Od 1998 roku wilk w Polsce objęty jest ścisłą ochroną gatunkową. Przez ponad 25 lat jego populacja mogła rozwijać się w warunkach względnego spokoju. Efekt? Dziś mamy w kraju około 3 tysięcy wilków, a ich zasięg objął niemal całą Polskę – od Bieszczadów po Pomorze. To sukces ochrony przyrody, ale także wyzwanie. Wilki, które przez pokolenia nie doświadczyły presji ze strony człowieka, zaczęły tracić naturalny lęk. Coraz częściej można je spotkać w ciągu dnia, na obrzeżach wsi, a choćby w sąsiedztwie ludzkich zabudowań. Nie jest to objaw agresji – raczej efekt przyzwyczajenia. Człowiek przestaje być dla wilków czymś obcym czy niebezpiecznym.
W ostatnich latach notuje się również przypadki ataków na zwierzęta gospodarskie i psy. Wilk, kierując się instynktem, korzysta z łatwego dostępu do pokarmu – zwłaszcza tam, gdzie nie ma silnej presji odstraszającej. Szczególnie narażone są zwierzęta pozostawione na otwartych przestrzeniach, bez odpowiedniego zabezpieczenia, a także sytuacje, w których dzikie drapieżniki przyciągane są przez resztki jedzenia, odpady lub padlinę w okolicach gospodarstw.
Dlatego dziś tak ważne staje się podnoszenie świadomości. Wilk przez cały czas nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla człowieka, ale jego
