Róże pnące powtarzające kwitnienie

Zdjęcie: Róże pnące powtarzające kwitnienie ‘Mme. Alfred Carrière’ - biała i ‘Santana’ - czerwona

Róże pnące, zwane czasami również różami czepnymi to duża grupa odmian róż osiągających powyżej 150 cm wysokości. Jednak nie posiadają one organów czepnych, a jedynie kolce, dzięki których przyczepiają się do podpór, albo są do nich przymocowywane. Zalicza się do nich dwie grupy róż: róże pnące powtarzające kwitnienie i róże pnące nie powtarzające kwitnienia. Obecnie, gdy już ciężko jest zaklasyfikować konkretną odmianę wg jej pochodzenia, co czyniono do początków XX wieku, musiał powstać inny podział, żeby te tysiące już odmian róż jakoś podzielić.

Róże pnące to jedna z grup róż należąca do klasyfikacji ogrodniczej, w której to wyróżnia się siedem grup całego mnóstwa odmian róż ozdobnych. A są to:

• Róże wielkokwiatowe
• Róże rabatowe
• Róże pnące
• Róże okrywowe
• Róże angielskie
• Róże miniaturowe
• Róże parkowe

Natomiast róże pnące dzielone są na dwie podgrupy:

• Klimbery – mają one grube, sztywne, wzniesione łodygi osiągające najczęściej do 3 m wysokości, choć zdarza się, iż sięgają choćby 5 metrów. Wymagają podpór i dobrze jest je podwiązywać. Wśród nich jest wiele odmian wielkokwiatowych i generalnie ich kwiaty są większe od tych zaliczanych do drugiej grupy. Są to najczęściej róże pnące powtarzające kwitnienie.
• Ramblery – ich pędy są cieńsze i giętkie, osiągają minimum 5 metrów długości, ale nie jest rzadkością, iż tych metrów mają 8 i więcej. Róże te kwitną przeważnie tylko raz, latem. Ich kwiaty są mniejsze niż u klimberów, ale zebrane w obfite kwiatostany, w odpowiednich warunkach krzew takiej róży staje się jednym wielkim morzem kwiatów.

Jednak i do tego podziału nie można się zbytnio przywiązywać, powstaje bowiem wciąż wiele nowych odmian, gdzie hodowcy okrywają tajemnicą od których róż pochodzą, więc przypisanie różom odpowiedniej grupy staje się coraz trudniejsze, a często wręcz niemożliwe. Róża, która jest choćby klimberem, a mająca silne, wzniesione pędy może być np. uznana za różę parkową. Ale też róże okrywowe traktowane są jak róże pnące i puszczane na podpory. Tak naprawdę więc coraz ciężej się połapać do której grupy zaliczyć daną różę.

Róże pnące powtarzające kwitnienie – uprawa

Kluczowym w uprawie róży pnącej powtarzającej kwitnienie jest wybór optymalnego stanowiska. A najlepiej róża pnąca powtarzająca kwitnienie będzie rosnąć w miejscu dobrze nasłonecznionym, czyli na wystawie południowo-wschodniej lub południowo-zachodniej. Jest jednak sporo odmian róż pnących powtarzających kwitnienie, które będą bez problemu rosnąć w półcieniu i również będą pięknie kwitnąć.

Podłoże powinno być żyzne, przepuszczalne, próchnicze i stale umiarkowanie wilgotne. Optymalne pH ziemi powinno mieścić się w granicach od 5,5 do 6,5.

Róże pnące powtarzające kwitnienie potrzebują podpór i to podpór naprawdę wytrzymałych. Może to być pergola, może ściana altany, a choćby drzewo, ale pięknie rosną również przy ścianach budynków. jeżeli jednak jest to ściana, dobrze jest umieścić stelaż dla róży w oddaleniu od niej, żeby roślina miała przewiew. Uchroni to krzew przed atakami chorób grzybowych.

Jeśli różę pnącą kupujemy w donicy, to można ją sadzić przez cały okres wegetacyjny, pamiętając latem o podlewaniu. jeżeli natomiast są to róże kopane z gruntu, to sadzi się je tylko wiosną (marzec, kwiecień) albo jesienią (październik).

Róże sadzi się w dołkach, które powinny być sporo większe niż ich bryła korzeniowa by wypełnić je żyzną ziemią połączoną z kompostem i torfem. Miejsce szczepienia powinno znaleźć się jakieś 5 cm pod ziemią. Same krzewy natomiast sadzi się w rozstawie 1,5-2 metry.

Pielęgnacja róż pnących powtarzających kwitnienie

Róże pnące powtarzające kwitnienie powinny być latem podlewane, jeżeli aura nie rozpieszcza deszczem, zwłaszcza mowa tu o młodych okazach, z latami róża zaczyna sobie radzić sama z krótkimi okresami suszy. Dobrze jest ściółkować podłoże wokół róży, wówczas wilgoć na dłużej zatrzymywana jest w podłożu, a do tego zimą korzenie chronione są przed przemarznięciem, a latem przed przegrzaniem.

