Współcześnie bardzo dużo mówi się o zmianach klimatycznych i licznych wycinkach zieleni. Z miast, parków i lasów znikają stare dziuplaste drzewa, które są cenne pod względem biocenotycznym. Dlatego tak istotne jest zadbanie o kompensację dla naszych skrzydlatych przyjaciół. Wśród nich są sikory modre, zwane inaczej modraszkami (Cyanistes caeruleus).
Chcąc pomóc modraszkom warto wieszać budki lęgowe typu A1. Otwór wlotowy powinien mieć 27 mm. Większy otwór to też większa konkurencja ze strony sikor bogatek, mazurków i wróbli. W naturze ptaki wykorzystałyby dziuple wykonywane przez dzięcioły lub naturalne ubytki i wypróchnienia w obrębie pni drzew.
Optymalnym miejscem do zawieszenia budki są świetliste lasy liściaste i mieszane, rzadziej iglaste, parki i sady. Wysokość na której powinna znaleźć się taka budka to 1,5-4 m. W przypadku zawieszanych przeze mnie budek, modraszki zajmowały te ulokowane na: śliwie domowej, klonie jaworze oraz czereśni. Co interesujące przejęły także kontrolę nad budką dla mazurków zawieszoną na ścianie budynku gospodarczego (nieopodal leszczyny) oraz nad budką dla orzesznic (z wlotem na tylnej ściance budki)! Opis poszczególnych typów budek opisałem TUTAJ.
Zbudowanie gniazda zajmuje parze z reguły około 2 tygodnie. Czasami taki proces trwa choćby 7 tygodni! Wiele zależy od warunków pogodowych i dostępności materiału do wyściółki. Na zdjęciach dołączonych do niniejszego wpisu zobaczycie jak misterna jest to konstrukcja.
Dno budki lub dziupli wymoszczone jest małymi gałązkami i źdźbłami trawy. Zasadniczą część stanowią mchy i porosty. Natomiast górną część tworzą z reguły: pióra, sierść, włosy i wełna. Co ciekawe, francuscy naukowcy przeprowadzili badania na temat składu gniazd sikor. Okazało się, iż ptaki te starają się uzupełniać gniazdo ziołami. Wśród wybieranych roślin są: mięta wonna, lawenda, krwawnik, czy kocanka włoska. Ma to na celu odstraszanie pasożytów i insektów od piskląt, które są typowymi gniazdownikami. Dzięki temu wzrasta szansa na przeżycie maluchów. A przecież w gnieździe może być choćby do 16 piskląt, które w takim lokum muszą przetrwać do 22 dni.
Pamiętajcie, iż modraszki są gatunkiem osiadłym. Zimowe migracje zdarzają się najczęściej ze wschodu i z północy. Wtedy też łączą wielogatunkowe stada, także z niezwykle rzadką jest sikorą lazurową (Cyanistes cyanus). Modraszki są ptakami monogamicznymi (w danym sezonie lęgowym) a zasadnicze lęgi przypadają na kwiecień.
Warto zadbać o te niebiesko-żółte ptaki, gdyż są naszymi sojusznikami w walce ze szkodnikami: sadów, parków i lasów.
W innych moich wpisach dowiecie się jak powstaje gniazdo raniuszka oraz wiewiórki!
