Stylówka na imprezę przygotowana od butów po czubek irokeza, rzutem więc na taśmę sylwestrowa jedenastka i tak oto uda mi się wejść w nowy rok bez zaległości w opisach moich ostatnich zdobyczy 🙂
Dzbanek na wodę, Charles Meigh & Son, wzór: ITALY, czarny druk transferowy, ok 1850.
https://www.thepotteries.org/mark/m/meighc.html
————————————————————————-
Dzbanek no name, identyczną formę robił Wiliam Adams, ale podobnego wzoru nie znalazłam.
————————————————————-
Kolejny dzbanek bez identyfikacji z ładnym, fioletowym drukiem transferowym, znacznie rzadszym niż róż czy inne odcienie czerwonego. interesująca forma z mocno wzniesionym kołnierzem przy wlewie, znalazłam podobne, ale identycznej niestety nie.
——————————————————————-
Patera T.Till & Son, 1850-61, wzór Ivy (bluszcz)
https://www.thepotteries.org/mark/t/till.html
———————————————————
Spory mlecznik JB Cappellemans „Aine”, Jemmapes w Belgii 1854-69
Jean-Baptiste-Sylvestre Cappellemans był założycielem (1754) Faiencerie Cappellemans, a jego następcą został Guillaumes Cappellemans (1775-1854).
Pierwotnie mieściła się w Jemmapes (Region Waloński)); później w Brukseli (Halle) z tymczasowym bankructwem w 1870 r. Kierowana przez 3 synów Guillaumesa C. Dopisek „aine” oznacza okres zarządzania najstarszego z synów Jeana Baptiste’a Cappellemans (1854-1869)
Od1838 r. miała miejsce kooperacja fabryki z angielską manufakturą Williama Smitha. Fabryka zamknęła swoje podwoje w 1894 r.
————————————————————————–
2 razy duo Davenport, wzór: Madras
Oba talerzyki : wycisk z kotwicą i cyframi 4 i 8 (datowanie 1848) plus drukowane DAVENPORT i nazwa wzoru w ozdobnym roślinnym wieńcu.
—————————————————-
Talerz obiadowy, przykład „wildrose pattern„:
Żadnego oznaczenia, ale:
—————————————————————————————
Sosjerka wzór „Cenis„, E J Ridgway & Son, 1871 (drukowany diament)
Sadziłam, iż Cenis to łacińska nazwa ostów, widocznych w dekorze – a tu wot siurpryza, to nazwa góry i przełęczy na granicy Włoch i Francji.
https://ridgwaypatternbook.org.uk/church/roundtable.html#rwbed39961
Talerz głęboki, Minton „Potentilla„, datowanie to prawdziwa zagadka: drukowany diament: 1846, wytłoczone MINTON BB – wskazuje na 1862-72.
Gdyby odwrotnie, to zrozumiałabym: talerz wypalono w 1846, a wzór naniesiono później, stąd datowanie z tłoczonej sygnatury wcześniejsze, niż to drukowane, ale jest dokładnie na abarot, ktoś ma pomysł, jak to wyjaśnić?
————————————————-
Prześliczny talerzyk z dekorem „Foliage„, bankowo angielski, dekor o takiej nazwie wykonywała manufaktura J.Edwardsa, ale to raczej przypadkowa zbieżność nazw, jak twierdzą na angielskich grupach. Póki co czekam, może ktoś odezwie się w tej sprawie.
I na koniec cenna zdobycz: niewielki kufel, szlifowane rubinowe szkło, a dokładniej dekoracja wykonana z czerwonej glazury/szkliwa, przedstawia zamek Rheinstein, (Nadrenia-Palatynat, Niemcy) Tempel a.d Niederwald – świątynia Niederwald. (Hesja )
Wieczko także szkliwione na czerwono.
Monogram W.S. wskazywałby na produkt wykonany na zamówienie.
https://livebid.cz/en/auction/ab_zari2024/detail/14
https://livebid.cz/en/auction/ab_zari2024/detail/12
https://livebid.cz/en/auction/ab_cervenec2024/detail/7
https://livebid.cz/en/auction/ab_listopad2024/detail/2
https://livebid.cz/auction/ab_zari2024/detail/8
https://livebid.cz/auction/ab_zari2024/detail/13
https://archiwum.allegro.pl/oferta/negocjacja-stary-kufel-szklo-rubinowe-ok-1850r-i7449411206.html
https://archiwum.allegro.pl/oferta/stary-kufel-recznie-malowany-szklo-rubinowe-i8632692330.html
https://torun-antyki.pl/product/2963/kufel-biedermeier.html
Luknijcie w podane linki, wynikałoby z nich, iż kufel najprawdopodobniej pochodzi z 3 ćwierci 19 wieku z terenów dzisiejszych Czech.
więcej w tej kategorii: https://drzoanna.wordpress.com/category/porcelana/
