4 dni temu
Od 1 września do 8 października można głosować na Bydgoskie Drzewo Roku 2025. Spośród finałowej dziesiątki każdy może zagłosować na jeden okaz.
Organizatorem plebiscytu jest stowarzyszenie MODrzew; odbywa się on pod patronatem Prezydenta Miasta Bydgoszczy. – Poszukiwanie Bydgoskiego Drzewa Roku rozpoczęło się w 2021 roku z inicjatywy naszego członka, Józefa Herolda – podkreślają społecznicy. Wśród dotychczasowych zwycięzców znajdziemy m.in. Dąb Napoleona w Fordonie czy dąb na Rondzie Grunwaldzkim.
Tegoroczna odsłona konkursu rozpoczęła się 1 września i potrwa do 8 października. Każdy głosujący może wybrać jedno spośród 10 drzew wybranych przez kapitułę. Głosowanie odbywa się na stronie bydgoskiedrzeworoku.pl – tam znajduje się również regulamin plebiscytu oraz szczegółowe opisy i zdjęcia wybranych darów natury.
Bydgoskie Drzewo Roku 2025. Zieloni kandydaci
O tytuł Bydgoskiego Drzewa Roku 2025 ubiegają się:
1. Dąb szypułkowy – ul. Kaliskiego 7 (obwód pnia na wysokości 5 cm: 360 cm, obwód pnia na wysokości 130 cm: 330 cm).
Ponad 120-letnie drzewo znajduje się przy Auditorium Novum Politechniki Bydgoskiej. Od 2009 roku jest uznane za pomnik przyrody i nosi imię dr. Franciszka Klimasa – botanika oraz naukowca związanego z uczelnią. Jak podkreśla stowarzyszenie, dąb łączy w sobie wiele warstw – jest częścią krajobrazu naturalnego, zakorzenionego w dolinie Wisły; wpisuje się w historię Fordonu i Wyszogrodu; a jednocześnie stał się symbolem uczelni i hołdem dla zasłużonego badacza. Jego rozłożysta korona przypomina o wytrwałości i uporze – cechach tak istotnych w świecie nauki.
2. Klon srebrzysty ul. Kopernika 1 (obwód pnia na wysokości 5 cm: 588 cm, obwód pnia na wysokości 130 cm: 489 cm)
Ten wyjątkowy okaz rośnie na terenie Collegium Copernicanum UKW, będącego wcześniej siedzibą Technikum Kolejowego. – Przekrój klonu wydaje się przysadzisty – krótki, ale potężny pień o obwodzie niemal 5 metrów stanowi solidną podstawę dla monstrualnych konarów. Tak jak gmach w stylu wilhelmińskiego neobaroku ma w sobie pewną teatralność, tak i drzewo zdaje się prężyć swoje zielone muskuły – jak aktor na scenie – opisuje MODrzew.
3. Platan klonolistny – Zygmunta Augusta 7 (obwód pnia na wysokości 130 cm: 358 cm)
Wyrósł między starym a nowym gmachem dworca Bydgoszcz Główna już od początku XX wieku. – Trwa uparcie, przyglądając się zmianom otoczenia i kolei. Widział, jak ostatni parowóz opuścił dworzec i pierwszy Pendolino wjechał na stację. Spoglądając na podróżujących przez dziesięciolecia, sam podróżuje w czasie – czytamy w opisie drzewa.
4. Magnolia pośrednia – al. Ossolińskich 12 (obwód pnia na wysokości 130 cm: 56 cm)
Magnolia jest ozdobą budynków dawnego Instytutu Rolniczego im. cesarza Wilhelma (1906), w którym później mieścił się Państwowy Instytut Naukowy Gospodarstwa Wiejskiego, a dziś – Wydział Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego. Od stu lat wita pracowników tego miejsca, w tej chwili również studentów.
5. Klon pospolity – ul. Piaski 113 (obwód pnia na wysokości 5 cm: 312 cm, obwód pnia na wysokości 130 cm: 196 cm)
Rośnie na północnych rubieżach Bydgoszczy, z dala od miejskiego zgiełku, rośnie samotny klon. Stoi niczym brama miasta – nieformalny znak graniczny, który wita przybyszów z północy. – Żadna fotografia nie odda jego potęgi. Masywna sylwetka sprawia wrażenie wolności – jakby wyrósł poza czasem i planem, nieskrępowany niczym. Dziś można w nim dostrzec kształt ogromnej dłoni wyrastającej z ziemi, której palce kierują się ku górze. Przywodzi na myśl mitycznego Leszego – strażnika lasów i drzew – opisuje MODrzew.
