Czy wiesz, iż kiedy wiewiórka spotyka wiewiórkę‑sierotkę, podaje jej jedzenie i upewnia się, iż nie ma ani matki, ani ojca?

Czy wiesz, iż kiedy wiewiórka napotyka osierocone wiewiórki, podaje im jedzenie i upewnia się, iż nie mają ani mamy, ani taty? Po trzech dniach obserwacji i pewności, iż mała nie ma rodziny, przygarnia ją pod swój ogon, karmi i wprowadza do własnych dzieci, jakby była jedną z nich.

Samica wiewiórki ma swój własny rytuał – witając mężczyznę, który wrócił z żołędziami, obsypuje go buziakami i troskliwym pogłaskaniem, żeby rozwiać zmęczenie po przyniesieniu pożywienia dla niej i ich maluchów.

Samiec natomiast nie szczędzi wyznań: podarowuje ukochanej najpiękniejsze róże, największe orzechy włoskie i migdały, jakby to były złote medale w konkursie miłości.

Mama Wiewiórka i Tata Wiewiórka tworzą wspaniałą rodzinę, bo od ich prac zależy przyszłość ludzkości: połowa nasion, które chowają, wyrasta w nowe krzaki i drzewa w polskich lasach, od Bieszczad po Puszczę Kampinoską. Byłoby cudownie, gdyby ludzie postanowili pojąć tę leśną mądrość.

**Bonus – kilka ciekawostek o wiewiórkach i ich „rodzinnej mądrości”:**

– Wiewiórki opiekują się sierotami. Naukowcy wielokrotnie widzieli, jak samice przyjmują osierocone wiewiórki i wychowują je jak własne. To rzadka cecha w królestwie zwierząt.
– Założyciele lasów. Około połowa żołędzi i nasion, które wiewiórki zakopują, nigdy nie zostaje odnaleziona. Dzięki temu powstają nowe drzewa i krzewy – wiewiórki dosłownie sadzą lasy.
– Wysoki iloraz inteligencji. Potrafią zapamiętać tysiące miejsc, gdzie ukryły zapasy, korzystając ze świetnej pamięci przestrzennej i punktów orientacyjnych.
– Komunikacja miłości. Samce często przynoszą samicom największe orzechy i najsoczyste owoce – swoisty „prezent miłosny”.
– Społeczna troska. Wiewiórki mają zwyczaj „witać” się nawzajem: wąchają się, delikatnie dotykają pyskami, liżą futro. To ich sposób na okazanie przywiązania i zaufania.
– Rola w równowadze przyrody. Bez wiewiórek leśne ekosystemy nie byłyby tak różnorodne. Rozprzestrzeniają nasiona dziesiątek gatunków drzew, utrzymując naturalną równowagę.

Mądrość, którą możemy wyciągnąć: troska o słabszych, hojność w dawaniu i umiejętność myślenia naprzód budują silniejsze rodziny i jeszcze mocniejsze społeczeństwo.