1 rok temu
|
Sosna rumelijska (Pinus peuce) |
|
| Wysokość | 5-10 m |
| Kwitnienie | – |
| Stanowisko | słoneczne, półcień |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie sucha |
| Ozdobność | liście, cała roślina |
| Pokrój | stożkowaty |
Sosna rumelijska (Pinus peuce) to pochodzące z Półwyspu Bałkańskiego drzewo iglaste, które występuje również w Finlandii, gdzie zostało introdukowane. W Polskich ogrodach jest rzadkością, ale można je czasami spotkać w parkach. w tej chwili jest to drzewo narażone na wyginięcie. Jego drewno jest jasne i miękkie, wykorzystuje się je w budownictwie.
Jak wygląda Sosna rumelijska
Sosna rumelijska jest drzewem osiągającym wysokość od 5 do choćby 10 metrów (w czasie 30 lat). W Polsce nie jest to roślina bardzo znana. Bardzo często spotkać ją można natomiast w Skandynawii, gdzie jest chętnie uprawiana.
Sosna rumelijska to iglak o szarobrązowej, gładkiej korze na pniu osiągającym średnicę od 50 do 150 cm. Z wiekiem kora na pniu pęka. Jej korona jest stożkowa, regularna i gęsta. Pędy sosny są rozłożyste, grube, a kora na nich gładka. Igły są dość sztywne, zebrane po 5 na krótkopędach, osiągają od 4,5 do 10 cm długości. Ich wierzch jest ciemnozielony i błyszczący, a spód jaśniejszy, ozdobiony widocznymi, białymi paskami.
Sosna rumelijska, autor: Joanna Boisse, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org
Szyszki żeńskie zaczynają od koloru czerwonego, z czasem zielenieją aby finalnie zmienić kolor na brązowy wraz z osiągnięciem dojrzałości. Te dojrzałe mają ok 9-18 cm długości, zwisają z pędów i często są lekko zakrzywione. Nasiona sosny rumelijskiej są niewielkie, szarobrązowe, długości 7-8 mm. Posiadają skrzydełka.
Sosna ta, jako jedna z niewielu sosen pięcioigielnych jest bardzo odporna na rdzę wejmutkowo-porzeczkową, która to choroba jest prawdziwą plagą sosen. Wysołuje ją grzyb Cronartium ribicola.
Sosna rumelijska – uprawa
Sosna rumelijska to iglak, który dobrze znosi miejsca półcieniste, ale woli rosnąć w słońcu. Nie ma również dużych wymagań glebowych, toleruje różne rodzaje podłoża, przez co staje się w naszym klimacie drzewem dość prostym w uprawie. Gleba pod sadzenie może być umiarkowanie żyzna, lekko wilgotna o pH między obojętnym a kwaśnym. Sosna rumelijska jest odporna na mróz oraz suszę. Natomiast jak większość innych sosen źle znosi podłoża podmokłe, jej korzenie dość gwałtownie gniją stojąc w wodzie.
Sosna rumelijska, autor: Jerzy Opioła, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org
Pielęgnacja sosny rumelijskiej
Sosna rumelijska nie wymaga w zasadzie żadnych zabiegów pielęgnacyjnych. Warto może ją podlewać przez jakiś czas po zasadzeniu, jeżeli oczywiście nie pada. Sosna ta nie wymaga nawożenia. Cięcie sosny rumelijskiej wykonujemy sporadycznie w celu trzymania korony drzewa w dobrej kondycji. Cięcia, jak i inne zabiegi pielęgnacyjne iglaków wykonuje się wiosną. Roślinę rozmnażamy przez szczepienie lub nasiona, ale najlepiej jest kupić i zasadzić gotowe drzewko.
Sosna rumelijska, autor: Agnieszka Kwiecień, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org
Sosna ta będzie się pięknie prezentowała w dużym ogrodzie jako soliter, ale można ją również wkomponować w uprawę innych drzew, nie tylko iglastych. Jest tak pięknym drzewem, iż na pewno warto mieć choćby jeden egzemplarz obok świerków czy innych gatunków sosny.
Fot. główna: Deyan Vasilev – User: Dido3, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
