Berneński pies pasterski

Zdjęcie: berneński pies pasterski

Berneński pies pasterski to rasa, która cieszy się w naszym kraju bardzo dużą popularnością. Berneńczyk jest duży, ale mimo to świetnie nadaje się na pierwszego psa. Konsekwentne i łagodne szkolenie psa to szybka droga do wyćwiczenia jego posłuszeństwa. On sam będzie towarzyszył ci zarówno na kanapie, jak i na spacerze. Czy to psiak idealny? Przekonaj się!

Podstawowe informacje

👉 Rozmiar	wysokość w kłębie: samice od 58 do 66 cm, samce od 60 do 63 cm masa ciała: samice od 40 do 45 kg, samce od 50 do 60 kg
⭐ Szata	sierść: błyszcząca, długa, lekko falowana albo prosta maść: trójbarwna (czarno-biało-brązowa)
️ Długość życia	8–10 lat
🐶 Charakter	uważny, czujny, łagodny, oddany, pewny siebie, łatwy do ułożenia

Owczarek berneński – opis rasy

Jak wygląda ten pies rodzinny i pracujący? Na pewno jest bardzo duży. Mimo to już na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie czworonoga przede wszystkim niezwykle eleganckiego i dystyngowanego. Ma harmonijną, a jednocześnie mocną budowę ciała.

Berneński pies pasterski – waga i wzrost

Wzrost psów wynosi od 64 do 70 cm, suk natomiast – od 58 do 66 cm. Waga u samców waha się między 50 a 60 kg, u samic zaś 40-45 kg.

Jak wyglądają berneńczyki?

Jak wyglądają psy berneńskie?

Czaszka psa jest mocna, proporcjonalna w stosunku do reszty ciała. Stop jest wyraźnie zaznaczony, a kufa – mocna, o średniej długości. Nosy berneńczyków są, bez wyjątków, czarne. Oczy powinny mieć:

• jak najciemniejszy brązowy kolor;
• migdałowy kształt;
• przylegające powieki.

Uszy psów są opadające, średniej wielkości, wysoko osadzone, o trójkątnym kształcie.

Umaszczenie berneńczyków

Włos u psów rasy berneńczyk jest długi, prosty lub falowany. jeżeli będzie zadbany, okaże się przyjemny w dotyku i bardzo błyszczący. Berneńczyki mają charakterystyczną maść, po której łatwo rozpoznać rasę. Kruczoczarna maść podstawowa ma z brązowo-czerwone podpalanie nad oczami, na policzkach, nogach i klatce piersiowej, a także białe znaczenia na:

• głowie i kufie – biała strzałka szersza w kierunku nosa, ze znaczeniami wokół niego;
• podgardlu;
• klatce piersiowej.

Pożądane są również znaczenia na kończynach, czyli białe łapy, a także biały koniec ogona. Czasem występują także białe plamki na karku i przy odbycie – są tolerowane, ale nie pożądane.

Berneński pies pasterski – charakter

Berneńskie psy pasterskie należą do psów wyjątkowo spokojnych i cierpliwych. Mają zrównoważony charakter, są towarzyskie. kilka rzeczy potrafi wyprowadzić je z równowagi. Kiedy czują się w jakiejś sytuacji niekomfortowo, po prostu się z niej wycofują.

Jednocześnie należą do czworonogów niezwykle oddanych opiekunom, ciepłych i przyjacielskich. Berneńczyki uwielbiają spędzać czas w gronie najbliższych i bardzo źle znoszą chwile, kiedy zostają same. Istnieje wówczas ryzyko, iż zabiorą się za niszczenie przedmiotów wokół siebie. Wobec obcych zachowują dystans, jednak gwałtownie przekonują się do nowych osób. Bardzo przywiązują się do głównego opiekuna.

Berneński pies pasterski, czyli czujny stróż

Berneńskie psy pasterskie przez lata wykorzystywano jako psy stróżujące, dlatego także i dzisiaj przedstawiciele tej rasy pozostają nieufni w stosunku do nieznanych sobie osób. Gdy zauważą intruza na swoim terytorium, dają znać opiekunom donośnym, mocnym szczekiem, mimo iż na co dzień nie należą do hałaśliwych czworonogów. Jednocześnie są to psy nieposiadające instynktu łowieckiego i nie interesuje je pogoń za innymi zwierzętami. Pracowały przy zaganianiu stad zwierząt hodowlanych, co warto wziąć pod uwagę. Przedstawiciele tej rasy wymagają sporo ruchu.

Berneński pies pasterski – długość życia i zdrowie

Osoby, które myślą o przygarnięciu berneńczyka, zastanawiają się, ile żyją te piękne psy. Średnia długość ich życia wynosi od 8 do 10 lat.

