Maranta leuconeura – uprawa i pielęgnacja

Maranta leuconeura (Maranta leuconeura) jest byliną należącą do rodziny marantowatych. W warunkach naturalnych spotkać można ją w Ameryce Południowej.

Maranta leuconeura dorasta do ok. 25 cm wysokości. Z wiekiem pokrój rośliny się zmienia. Młode okazy są gęste i zwarte, z czasem ich pędy z liśćmi zaczynają pokładać się i zwisać. Pędy rośliny są krótkie i z nich wyrastają duże, owalne liście aksamitne w dotyku. Blaszka liściowa pokryta jest albo mozaiką w różnych odcieniach zieleni albo są różnobarwne z wyraźnie zaznaczonymi nerwami.

Na wzniesionych łodyżkach pojawiają się bardzo niepozorne kwiatuszki, ale lepiej je usuwać, nie mają bowiem walorów dekoracyjnych.

Maranta ma zdolność składania liści blaszkami do siebie po zachodzie słońca co stwarza wrażenie, jakby roślina składała liście do modlitwy.

Uprawa maranty leuconeura

Maranta leuconeura wymaga podłoża żyznego, próchniczego, nieco kwaśnego o lekkiej, stałej wilgotności. Szczególnie latem musi być często i obficie podlewana, ale woda nie może stać w doniczce, gdyż jej korzenie bardzo gwałtownie zaczynają gnić. Dlatego konieczny jest otwór w dnie doniczki i gruba warstwa drenażowa. Do tego głęboki podstawek wypełniony keramzytem i wodą a na nim ustawiona doniczka, maranta bowiem wymaga dużej wilgotności powietrza. Dobrze, jeżeli w pobliżu znajduje się nawilżacz.

Wiosną i latem stanowisko dla maranty powinno być bardzo jasne, ale promienie słoneczne rozproszone, inaczej uszkodzą liście. Zimą roślina potrzebuje spoczynku i niższej temperatury (18-20°C) ale wciąż dużo światła. Ograniczyć należy jej podlewanie, ale ziemia nie może przesychać.

Gdy roślina jest już za mocno rozrośnięta trzeba wiosną zmienić jej doniczkę na większą a przy okazji przez podział można ją rozmnożyć.

Fot. główna: Ural-66, CC0, commons.wikimedia.org