Krzewostan / floriankonrad

kropla ciebie, idealnie rozprowadzona
po powierzchni świata
naprawia chropowatości, meandry bitumiki,
wszelkie ścieżki zaczynają kierować się
w stronę Blasku, stolicy ulubionego państwa,

a wszystko, co jest we mnie niczym szmaciak
gałęzisty, nabiera cech insygniów.

tą samą kropelką rysują się stalagnaty,
zęby wiecznie uśmiechniętych mięsożerców,
piszą traktaty pokojowe zawarte
pomiędzy liśćmi a piaskiem,

rozpuszczają się potraktowane nią
ostrza maczet.