Pelargonia pachnąca – geranium – anginka – uprawa i pielęgnacja

Zdjęcie: Pelargonia pachnąca

Pelargonia pachnąca (Pelargonium graveolens)
Wysokość	100 cm
Kwitnienie	VI, VII, VIII, IX
Stanowisko	słoneczne
Wilgotność gleby	umiarkowanie wilgotna
Ozdobność	liście
Pokrój	wzniesiony

Pelargonia pachnąca (Pelargonium graveolens) zwana również anginka a także geranium, ruzyndla i abginowiec. W naturze można ją spotkać w Afryce południowej i wschodniej. Należy do rodziny bodziszkowatych. Ta uprawiana w doniczkach nie przypomina tej afrykańskiej, gdyż uprawiane są już tylko mieszańce i kultywary. U nas uprawia się ją tylko w doniczkach i w pomieszczeniach, nie jest to bowiem roślina mrozoodporna.

Jak wygląda pelargonia pachnąca

Anginka dorasta do 100 cm wysokości. Ma niezwykle atrakcyjne liście, głęboko powycinane, jasnozielone i owłosione, z ząbkowanymi brzegami, które z czasem dodatkowo się fałdują. jeżeli kwitnie, to od czerwca do września, a jej kwiaty umieszczone są na długich szypułkach w formie baldachów i nie są zbyt ozdobne. W zależności od odmiany są białe, różowe aż do purpury. Kwiaty pelargonii pachnącej nie pachną, w przeciwieństwie do liści, które wydzielają intensywną, różaną woń, odstraszającą owady (np. komary i meszki).

Gatunki podobne do pelargonii pachnącej

Równie intensywnie pachnące gatunki jak właśnie anginka to Pelargonia kutnerowa (Pelargonium tomentosum), która wydziela silny, miętowy aromat, oraz Pelargonium crispum, intensywnie pachnąca cytryną. I w tym wypadku uprawia się wyłącznie ich kultywary i mieszańce.

Wśród gatunków i rodzajów pelargonii znajdują się również te nie pachnące, ale za to bardzo pięknie i intensywnie kwitnące jak: Pelargonia pasiasta, Pelargonia bluszczolistna, Pelargonia rabatowa oraz Pelargonia wielkokwiatowa. Pelargonie są ozdobą balkonów i tarasów przez całe lato aż do przymrozków.

Tutaj przeczytasz o innych kwiatach na taras i balkon:

Pelargonia pachnąca – uprawa

Geranium jest rośliną łatwą w uprawie i mało wymagającą. Wystarczy jej uniwersalne podłoże, dobrze przepuszczalne. Może rosnąć w słońcu, wówczas ma mniej pędów, ale bardziej intensywnie pachnie. Gdy rośnie w półcieniu lub cieniu pachnie mniej, a dodatkowo jej pędy w poszukiwaniu światła nadmiernie się wyciągają i wyglądają łyso.

Anginkę uprawia się w pomieszczeniu lub stawia na parapecie okna sadząc w kompozycji z roślinami kwitnącymi, a to po to by jej intensywny zapach odstraszał choćby komary. Warunki panujące w pomieszczeniach latem są dla rośliny optymalne, natomiast zimą potrzebuje ona temperatur obniżonych do kilku stopni powyżej zera.

Roślinę trzyma się w zasadzie kilka lat, po tym czasie jest ona nadmiernie rozrośnięta i przerzedzona. Można korygować jej wygląd systematycznie ją przycinając. Geranium dobrze jest przesadzać każdej wiosny do większej doniczki. Roślinę można w bardzo prosty sposób rozmnożyć, wystarczy ściąć pędy wierzchołkowe (10 cm długości). Sadzonki te należy zanurzyć w ukorzeniaczu i włożyć do pojemników wypełnionych mieszanką odkwaszonego torfu i piasku. Całość dobrze jest okryć choćby folią spożywczą i od czasu do czasu zraszać, by podłoże było lekko wilgotne. Pozyskiwać sadzonki można przez cały sezon wegetacyjny, zimą bowiem roślina wchodzi w stan spoczynku.

Pielęgnacja geranium

Ma mniejsze wymagania wodne niż inne pelargonie, nieźle znosi choćby przesuszenie, ale źle przelania, także podlewać należy ją umiarkowanie. Nadmiar wody gwałtownie spowoduje gnicie korzeni geranium. Raz w tygodniu dobrze jest zasilać ją nawozem dedykowanym roślinom o ozdobnych liściach. jeżeli liście anginki przeznaczamy do spożycia, muszą to być nawozy naturalne, jak np. Biohumus.

By pelargonia pachnąca mocniej się rozkrzewiała i zagęszczała należy systematycznie uszczykiwać końcówki pędów, a starsze rośliny powinno się każdego roku przycinać, najlepiej jesienią.

Zastosowanie pelargonii pachnącej

Pelargonia pachnąca jest u nas traktowana przede wszystkim jako roślina ozdobna. Trzymana jest również z powodu jej silnego zapachu, który odstrasza muchy i komary. Zapach ten jest dla większości ludzi bardzo przyjemny, dlatego lubią mieć geranium w swoim otoczeniu.

Zapach tej pelargonii jest tak intensywny, gdyż roślina ta zawiera mnóstwo aromatycznego olejku, zwanego olejkiem geraniowym. Wykorzystywany jest on w przemyśle perfumeryjnym, ale również spożywczym przy produkcji olejków zapachowych, np. do ciast. Poza tym anginka uważana jest za rośliną leczniczą, stosowaną przede wszystkim w leczeniu zapalenia uszu. Dawniej jednak wykorzystywano ją również przy leczeniu infekcji oraz stosowano ją u ludzi z niską odpornością.

Liście pelargonii pachnącej można dodawać do herbaty, będzie miała ona wówczas niezwykły aromat i oryginalny smak.

Fot główna: Tsester, CC BY 4.0, commons.wikimedia.org