4 dni temu
Punktem wyjścia pracy Źródło jest zestawienie nauki języka obcego z ogrodem botanicznym w celu opowiedzenia o przemieszczaniu się, adaptacji i przynależności jako naturalnych procesach biologicznych. Podejmowana tematyka obraca się wokół języka jako medium wiedzy, służącego definiowaniu i nazywaniu, ale także stawianiu barier i tworzeniu podziałów. Na nagraniu słyszymy fikcyjną lekcję języka polskiego, której scenariusz został napisany przez Cristinę Fereirę-Szwarc. Wypowiadane słowa brzmią metalicznie, brakuje im płynności. Podobne wrażenie powstaje w alpinarium – miejscu, gdzie to, co naturalne, staje się sztuczne {alpinarium to specjalnie stworzony ogród z roślinami, które zwykle rosną na dużych wysokościach). Prezentowane na filmie alpinarium zostało zaprojektowane w stylu romantycznym jako część polskiego parku miejskiego – miejsca, gdzie panują warunki całkowicie odmienne od naturalnego środowiska pokazywanych tam gatunków. Inspiracją do powstania pracy były doświadczenia artystki związane z życiem jako obcokrajowczyni w Polsce, wiążącym się m.in. z utratą poczucia całości i „solidności” spowodowaną niemożliwością posługiwania się językiem ojczystym. W okresie romantyzmu język – szczególnie ojczysty – był uznawany za najważniejszy czynnik XIX-wiecznych procesów narodotwórczych, natomiast patriotyzm rozumiano jako tragiczną, rewolucyjną walkę o niepodległość. W tym czasie, po klęsce powstania listopadowego, wielu polskich i litewskich artystów oraz myślicieli zostało zmuszonych do zamieszkania za granicą jako emigranci. Kreśląc paralele między teraźniejszością a przeszłością, Fereira-Szwarc zachęca nas do