6. Dąb szypułkowy – ul. Moniuszki 1 (obwód pnia na wysokości 5 cm: 450 cm, obwód pnia na wysokości 130 cm: 290 cm)
Na skrzyżowaniu ul. Ogińskiego i Moniuszki od ponad 120 lat stoi potężny dąb szypułkowy. – Nominowany dąb wzrastał razem z dzielnicą, widząc jej przemiany i rozwój – i spogląda na nas dziś. Niestety jego przyszłość nie jest pewna: planowana budowa drogi rowerowej grozi mu wycinką. Czy naprawdę chcemy, by zniknął tak piękny świadek historii miasta? – alarmują społecznicy.
7. Cypryśnik błotny – Park Kazimierza Wielkiego (obwód pnia na wysokości 5 cm: 413 cm, obwód pnia na wysokości 130 cm: 270 cm)
Egzotyczny przybysz z Ameryki zadomowił się w samym sercu Bydgoszczy. Cypryśnik błotny to drzewo o niezwykłym wyglądzie – ma czerwonobrązową korę, miękkie igły zmieniające barwę jesienią i charakterystyczne pneumatofory, czyli „oddechowe korzenie”, wystające z ziemi niczym drewniane rzeźby lub Hatifnaty ze świata Muminków. – Nasz cypryśnik ma je również – od strony południowej. Można przypuszczać, iż w Bydgoszczy pojawił się podczas przebudowy ogrodu w latach 1900–1901, kiedy stał się on ogólnodostępnym parkiem miejskim. W latach 20. i 30. XX w. cypryśnik jest już widoczny na dawnych fotografiach i pocztówkach – wyjaśnia stowarzyszenie.
8. Klon pospolity – Plac Zbawiciela 2 (obwód pnia na wysokości 5 cm: 410 cm, obwód pnia na wysokości 130 cm: 307 cm)
Na pocztówkach z 1905 r. był ledwie drzewkiem, teraz mierzy się z wysokością świątyni, przy której wyrósł. Niegdyś ona dawała mu cień, dziś to kościół stoi w cieniu drzewa. – Z pewnością widział spadający hełm pierwotnej wieży kościelnej strącony w czasie walk w 1945 r. – nieopodal niego w 1947 r. ustawiono figurę Chrystusa, kopię dzieła Thorvaldsena z Kopenhagi, pochodzącą z grobowca rodziny Blumwe na likwidowanym cmentarzu przy ul. Jagiellońskiej. Sacrum i profanum przenikają się tu w ponadczasowym trwaniu. Zatem klon wcale taki „pospolity” nie jest – zaznaczają społecznicy.
9. Grusza pospolita – Magnuszewska/Wojska Polskiego, pętla tramwajowa Wyżyny (obwód pnia na wysokości 5 cm: 367 cm, obwód pnia na wysokości 130 cm: 340 cm)
Olbrzymi pień, powyginane gałęzie, a jednak co roku obficie rodzi słodkie owoce. W Bydgoszczy nie ma gruszy o większym obwodzie. Przetrwała budowę osiedla Wyżyny, powstanie pętli tramwajowej, nowych ulic i kanalizacji. – Trwa na przekór światu i miejskiej cywilizacji. To ostatnia żywa pamiątka dawnych folwarków i sadów, które kiedyś znajdowały się na tym terenie. Można sobie już dziś tylko wyobrażać, kto przed laty zrywał jej owoce i komu je ofiarowywała – opisuje MODrzew.
10. Dąb szypułkowy – Ikara 16 (obwód pnia na wysokości 5 cm: 476 cm, obwód pnia na wysokości 130 cm: 343 cm)
Na uboczu, w sąsiedztwie osiedlowej zabudowy oraz terenów wojskowych, trwa dziesięciolecia majestatyczny dąb szypułkowy – o regularnym pniu i pięknej, szerokiej koronie. Jest w nim coś silnie mistycznego. Drzewo rośnie w miejscu dawnego cmentarza żydowskiego, założonego w 1874 r. Niemcy zniszczyli kirkut w 1940 r. Dziś pozostał jedynie budynek przedpogrzebowy przy ul. Ikara 20a i właśnie ten dąb, otoczony dawnymi krawężnikami cmentarnej alei.