Choroby psów berneńskich

Do schorzeń, na które cierpią berneńczyki, zalicza się dysplazję stawów biodrowych lub łokciowych. To choroba charakterystyczna dla większych ras psów. Ponadto berneńczyki są narażone na rozszerzenie i skręt żołądka oraz różnego rodzaju alergie. Zdarzają się choroby oczu, szczególnie ektropium, czyli tzw. wywinięcie powieki, a także postępujący zanik siatkówki. Należy szczególnie bacznie przyglądać się psim uszom, w których może dochodzić do zapalenia lub histiocytozy.

Najpoważniejszym zagrożeniem dla zdrowia i życia berneńskich psów pasterskich jest jednak skłonność do chorób nowotworowych. To właśnie nowotwory zwykle przyczyniają się do przedwczesnego odchodzenia psów.

Berneński pies pasterski – opis pielęgnacji

Berneńczyki charakteryzuje długa i wyjątkowo gęsta sierść. Mimo to jej odpowiednia pielęgnacja nie należy do trudnych – aby pozostała gładka i lśniąca wystarczy cotygodniowe wyczesywanie (częstsze w okresie wiosennym i jesiennym ze względu na linienie). Szczególną uwagę należy zwrócić natomiast na uszy berneńczyków – ze względu na specyficzną budowę są bowiem podatne na różnego rodzaju infekcje. W okresie linienia przedstawiciele rasy wymagają regularnego szczotkowania.

Berneński pies pasterski – żywienie

Szczenięta berneńczyka rosną choćby do dwóch lat. Aby mogły rozwijać się prawidłowo, potrzebują zbilansowanej dawki składników odżywczych. Co jeszcze warto wiedzieć o odżywianiu psów tej rasy? Karma dla berneńczyka powinna być przeznaczona dla dużych ras lub olbrzymich. Musimy zdawać sobie sprawę z tego, iż pies z zasady jest mięsożercą i właśnie taką karmę powinien dostawać. Możesz zaopatrzyć się w miski wysokie lub takie stojące na podwyższeniu.

Od Redakcji

Berneński pies pasterski narażony jest na rozwój nadwagi. Może być ona groźna, bo nie tylko prowadzi do rozwoju cukrzycy, ale również obciąża stawy i serce psa. Z tego powodu zawsze dbaj o to, ile je Twój pies. Dzięki temu możesz kontrolować jego masę ciała i zapobiegać rozwojowi otyłości.

Berneński pies pasterski a skrajne temperatury

Berneńczyki należą do psów wyjątkowo odpornych na trudne warunki atmosferyczne. W upalne dni wystarczy zapewnić czworonogowi dostęp do czystej, chłodnej wody i zacienionego miejsca. Zima także berneńskim psom pasterskim niestraszna. Gruba sierść chroni je przed śniegiem, wilgocią i mrozem. Choć pies ten nadaje się do domu z ogrodem, nie powinien mieszkać w budzie. Potrzebuje bowiem towarzystwa człowieka.

Berneńskie psy pasterskie – szczeniaki i hodowla

Wybór odpowiedniej hodowli berneńskich psów pasterskich jest niezwykle istotny z kilku powodów. Przede wszystkim, w hodowli cieszącej się dobrą opinią czworonogi krzyżuje się nie tylko po to, by miały konkretny wygląd. Liczy się przede wszystkim ich zdrowie. Warto sprawdzić, czy hodowca wykonał rodzicom miotu odpowiednie badania genetyczne. Dobrze jest też sprawdzić warunki, w których żyją psy. Przekładają się one bezpośrednio na ich zachowanie czy socjalizację.

Berneński pies pasterski – cena

Kwota, jaką należy zapłacić za rodowodowego berneńczyka, wynosi od 3500 zł. Cena zależy jednak od wielu czynników. To chociażby:

• renoma hodowli, z której pochodzi wybrany przez ciebie pies;
• jego wiek;
• płeć;
• ogólny stan zdrowia.

Kwota, jaką należy zapłacić za rodowodowego psa rasy berneńczyk, wynosi do 3500 zł. Cena zależy jednak od wielu czynników. To chociażby:

• renoma hodowli, z której pochodzi czworonóg;
• jego wiek;
• płeć;
• predyspozycje do zostania psem hodowlanym.

Berneński pies pasterski – historia rasy

Psy rasy berneńczyk pochodzą, jak sama nazwa wskazuje, z okolic szwajcarskiej stolicy, którą jest Berno. Pierwotna nazwa rasy brzmiała Durrbachler i pochodzi od gospody Duerrbach. Tam hodowano najwięcej protoplastów obecnych berneńczyków.

