lub stworzone z wąskich pasków. Pies nie powinien przebywać w nich zbyt długo, bo mogą mierzwić włos.

Ile szczeniąt ma szpic miniaturowy?

Szpic miniaturowy ma jedne z najmniej licznych miotów – rodzą się w nich nie więcej niż 3 szczenięta.

Czy sierść pomeraniana uczula?

Szpic miniaturowy nie należy do psów uznanych za hipoalergiczne przez Amerykańskie Towarzystwo Kynologiczne, co oznacza, iż sierść pomeraniana uczula w takim samym stopniu jak sierść każdej innej rasy.

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 97, 12.11.2019/EN, wersja polska 13.11.2019, https://www.zkwp.pl/wzorce/97.pdf, tłumaczenie: Mirosław Redlicki, data publikacji obowiązującego wzorca: 04.09.2019.