1 rok temu
Peperomia srebrzysta (Peperomia argyreia syn. P. sandersii) występująca wcześniej pod nazwą peperomia Sandersa jest byliną należącą do rodziny pieprzowatych. W naturze występuje na tropikalnych terenach Brazylii.
Peperomia dorasta do 30 cm wysokości, jej liście są ciemnozielone, mięsiste, ostro zakończone o sercowatym kształcie. Ich ozdobą są szerokie, srebrzyste pasy. Osadzone są na długich, czerwonawych ogonkach. W optymalnych warunkach roślina zaczyna kwitnąć tworząc długie, wąskie kłosy z zielonożółtych, drobniutkich kwiatuszków. Nie są zbyt atrakcyjne, dlatego lepiej je usuwać by roślina koncentrowała się na liściach.
Uprawa peperomii srebrzystej
Peperomia srebrzysta jest rośliną wymagającą, przy uprawie której błędy bardzo zostają obnażone w postaci zasychania liści, obumierania czy gnicia.
Roślina wymaga żyznego, próchniczego i przepuszczalnego podłoża oraz stanowiska jasnego, ale ze światłem rozproszonym. Niezależnie od pory roku powinna mieć zapewnioną temperaturę w granicach 20°C. Latem wyższą, zimą tylko nieco niższą. Wymaga dużej wilgotności powietrza, ale nie toleruje moczenia liści. Dlatego powinna stać albo obok nawilżacza powietrza albo w głębokim spodku wypełnionym po brzegi keramzytem i wodą. W okresie wiosenno-letnim wymaga nawożenia nawozami wieloskładnikowymi.
Peperomię przesadza się co 2-3 lata wiosną wówczas, gdy korzenie ciasno już wypełniają doniczkę. Można ją wówczas rozmnożyć oddzielając od rośliny matecznej przyrosty korzeniowe lub latem pobierając sadzonki wierzchołkowe i umieszczając je w naczyniu z wodą.
Fot, główna: Yercaud-elango, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org