Przed zimą róże pnące powtarzające kwitnienie powinny być wysoko kopczykowane dla ochrony przed mrozem. jeżeli bowiem pędy wyżej przemarzną, to kopczykowanie zabezpieczy je nad ziemią, dzięki czemu krzak róży bez problemu się odrodzi. Do kopczykowania najlepiej jest użyć drobnej kory, zrębków lub kompostu. Młode okazy dobrze jest również przed zimą okryć.

Róże pnące powtarzające kwitnienie powinny być systematycznie nawożone od wiosny do momentu gdy przekwitają. Pamiętać należy, żeby stosowane nawozy nie zawierały zbyt dużej dawki azotu, bo bujność liści zdominuje bujność kwitnienia. Róże zasilać można biohumusem, gnojówką z pokrzyw lub nawozem mineralnym dedykowanym różom.

Cięcie róż pnących powtarzających kwitnienie

Przycinanie róży pnącej powtarzającej kwitnienie jest zabiegiem ważnym, ale z cięciem róż pnących powtarzających kwitnienie nie należy przesadzać. Bez problemu można taką różę formować, a najczęściej prowadzi się ją w formie wachlarza. Nie przycina się jej zbyt mocno, a można jej nie przecinać w ogóle poza wiosennym usunięciem pędów przemrożonych, uszkodzonych czy chorych. Co kilka lat można również taki krzew odmłodzić usuwając najstarszy pęd.

Róże pnące powtarzające kwitnienie – odmiany

Odmian róż pnących powtarzających kwitnienie jest całe mnóstwo i są bardzo chętnie uprawiane, są bowiem nieziemsko piękne, mają duże kwiaty, które najczęściej intensywnie, cudownie pachną. Róże pnące to zachwycająca ozdoba każdego ogrodu. Wśród najpiękniejszych i najpopularniejszych wymienić należy:

• Róża ‘That’s Jazz’ – pięknie i mocno pachnące, ciemnoczerwone kwiaty, dorasta do 4 m wysokości, mało wymagająca i odporna na niskie temperatury

• Róża ‘Morgengruss’ – kwiaty pełne, różowopomarańczowe, wielokrotnie powtarza kwitnienie, osiąga 2-4 m wysokości, odporna na choroby
• Róża ‘Aloha’ – kwiaty pełne o morelowej barwie, dorasta do 3 m wysokości, może przemarzać, dlatego sadzi się ją w zacisznych miejscach, dość odporna na choroby
• Róża ‘New Dawn’ – kwiaty pełne, jasnoróżowe, zebrane w obfite kwiatostany, dorasta do 3-4 m wysokości, łatwa w uprawie i odporna na choroby
• Róża ‘White New Dawn’ – kwiaty pełne, białe, można je wykorzystać na kwiat cięty, dorasta do ok. 3 m wysokości, odmiana mrozoodporna

• Róża ‘Amadeus’ – kwiaty ciemnoczerwone, pełne, zebrane w liczne kwiatostany, dorasta do 2,5 wysokości, dość odporna na mróz i na choroby
• Róża ‘Sympathie’ – kwiaty barwy szkarłatnoczerwonej, pełne, duże o ciekawych początkowo czerwonych liściach, z czasem zieleniejących, pędy sztywne, grube, dorastające do 3 m wysokości, dość odporna
• Róża ‘Paul’s Scarlet Climber’ – kwiaty półpełne, krwistoczerwone, dorasta do 4 m wysokości, jedna z najbardziej odpornych odmian zarówno na mróz jak i choroby, bardzo obficie kwitnie
• Róża ‘Dortmund’ – odmiana o karminowych, pojedynczych kwiatach z białym oczkiem , dorasta do 3 m wysokości, odporna na mróz i choroby
• Róża ‘Moonlight’ – ma duże, półpełne wielobarwne kwiaty z płatkami od jasnożółtych, przez bursztynowe aż do różnych odcieni różowego, pędy wiotkie dorastające do 3 m wysokości, dość odporna na choroby i mróz
• Róża ‘Santana’ – kwiaty półpełne, barwy jaskrawoczerwonej, duże zebrane w kwiatostany, dorasta do 3 m wysokości, bardzo odporna na choroby i odporna na niskie temperatury
• Róża ‘Ilse Krohn Superior’ – kwiaty duże, pełne, kremowe, kwitnie obficie, kwitnie obficie, dorasta do 3,5 m wysokości, bardzo odporna na mróz i choroby
• Róża ‘Rosarium Uetersen’ – kwiaty dość duże, pełne zebrane w obfite kwiatostany barwy różowej i ciekawych, czerwonawych początkowo liściach, które z czasem zielenieją, dość wtrzymała zarówno na mróz jak i choroby

Fot. główna: Róże pnące powtarzające kwitnienie ‘Mme. Alfred Carrière’ – biała i ‘Santana’ – czerwona, autor: Salicyna, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org