Czy wiesz, iż gdy wiewiórka w Białowieży natrafi na osierocone szczenię, od razu podzieli się z nim jedzeniem i upewni się, iż nie ma ono ani matki, ani ojca? Po trzech dniach obserwacji i pewności, iż mała jest bez rodziny, przyjmuje ją pod swój łapowy dach, karmi i przedstawia własnym młodym, jakby była jedną z nich.
Samica wiewiórki, Jagoda, ma zwyczaj witać swojego partnera, Stanisława, gdy wraca z pożywieniem. Spotyka go pocałunkami i troskliwym czesaniem, by ulżyć mu po trudnym dniu zbierania żołędzi i orzechów dla niej i ich pociech. Męski wiewiór, w geście miłości, ofiarowuje Jagodzie najpiękniejsze róże oraz największe orzechy włoskie i migdały, które znalazł w lesie.
Mama Wiewiórka i Tata Wiewiórka tworzą wspaniałą rodzinę, bo od ich działań zależy przyszłość przyrody: połowa nasion, które ukrywają, w końcu wyrośnie w nowe krzaki i drzewa. Gdyby ludzie potrafili czerpać z tej zwierzęcej mądrości, nasz świat stałby się lepszy.
Kilka ciekawostek o wiewiórkach i ich rodzinnej mądrości:
– Wiewiórki opiekują się sierotami. Naukowcy wielokrotnie obserwowali, iż samice przyjmują osierocone młode i wychowują je jak własne, co jest rzadko spotykaną cechą wśród zwierząt.
– Zakładacze lasów. Około połowa orzechów i nasion, które wiewiórki zakopują, nigdy nie zostaje odnaleziona. Dzięki temu powstają nowe drzewa i krzewy wiewiórki dosłownie sadzą lasy.
– Wysoki poziom inteligencji. Potrafią zapamiętać tysiące miejsc, w których ukryły zapasy, korzystając ze świetnej pamięci przestrzennej i punktów orientacyjnych.
– Komunikacja miłości. Samce często przynoszą samicom największe orzechy i najsłodsze owoce swego rodzaju prezent miłosny.
– Społeczna troska. Wiewiórki mają zwyczaj witać się: wąchają się, delikatnie dotykają się pyskami i czeszą futro. To sposób na okazanie przywiązania i zaufania.
– Rola w równowadze przyrody. Bez wiewiórek leśne ekosystemy byłyby mniej różnorodne. Rozprzestrzeniają nasiona setek gatunków drzew, utrzymując naturalną równowagę.
Mądrość, którą ludzie mogą z nich wyciągnąć, to troska o słabszych, hojność w dawaniu i umiejętność myślenia o przyszłości wszystko to buduje silniejsze rodziny i bardziej solidne społeczeństwo. Życie uczy, iż prawdziwa siła tkwi w dzieleniu się i wspieraniu innych, tak jak wiewiórki dbają o swój las i własne pokolenia.