Pies zjadł kość i ma zatwardzenie – cenne wskazówki

1 rok temu
Zdjęcie: pies zjadł kość i ma zatwardzenie


Zapamiętaj!

  • Kości gotowane lub pieczone są trudniejsze do strawienia niż surowe.
  • Drobiowe kości są kruche i mogą łamać się na ostre fragmenty.
  • Kości wołowe są zbite i mogą prowadzić do zatwardzenia.
  • Nie każda kość powoduje zatwardzenie, ale ryzyko jest większe przy regularnym spożyciu.
  • Zatwardzenie objawia się mniej regularnym wypróżnianiem, suchym stolcem oraz innymi objawami bólu i dyskomfortu.
  • Długotrwałe problemy z wypróżnianiem mogą wskazywać na poważne komplikacje; w takim przypadku konieczna jest wizyta u weterynarza.

Pies zjadł kość i ma zatwardzenie – dlaczego?

Po pierwsze: nie panikuj. Kości są naturalnym elementem diety wielu psów, ale ich spożywanie niesie pewne ryzyko. Kości, szczególnie te gotowane lub pieczone, są znacznie trudniejsze do strawienia przez psa niż surowe. Fragmenty kości mogą się gromadzić w jelitach, tworząc zbite masy, które utrudniają prawidłowe wypróżnianie.

Kość kości nierówna! Te drobiowe, choć popularne wśród wielu właścicieli psów, są kruche i mogą łamać się na ostre fragmenty, co stanowi poważne niebezpieczeństwo dla zwierzaka!

Z kolei kości wołowe są zbite i trudniejsze do strawienia, co może prowadzić do zatwardzenia. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jaką kość zjadł pies. To może pomóc w przewidywaniu potencjalnych problemów i podjęciu odpowiednich działań.

Kość to nie smakołyk!

Chociaż kości mogą być atrakcyjne dla psów i często są uważane za smakołyk, nie zawsze są one najlepszym wyborem. Nie każda kość powoduje zatwardzenie, ale ryzyko wzrasta, jeżeli pies spożywa je regularnie lub w dużych ilościach. Szczególnie narażone są młodsze psy lub te, które po raz pierwszy jedzą kość.

Jakie objawy towarzyszą zatwardzeniu u psa?

Pies zjadł kość, a teraz niepokoisz się jego stanem? Słusznie, bo kości mogą prowadzić do problemów trawiennych.

Zatwardzenie u psa ma różne objawy. Najbardziej oczywistym symptomem jest mniej regularne wypróżnianie niż zazwyczaj. jeżeli pies próbuje się wypróżnić, ale nie daje rady, może to być pierwszy znak problemu. Ponadto stolce mogą być suche i twarde.

Objawami zatwardzenia mogą być również subtelniejsze oznaki, które pokazują, iż pies czuje się niekomfortowo. Wzdęcia czy brzuch twardy w dotyku to jedne z nich. Pies może stać się bardziej niespokojny, często skakać w miejscu lub choćby wyć z bólu podczas prób wypróżnienia. Lizanie obszaru wokół odbytu lub ciągnięcie tylnej części ciała po podłodze może być oznaką świądu albo podrażnienia w tym rejonie.

Choć sporadyczne zatwardzenie może nie być powodem do niepokoju, to długotrwałe problemy z wypróżnianiem świadczą o poważniejszych komplikacjach. Jeśli zauważysz, iż pies jest apatyczny, odmawia jedzenia, wymiotuje lub ma wyraźne bóle brzucha, nie czekaj! W takich sytuacjach konieczna jest natychmiastowa wizyta u weterynarza.

Jak pomóc psu, gdy ma zatwardzenie po zjedzeniu kości?

Kiedy pies zjadł kość i ma zatwardzenie, najważniejsze jest działanie prewencyjne i wsparcie jego układu trawiennego. Jednym z prostych sposobów na wsparcie procesu trawienia jest podawanie psu dużej ilości świeżej wody, aby stymulować jelita i pomóc w nawilżeniu twardego stolca. To może nie tylko ułatwić psu wypróżnianie, ale także zmniejszyć ryzyko odwodnienia.

Dobra dieta może również odgrywać kluczową rolę w zarządzaniu i zapobieganiu zatwardzeniu u psa. Wprowadzenie do diety mokrej karmy może pomóc. Oprócz tego istotne jest wzbogacenie diety psa o naturalne źródła błonnika, takie jak dynia bez dodatków i przypraw, gotowane marchewki czy brokuły. Błonnik pomaga regulować perystaltykę jelit.

Pies zjadł kość i ma zatwardzenie – podsumowanie

Choć kości mogą wydawać się naturalnym i atrakcyjnym smakołykiem dla naszych czworonożnych przyjaciół, warto pamiętać o potencjalnych zagrożeniach z nimi związanych. Zatwardzenie to tylko jeden z problemów, jaki może pojawić się po zjedzeniu kości. Dlatego ważne jest monitorowanie zachowania i samopoczucia psa po spożyciu kości oraz wiedza, kiedy i jak działać. W razie wątpliwości zawsze najlepiej skonsultować się z weterynarzem. Pamiętaj, iż jednak lepiej zapobiegać, niż radzić sobie ze skutkami psiego zatwardzenia!

Idź do oryginalnego materiału