1 rok temu
|
Aster chiński vel Gwiazdosz (Callistephus chinensis) |
|
| Wysokość | 15-70 cm |
| Kwitnienie | VII, VIII, IX, X |
| Stanowisko | słoneczne, półcień |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
| Ozdobność | kwiaty |
| Pokrój | wzniesiony |
Aster chiński vel Gwiazdosz (Callistephus chinensis) jest rośliną jednoroczną należącą do rodziny astrowatych. Botaniczna nazwa to gwiazdosz, ale potocznie i w literaturze powszechnie przyjęła się nazwa aster. W Polsce uprawianych jest bardzie wiele jego odmian ze względu na różnorodność kolorów i budowy kwiatów, które pięknie prezentują się zarówno w ogrodzie jak i kwiat cięty.
Aster dostępny jest w trzech formach: wysokiej (65-70 cm), średniowysokiej (35-65 cm) oraz karłowatej (15-35 cm). Rośliny mają wzniesiony pokrój, owalne lub lancetowate liście (w zależności od odmiany) i lekko owłosione pędy. Kwiaty są dość duże, w zależności od odmiany bardziej lub mniej pełne o językowatym kształcie i zebrane w koszyczki. Dostępne są w całej palecie barw: białe, żółte, kremowe, pomarańczowe, różowe, lila, fioletowe, łososiowe oraz czerwone. Kwitną od lipca do października.
Uprawa astra chińskiego
Aster chiński nie ma dużych wymagań uprawowych. Pięknie rośnie na stanowiskach słonecznych, ale radzi sobie dobrze i w półcieniu. Dobrze jest zapewnić mu lekką, przepuszczalną, żyzną glebę i ściółkować kompostem, który utrzymuje optymalną wilgotność, zasilając dodatkowo rośliny. Aster wymaga stale wilgotnego podłoża, źle znosi przesuszenie.
Uprawę zaczyna się w kwietniu, wysiewając nasiona do inspektu. Sadzonki w miejsca docelowe wysadza się od maja do lipca. Nie sadzi się astrów rok po roku w tym samym miejscu. Gatunek jest podatny na fuzariozę (grzyb z rodziny guzełkowatych).
Fot. główna: Dinesh Valke, CC BY-SA 2.0, commons.wikimedia.org
