Karagana syberyjska – uprawa i pielęgnacja

1 rok temu
Zdjęcie: Karagana syberyjska


Karagana syberyjska (Caragana Arborescens)

Wysokość 4-5 m
Kwitnienie V, VI
Stanowisko słoneczne
Wilgotność gleby umiarkowanie sucha
Ozdobność kwiaty, liście
Pokrój wyprostowany

Karagana syberyjska (Caragana Arborescens) to krzew o sztywnych, wyprostowanych, ciernistych pędach i gładkiej zielono-szarej korze, zwana też akacją żółtą albo grochodrzewem syberyjskim. Karagana syberyjska dorasta do 4-6 metrów wysokości, a jej szerokość może osiągnąć choćby 4 metry. Karagana syberyjska zakwita na przełomie maja i czerwca, ozdabiając się w motylkowe, żółte i miododajne kwiaty, zebrane w zwisające kwiatostany. Jasnozielone liście pojawiają się bardzo obficie już wczesną wiosną. Karagana syberyjska pięknie prezentuje się w przydomowych ogrodach, jest często wybierana do kompozycji rabatowych. Idealna na żywopłot.

Uprawa karagany syberyjskiej

Karagana syberyjska jest wytrzymała i łatwa w uprawie. Rozwija się na glebach wapiennych, piaszczystych, jałowych, kamienistych, a choćby suchych. Wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego. Karagana syberyjska to roślina odporna na zanieczyszczenia powietrza, niskie temperatury, a także tymczasową suszę. Roślina może rozmnażać się z wysiewu nasion (jesienią) i z sadzonek przez szczepienie lub okulizację. Warto posadzić roślinę od razu w miejscu docelowym, ponieważ nie lubi przesadzania. Karagana syberyjska chętnie poddaje się zabiegowi cięcia i formowania, najlepszym momentem jest czas po kwitnieniu. Krzew nie wymaga częstego zasilania, możemy jednak w okresie wegetatywnym podać roślinie nawóz wieloskładnikowy. Po przekwitnięciu na karaganie syberyjskiej rozwijają się wąskie, szarozielone strączki, które z czasem brązowieją i pękają. Jest odporna na działanie szkodników czy chorób.

Najpopularniejszą odmianą karagany syberyjskiej jest ‘Pendula’ – odmiana szczepiona na pniu o parasolowatej, nieregularnej koronie.

Idź do oryginalnego materiału