„Adoratio” Justyny Baśnik w Galerii Łęctwo w Poznaniu

1 rok temu

Wystawa Justyny Baśnik Adoratio jest efektem prowadzonych przez artystkę rozważań nad poza religijnymi koncepcjami duchowości. Swoje prace Baśnik wykorzystuje jako niefiguratywną ikonografię systemu duchowego opartego na ateizmie i pozbawionego sprecyzowanego sacrum objętego kultem.

Artystka wychodzi do koncepcji duchowości w sztuce zaczerpniętej od Malewicza i Kandyńskiego, nie traktując jednak sztuki jako opozycji do systemów wierzeń, a alternatywną formę przeżywania życia duchowego. Duchowość w rozumieniu artystki stoi w kontrze do mistycyzmu i ezoteryki, bazuje na racjonalnych przeżyciach wewnętrznych. Religijność nie wymaga tu boskiej postaci, skupiona jest wokół doświadczeń powstałych w trakcie immanentnego obcowania ze sztuką.

widok wystawy „Adoratio", Justyna Baśnik, Łęctwo 2023, dzięki uprzejmości artystki i galerii Łęctwo

Prezentowane na wystawie obiekty mają umożliwić tego typu formę duchowego przeżycia. Justyna Baśnik świadomie wykorzystuje sakralne skojarzenia, jednocześnie nie dokonuje przetworzeń gotowych symboli. Formy gotyckie funkcjonują jedynie jako oprawa do wyimaginowanej współczesnej symboliki opartej na abstrakcyjnych formach.

widok wystawy „Adoratio", Justyna Baśnik, Łęctwo 2023, dzięki uprzejmości artystki i galerii Łęctwo

“duch jest zbyt istotną sprawą, żeby go wydać na łup księży, mułłów lub spirytualistów. Jest to najwyższa część człowieka, czy raczej jego najwyższa funkcja, która sprawia, iż jesteśmy czymś innym niż pozostałe zwierzęta i czymś więcej lub czymś lepszym niż zwierzęta, którymi sami jesteśmy. „Człowiek jest zwierzęciem metafizycznym”, powiedział Schopenhauer, a więc, dodałbym, również zwierzęciem duchowym. Jest to nasz sposób zamieszkiwania uniwersum i absolutu, które mieszkają w nas. […] Niewiara w Boga to nie powód, by odciąć sobie część własnego człowieczeństwa, zwłaszcza tę część. To nie powód, by rezygnować z wszelkiego życia duchowego (s. 142–143).”

Duchowość ateistyczna, Andre Comte Sponville

Justyna Baśnik (ur.1992) Mieszka i tworzy we Wrocławiu. W swojej praktyce artystycznej skupia się na tworzeniu własnej parareligijnej ikonografii, która w szeroki sposób komentuje zjawiska pseudonauki, post-prawdy i poddaje krytyce religijny fundamentalizm. Artystka jest współzałożycielką wielu projektów artystycznych: kolektyw malarski Bezimienny, Magazyn artystyczny Przemijam oraz galerii Sztuki Kościół Nihilistów. Laureatka licznych nagród, stypendiów: Nagroda Warto Gazety Wyborczej, Stypendium MKiDN. Swoje prace prezentowała między innymi w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki, BWA Bielsko Biała, Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Muzeum Współczesnym we Wrocławiu. Jej prace znajdują się w wielu prestiżowych kolekcjach publicznych: Fundacja im. Stefana Gierowskiego, Galeria Bielska BWA.

Idź do oryginalnego materiału