Dziękuję, iż jesteście!

Poranek. Sto razy piszę słowo dziękuję. I choć na usta ciśnie się więcej słów, to jednak w nich ukryte jest sedno. Nadzieja, która świeci w ciemności i miłość, która unosi do góry, kiedy nogi nie chcą iść dalej. Wiara, iż wystarczy sił i ta myśl, iż jesteś bezpieczny. Ten rok był dla wielu zaskoczeniem... kiedy za oknem wybuchła upragniona wiosna, zakwitły kwiaty, my oglądaliśmy świat zza szyby. Pozostawieni sami sobie, własnym myślom, planom. Przez moment wielu z nas pomyślało, iż „komuś się to przyśniło”. Może nasze przebudzenie miało wydarzyć się właśnie wtedy? Kiedy budzi się wiosna?

Dziękuję...