35 minut temu
Zapotrzebowanie na energię rośnie z roku na rok, a o nowe źródła jest trudno. Z pomocą mogą przyjść odnawialne źródła energii, w tym biomasa z roślin, która pozwala ograniczyć emisję gazów cieplarnianych i zastępować paliwa kopalne. Czy są one szansą na zrównoważony rozwój czy też są potencjalnym zagrożeniem dla środowiska?
Z myślą o pozyskiwaniu biomasy na cele energetyczne uprawiać można rośliny energetyczne. Wśród nich są między innymi:
Rdestowiec – gwałtownie rosnąca bylina pochodząca z Azji, która wegetację rozpoczyna w maju, a kończy wraz z pierwszymi przymrozkami. Może być wykorzystywana do celów energetycznych. Rośnie szybko, ma niskie wymagania glebowe, ale jest gatunkiem wysoce inwazyjnym i jest trudnym gatunkiem do usunięcia po zadomowieniu.
Topinambur pochodzi z Ameryki Północnej i jest kuzynem słonecznika. Uprawiany jest dla biomasy naziemnej do spalania i bulw. Dobrze toleruje susze, mróz i zasolenie, ma wysoką wydajność i korzystny bilans energetyczny oraz wszechstronne zastosowanie, ale podatny jest na dziczenie i inwazyjność, sprzyja też rosnącej populacji dzików.
Wierzba drzewiasta to jeden z najpopularniejszych roślin energetycznych w Polsce. Jest rośliną wieloletnią, gwałtownie rośnie i dobrze plonuje, nie potrzebuje urodzajnych gleb, stanowi siedlisko dla zwierząt i owadów i ma wysoką wartość opałową. Jednak potrzebuje bardzo dużo wody, obniża bioróżnorodność i wymaga specjalnych maszyn do zbioru. Podatna jest też na choroby i szkodniki.
Czy rośliny energetyczne są dobrym rozwiązaniem dla pozyskiwania energii?
– Rośliny energetyczne są zarówno szansą, jak i ryzykiem w uprawie. Mogą wspierać walkę o klimat, ale tylko wtedy, gdy będą uprawiane rozsądnie i w zgodzie z lokalnymi warunkami przyrodniczymi. W przeciwnym razie zamiast pomóc, mogą stać się kolejnym problemem dla ekosystemów – informuje Tomasz Horaczek, naukowiec z Instytutu technologiczno-Przyrodniczego – Państwowy Instytut Badawczy.
