Wawrzynek wilczełyko – uprawa i pielęgnacja

Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) to wyprostowany, rzadko rozgałęziony krzew, osiągający 1-1,5 metra wysokości oraz podobną średnicę. Kwitnie bardzo wcześnie (zakwita już w marcu), gdy na jego pędach nie ma jeszcze liści. Na szarych gałęziach krzewów pojawiają się liczne kwiaty o intensywnie różowych lub śnieżnobiałych płatkach, które wydzielają intensywny zapach. Wawrzynek wilczełyko polecany jest do małych ogródków, dobrze prezentuje się na rabacie w towarzystwie ciemierników, pięknie wygląda na skalniakach która kwitnie zimą. Jest krzewem wieloletnim.

Uprawa wawrzynka wilczełyko

Wawrzynek wilczełyko dobrze rośnie na glebie próchniczej, świeżej, wapiennej, stale wilgotnej. Preferuje miejsca półcieniste lub cieniste, pod konarami drzew, lub w sąsiedztwie wysokich krzewów. Wawrzynek wilczełyko bardzo źle znosi przycinanie, słabo odrasta po takim zabiegu, nie lubi przesadzania i suszy, na którą reaguje słabym wzrostem i organicznym kwitnieniem. Pamiętajmy więc o jego podlewaniu. Wawrzynek wilczełyko uwielbia regularne dokarmianie, szczególnie nawozami organicznymi np. kompost lub rozłożony obornik. Na przełomie czerwca i lipca na krzewie pojawiają się intensywnie zabarwione, okrągłe, czerwone owoce pestkowe. Uwaga, są one silnie trujące! Wawrzynek wilczełyko rozmnaża się z nasion, możemy to zrobić w lipcu zanim w pełni się wybarwią.

Wszystkie prace przy wawrzynku wilczełyko wykonujemy w rękawiczkach, z zachowaniem podstawowych zasad bezpieczeństwa!

Do najpopularniejszych odmian wawrzynka wilczełyko zaliczamy:

• ‘Alaba’ – kwiaty białe, pojedyncze; żółte owoce
• ‘Alaba plena’ – pełne, białe kwiaty
• ‘Rubrum’ – kwiaty pełne, różowo-fioletowe

Fot. główna: Robert Flogaus-Faust, CC BY 4.0, commons.wikimedia.org