Szeflera drzewkowata – uprawa i pielęgnacja

Szeflera drzewkowata (Schefflera arboricola) jest krzewem z rodziny araliowatych, pochodzącym z Tajwanu. Roślina ta jest w cieplejszych rejonach świata uprawiana jako krzew ogrodowy (strefy mrozoodporności), a tam, gdzie jest dla niej za zimno, bardzo często w doniczkach, pięknie bowiem zdobi wnętrza. W Chinach uznawana jest za roślinę leczniczą. Jest rośliną idealną do sypialni, pochłania bowiem z powietrza szkodliwe substancje.

Roślina zawiera substancje drażniące skórę i błonę śluzową, dlatego wszelkie prace przy niej wykonywać należy w rękawiczkach.

Szeflera drzewkowata – jak wygląda

Szeflera drzewkowata w uprawie doniczkowej dorasta do choćby 2 m wysokości (w naturze jest to 4-5 m). Tworzy wzniesiony, wielopędowy krzew, wciąż pnąc się w górę. Ma duże, dłoniaste liście (składające się z 7-9 listków), które osadzone są na długich ogonkach. Liście są błyszczące, mają ciemnozieloną barwę, często z jaśniejszymi a choćby kremowymi i żółtymi przebarwieniami. W uprawie doniczkowej kwitnie niezwykle rzadko i nie wydaje owoców, natomiast w naturze tworzy drobne, pierzaste kwiaty zebrane w wiechowate kwiatostany. Po przekwitnięciu ukazują się początkowo pomarańczowe a z czasem czerwono-bordowe owoce, które zebrane są w duże kiście.

Uprawa szeflery drzewkowatej

Szeflera drzewkowata wymaga lekko kwaśnej, żyznej, próchniczej i przepuszczalnej ziemi. Szeflera lubi ciepłe i jasne stanowisko (ale nie bezpośrednie nasłonecznienie), idealne jest więc dla niej światło rozproszone lub półcień. Ale już stanie w cieniu grozi utratą liści. Zasada jest generalnie taka, iż im więcej jasnych plam na liściach, tym więcej światła potrzebuje roślina. Latem będzie się świetnie czuła wyniesiona na zewnątrz, byleby nie w słońcu. Jesienią musi wrócić do pomieszczenia, a zimą potrzebuje okresu spoczynku w jasnym i chłodnym pomieszczeniu.

Co kilka lat powinno się roślinę przesadzić do świeżej ziemi i większej doniczki. Gdy widać korzenie na powierzchni lub zaczynają wychodzić otworem w dnie, przesadzenie jest już koniecznością. Błędy uprawowe bardzo gwałtownie dają o sobie znać w postaci opadania liści. Szeflera nie lubi przelania, przeciągów, przechłodzenia, zbyt suchego powietrza czy przegrzania zimą.

Pielęgnacja szeflery drzewkowatej

Szeflera drzewkowata nie ma jakichś szczególnych wymagań w kwestii pielęgnacji, ale jak w przypadku większości roślin doniczkowych należy odpowiednio o nią zadbać. Przede wszystkim podlewanie – podlewa się ją wówczas, gdy ziemia zaczyna przesychać. W upalne lato może to być choćby 2-3 razy w tygodniu, zimą rzadziej. Roślina nie toleruje ani przesuszonego podłoża, ani stojącej w doniczce wody. Czyli umiar, inaczej liście gwałtownie zaczną opadać.

Szeflera lubi wilgoć w powietrzu, więc latem, gdy jest gorąco można zraszać liście rośliny kilka razy w tygodniu. Ze względy na dość dużą powierzchnię pojedynczych liści, lubi się na nich gromadzić kurz. By się go pozbyć można od czasu do czasu wstawić doniczkę do wanny i zrobić szeflerze letni prysznic. Można również przecierać liście bardzo delikatną, lekko zwilżoną ściereczką. Użycie specjalnego nabłyszczacza ograniczy osiadanie kurzu na liściach.

Szeflera wymaga również nawożenia. Może to być nawóz mineralny dedykowany roślinom zielonym, najlepiej wieloskładnikowy z mikroelementami. Można stosować nawóz w płynie lub długodziałające nawozy w postaci granulatów. Roślinę nawozi się od wiosny do końca lata co 2-3 tygodnie.

Dobrze sprawdzą się również nawozy organiczne jak choćby obornik granulowany lub biohumus.

Szeflera dobrze znosi przycinanie, dlatego jeżeli chcemy mieć roślinę niewysoką i mocno zagęszczoną, trzeba wiosną lub latem ucinać końcówki pędów. Można je wkładać do pojemnika z wodą lub doniczki wypełnionej lekką, wilgotną ziemią i nakryć naczyniem szklanym. Tym sposobem bez większych problemów można szeflerę drzewkowatą rozmnożyć. Korzonki powinny pojawić się najpóźniej po około 2 miesiącach.