Berneńskie psy pasterskie, podobnie jak inne rasy molosowate, wywodzą się od starożytnych psów, najprawdopodobniej dogów tybetańskich. Jedna z hipotez głosi, iż były to czworonogi niezwykle popularne w rzymskich legionach. Miały towarzyszyć żołnierzom w podboju Europy, dzięki czemu rozpowszechniły się na dość szerokim obszarze geograficznym. Inna teoria mówi o tym, iż psy podobne do berneńczyków żyły na obszarach dzisiejszej Szwajcarii jeszcze przed najazdem wojsk rzymskich.

W jaki sposób ludzie wykorzystywali psy berneńskie?

Niezależnie od tego, która wersja jest prawdziwa, długowłose psy pasterskie zamieszkujące niegdyś szwajcarskie górskie obszary są najbliższymi przodkami dzisiejszych berneńczyków. Początkowo używano ich do pilnowania domu oraz stad owiec. Pełniły także funkcję psów pociągowych – ciągnęły wózki z towarem. Dzięki swojej inteligencji i wytrzymałości gwałtownie zyskiwały sobie uznanie i sympatię wielu osób.

Historia nazwy psa berneńskiego

Na początku XX wieku powołano Szwajcarski Klub Durrbachlera i opracowano pierwszy wzorzec rasy. Parę lat później zmieniono nazwę psów z Durrbachler na Berner Sennenhund, czyli berneński pies pasterski.

Berneńczyki – dla kogo są odpowiednie?

Ze względu na przyjazne i serdeczne usposobienie berneńczyki należą do czworonogów idealnych na tzw. pierwsze psy. Ich szczenięca, energiczna natura potrafi zjednać sobie sympatię niemal każdego człowieka. To zwierzęta idealne dla osób, które pragną mieć psa oddanego, lubiącego pieszczoty i towarzystwo ludzi. Zachowanie i charakter berneńczyka sprawia, iż to stateczny pies rasy dużej, który mocno przywiązuje się do właściciela.

Gdzie berneńczyk czuje się najlepiej?

Berneńskie psy pasterskie będą czuły się najlepiej w domu osoby aktywnej fizycznie, której będą mogły towarzyszyć np. podczas joggingu. Codzienny ruch na świeżym powietrzu jest bardzo istotny dla dobrostanu rasy. Choć psy te nie są oczywistymi typami sportowców, to mają m.in. skłonność do nadwagi. Dlatego warto dbać nie tylko o ich adekwatne żywienie, ale i dawkę ruchu.

Berneński pies pasterski a inne zwierzaki i dzieci

Odpowiednio socjalizowane berneńczyki dobrze dogadują się z innymi psami oraz mniejszymi zwierzętami np. kotami. Ponadto berneńskie psy pasterskie uwielbiają towarzystwo dzieci. Chętnie się z nimi bawią i pozostają w stosunku do nich bardzo delikatne i ostrożne. Pomimo tego dzieci nie powinny przebywać z nimi sam na sam.

Berneński pies pasterski – galeria zdjęć

Berneńczyk – ciekawostki o rasie

Do znanych osób, które miały lub mają psy berneńskie, należą Hilary Duff, Sarah Michelle Gellar, Courtney Cox, Felicity Huffman oraz Mark Harmon.

Berneński pies pasterski to doskonały pies rodzinny. Jest aktywny, lubi dzieci i żyje w zgodzie z innymi zwierzętami. Są jednak gorsze strony posiadania takiego czworonoga. Przed przygarnięciem berneńskiego psa pasterskiego weź pod uwagę, iż jest to rasa wyjątkowo podatna na różnego rodzaju schorzenia, w tym bardzo poważne i potencjalnie śmiertelne choroby nowotworowe.

Popularne imiona dla psa rasy berneński pies pasterski

Popularne imiona dla psa rasy berneński pies pasterski to:

• Luna;
• Lola;
• Maks;
• Bruno;
• Nela.

Najczęściej zadawane pytania

Czy berneński pies pasterski może być agresywny?

Każdy pies może być agresywny, berneńczyk nie jest tutaj wyjątkiem. Nieprawidłowe wychowanie, branie psa z pseudohodowli, złe doświadczenia – to wszystko może przerodzić się w psią agresję. Niemniej pies sam z siebie nie jest zwykle agresywny. To rasa łagodna, stonowana i zrównoważona.

Jak gwałtownie rośnie berneński pies pasterski?

Pies ten rośnie choćby do dwóch lat. W związku z tym okres rozwoju jest długi, a pies potrzebuje odpowiedniego żywienia.

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 45, 05.05.2003/EN, https://www.zkwp.pl/wzorce/45.pdf, rewizja tłumaczenia polskiego sierpień 2022 Mirosław Redlicki, data publikacji obowiązującego wzorca: 25.03.2003.