11 godzin temu
Czym różni się bartnictwo od tradycyjnej gospodarki pasiecznej? Bartnictwo to naturalny sposób prowadzenia rodzin pszczelich w lasach. Bez chemii, bez gospodarki pasiecznej, bez ingerencji w życie pszczół.
– Różnica jest oczywista. Bartnictwo zaczyna się bowiem około 4-5 metrów nad ziemią, podczas gdy ule pasieczne stoją na ziemi. Różnica polega też na prowadzeniu gospodarki. Jest ona prostsza, bo w bartnictwie nie stosuje się ramek, nie ma węzy, zamiast ramek są 2-3 snozy, czyli patyczki umieszczone w środku komory bartnej, na czym pszczoły budują sobie swoje naturalne plastry – mówi Karol Wrona z Bractwa Bartnego, pasjonat bartnictwa.
Karol Wrona bartnictwem zainteresował się bliżej, zgłębiając wiedzę o pszczelarstwie i informacje o bartnictwie zainspirowały go do zakładania barci.
Jak mówi, korzystając ze współczesnych uli można pozyskać w dobrym sezonie choćby kilkadziesiąt kilogramów miodu z ula, a z barci zaledwie kilka kilogramów, bo miodobranie odbywa się tylko raz w roku, na początku września. Ten miód, jak mówi bartnik, to mieszanina różnych miodów zebranych w całym sezonie.
Co ważne, w bartnictwie nie stosuje się żadnej chemii, bo przede wszystkim jest to starodawny, naturalny sposób pozyskiwania miodu.
Jednak ze względu na gospodarkę leśną, w tej chwili jest mniej starodrzewów, gdzie pszczoły mogą sobie znajdować naturalne siedliska.
– Dlatego tworzy się kłody bartne. Wieszam je na drzewach i czekam aż dzika rójka się tam zasiedli. Taka barć to kłoda drewna o wysokości około 150 centymetrów i średnicy około 40 do 60 centymetrów z wydrążoną w środku komorą bartną o pojemności 60-80 litrów – mówi bartnik.
Jak podkreśla, w bartnictwie nie stosuje się lekarstw dla pszczół.
– Tu nie ma miejsca na chemię. Dążymy do tego, aby totalnie ograniczyć chemizację. Jedyne, co stosuję, to różnego rodzaju zioła w formie oprysków, odymianie. Na tym właśnie polega ta gospodarka. Te zioła to przede wszystkim jaskółcze ziele, wrotycz, a także huba.
