1 rok temu
|
Goździk siny (Dianthus gratianopolitanus) |
|
| Wysokość | 15-30 cm |
| Kwitnienie | V, VI |
| Stanowisko | słoneczne |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie sucha |
| Ozdobność | kwiaty, liście |
| Pokrój | płożący, zwarty, zadarniający |
Goździk siny (Dianthus gratianopolitanus) jest byliną, która należy do rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). Pochodzi z Europy zachodniej i środkowej. W Polsce rzadko spotykany w stanie naturalnym. Występuje najczęściej w południowo-zachodniej jej części.
Goździk siny jest rośliną lekko płożącą o pokroju zadarniającym. Może osiągać góra 30 cm wysokości. Liście barwy sinej są długie i wąskie, pokryte woskiem. Kwiaty są dość duże jak na tak niepozorną roślinę i osiągają ok. 3 cm średnicy. Są barwy różowej lub białej, kwitną od maja do czerwca i mają intensywny, bardzo przyjemny zapach.
Goździk siny – uprawa
Goździk siny najbardziej intensywnie kwitnie, gdy rośnie na stanowisku mocno nasłonecznionym. Wówczas również jego liście najpiękniej się wybarwiają. Preferuje podłoże próchnicze i lekkie, o odczynie zbliżonym do obojętnego i umiarkowanie suche. Na ziemiach wilgotnych i ciężkich dochodzi do gnicia jego korzeni. Jest rośliną mrozoodporną.
Nie lubi towarzystwa chwastów. Należy go zasilić nawozem organicznym lub mineralnym ze zwiększoną dawką fosforu i azotu przynajmniej raz w roku, wiosną. Młode rośliny należy w czasie suszy podlewać, starsze są na nią odporne.
Goździki rozmnaża się poprzez wysiew nasion (V-VI) lub przez podział. Na 1 m2 powinno się ich sadzić 10-12 sztuk.
Fot. główna: Jerzy Opioła, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
