1 rok temu
|
Jarząb szwedzki (Sorbus intermedia) |
|
| Wysokość | do 18 m |
| Kwitnienie | V, VI |
| Stanowisko | słoneczne |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
| Ozdobność | kwiaty, owoce |
| Pokrój | krzaczasty, wzniesiony |
Jarząb szwedzki (Sorbus intermedia) to drzewo pochodzące z północy Europy, należące do rodziny różowatych. W Polsce spotykany czasami wśród zieleni miejskiej albo w ogrodach oraz w stanie naturalnym na Pomorzu Zachodnim.
To mieszaniec kilku jarzębów: mącznego, pospolitego i brekinii. Wyrasta na wysoki krzew lub średniej wielkości drzewo o gęstej koronie i wzniesionym, lekko krzaczastym pokroju. Osiąga maksymalnie 18 m wysokości, jego system korzeniowy silnie i głęboko się rozrasta. Pędy porastają pojedyncze, ciemnozielone z wierzchu liście, których spód jest szary i filcowaty. Mają eliptyczny kształt. Roślina kwitnie nieprzyjemnie pachnącymi, niewielkimi, kremowobiałymi kwiatuszkami, które tworzą podbaldachy na szczytach pędów. W ich miejscu latem pojawiają się kuliste czerwone lub pomarańczowe owoce.
Uprawa jarzębu szwedzkiego
Jarząb szwedzki nie ma dużych wymagań glebowych, wystarczy podłoże średnio żyzne i przepuszczalne, ale zasadą jest, iż im słabsze jakościowo podłoże, tym będzie wolniej rósł. Dobrze jest wybrać stanowisko nasłonecznione. Jest bardzo łatwy w uprawie, odporny na zanieczyszczenia powietrza i niskie temperatury. Nawożenia wymaga tylko młode drzewko. Zimą powinno się wykonywać cięcia sanitarne. Roślina rozmnaża się z nasion, ale również można ją szczepić i sadzonkować.
Idealna roślina na drzewo parkowe lub do każdego ogrodu jako doskonałe źródło cienia. Owoce są jadalne i bardzo bogate w witaminę C.
Fot. główna: J.-H. Janßen, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
