Tawuła nippońska – uprawa i pielęgnacja

Tawuła nippońska (Spiraea nipponica) jest krzewem należącym do rodziny różowatych. Jej ojczyzną jest japońska wyspa Sikoku. Ale i w naszym klimacie krzew ten bez problemów można uprawiać. Nie ma wielkim wymagań i jest niewymagający w uprawie. Pięknie prezentuje się obsypany białym kwieciem, posadzony zarówno jako soliter jak również w szpalerze. Może być również zielonym tłem dla innych kwitnących nieco później roślin.

Tawuła nippońska – jak wygląda

Tawuła nippońska ma ciekawy, wyprostowany, lekko rozłożysty pokrój. Zdarzają się również krzewy o pokroju półkulistym a choćby kulistym. Przeważnie dorasta do 2 metrów, ale w sprzyjających warunkach może to być choćby 3 metry. Roślina ma giętkie pędy o tendencji do pokładania się. Liście mają kształt odwrotnie jajowaty lub owalny, od spodu mają barwę niebieskozieloną, wierzch ciemnozielony.

Tawuła nippońska, autor: Qwert1234, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org

Tawuła zaczyna kwitnąć w czerwcu, krzew jest oblepiony białymi, drobnymi, zebranymi w baldachogrona kwiatami. Osadzone są na krótkopędach. Wiele z odmian jest w pełni mrozoodpornych. Tawuła jest rośliną miododajną, bardzo atrakcyjną dla zapylaczy.

Uprawa tawuły nippońskiej

Najlepiej jest wybrać roślinie stanowisko mocno nasłonecznione, będzie wówczas bardziej obficie kwitnąć. Poradzi sobie jednak choćby w półcieniu. Nie ma dużych wymagań glebowych, wystarczy średnio żyzne i umiarkowanie wilgotne podłoże. Roślina dobrze znosi zimowy klimat i okrycia wymagają tylko młode krzewy. Nie ma również problemu z krótkotrwałymi suszami. Rzadko atakowana przez szkodniki i choroby. Zdarza się jednak, iż obsiądą ją mszyce. jeżeli jest ich dużo i gęsto oblepiają końcówki pędów, dobrze jest z nimi walczyć, jeżeli natomiast nie ma ich wiele, pozostawmy je biedronkom.

O domowych sposobach na mszyce przeczytacie tutaj:

Domowe sposoby na mszyce

Mszyce potrafią uprzykrzyć ogrodnikowi życie. Pojawiają się nagle, najczęściej w dużych ilościach i nie…

Czytaj więcej...

Pielęgnacja tawuły nippońskiej

Tawuła nippońska nie wymaga jakichś specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Roślina lubi i powinna być przycinana, będzie się mocniej rozkrzewiała i bujniej kwitła. Ale równie dobrze można się ograniczyć do cięć sanitarnych, tawułą i tak zachowa piękny pokrój.

Tawuła nippońska, autor: Salicyna, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org

Dobrze jest wiosną obsypać ją kompostem, choć nie wymaga specjalnego nawożenia. Ale wiadomo, jeżeli krzew dostanie nieco składników pokarmowych, będzie bujniej kwitnąć. Do tego kompost jako ściółka będzie zapobiegał nadmiernemu odparowywaniu wody z podłoża. W celu zatrzymanie wilgoci w podłożu można również ściółkować podłoże zrębkami lub korą drzew.

Roślina ta rozmnaża się przez sadzonki zielne lub odrosty korzeniowe. Sadzonki zielne długości kilkunastu centymetrów można ściąć po kwitnieniu krzewu, odciąć liście od dołu sadzonki do połowy i włożyć je do pojemnika z wodą z dodatkiem ukorzeniacza. Można je również po zanurzeniu w ukorzeniaczu włożyć do pojemnika wypełnionego żyzną, lekką ziemią zmieszaną z piaskiem. Uprawę taką należy systematycznie podlewać by podłoże było stale lekko wilgotne.

Natomiast odrosty korzeniowe pozyskuje się wiosną. Wystarczy ostrym szpadlem oddzielić część rośliny z jak największą bryłą korzeniową i od razu zasadzić w nowym miejscu obficie podlewając.

Tawuła nippońska ‘Snowmound’

Tawuła ‘Snowmound’ to najpopularniejsza i jedna z najpiękniejszych odmian tawuły nippońskiej. Dorasta do metra wysokości i dwóch rozpiętości. Krzew jest rozłożysty, a pędy niczym kaskady opadają na zewnątrz. W czerwcu pokrywają się białym kwieciem. Wygląda to naprawdę spektakularnie. Liście są ciemnozielone, małe i wąskie.

Tawuła nippońska ‘Snowmound’, autor: JMK, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org

Odmiana ta, jak i generalnie tawuła nippońska jest mało wymagająca. Może rosnąć zarówno w słońcu jak i półcieniu, gleba może być średniej jakości, byleby nie było zbyt suche. Odmiana ‘Snowmound’ bardzo dobrze znosi cięcia. Pamiętać jednak należy, iż kwitnie na pędach zeszłorocznych, a zatem wszelkiego rodzaju cięcia, czy to formujące czy też prześwietlające wykonuje się zaraz po kwitnieniu rośliny. Jest to roślina odporna ma mroźne wiatry oraz zanieczyszczenie powietrza.

Fot. główna: Qwert1234, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org