1 rok temu
|
Babka lancetowata (Plantago lanceolata) |
|
| Wysokość | do 40 cm |
| Kwitnienie | V, VI, VII, VIII, IX |
| Stanowisko | słoneczne, półcień |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
| Ozdobność | liście |
| Pokrój | krzaczasty |
Babka lancetowata (Plantago lanceolata) jest rośliną wieloletnią należącą do rodziny babkowatych, dorastającą do 40 cm wysokości. Organem podziemnym babki jest kłącze a na powierzchni roślina tworzy z liści przyziemne rozety. Liście są równowąskie o lancetowatym kształcie. Roślina kwitnie od maja do września a jej kwiatostany to walcowate, zbite kłosy w kolorze od białego do różowo-brunatnego. Owocem babki lancetowatej jest torebka.
Babka lancetowata jest pospolitym, powszechnie występującym chwastem porastającym trawniki (ciężka do wytępienia), pastwiska, ugory, tereny zaniedbane z glebą ubogą w składniki pokarmowe a zwłaszcza w azot. Jest to jednocześnie cenna roślina lecznicza, znana i stosowana od bardzo dawna w lecznictwie ludowym.
Liście babki lancetowatej zawierają sole mineralne (m.in. krzemionkę i cynk), garbniki, pektyny, flawonoidy i wiele innych związków leczniczych. Napary z babki leczą biegunkę, stosuje się je również w nieżycie jelit i przy innych dolegliwościach przewodu pokarmowego.
Liście powinno się zbierać od maja do czerwca w miejscach, w których nie ulegają zanieczyszczeniom. Suszy się je w miejscach przewiewnych i zacienionych.
Napary z babki lancetowatej stosuje się również do płukania oczu przy zapaleniu spojówek a także do mycia włosów, by pozbyć się łupieżu. Okłady z babki przyspieszają gojenie się ran i oparzeń. Bywa stosowania w kuchni jako dodatek do sałatek.
Fot. główna: Ludwik Polak, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org
