Park przy zamku w Żywcu – od włoskiego ogrodu po nowoczesną tężnię

Historia parku sąsiadującego z zamkiem żywieckim sięga XVII wieku. Pierwsza wzmianka o nim pojawiła się w 1664 roku, a już w 1712 z inicjatywy rodu Wielopolskich powstało nowe, włoskie założenie ogrodowe. Park pełen był prostokątnych kwater, alejek przecinających się pod kątem prostym, oranżerii i fontann. Z tego okresu pochodzi także malowniczy Domek Chiński – ośmioboczna altana z herbem Starykoń.

W XIX wieku, za czasów Adama Wielopolskiego, park przeszedł znaczną przebudowę, a w 1838 roku stał się własnością Habsburgów. To właśnie wtedy rozrósł się o kolejne połacie ziemi. Na przełomie XIX i XX wieku, a później w latach 30. XX wieku, ogród przekomponowano w duchu angielskiego stylu krajobrazowego – powstała polana widokowa, pergole, rozarium i nowe mosty. W tym czasie Domek Chiński znalazł się na urokliwej wyspie, a na dziedzińcu stanęła ozdobna studnia autorstwa żywieckiego artysty Juliana Rybarskiego.

[quiz:98]

Po II wojnie światowej park dale