Czy wiesz, iż gdy wiewiórka natrafi na porzucone wiewiórzyce, od razu podzieli się z nią orzeszkiem i upewni się, iż nie ma ani mamy, ani taty? Po trzech dniach wnikliwych obserwacji i przekonaniu, iż maluch nie ma rodziny, przyjmuje go pod swój puchowy dach, karmi, a potem wprowadza do swojego gniazda, jakby był jednym z jej własnych szczeniąt.
Samica wiewiórki, zwana Jadwigą, ma w zwyczaju przywitać powracającego męża, Stasia, gdy przynosi pożywienie całuje go i pieczołowicie pielęgnuje, by złagodzić zmęczenie po zebraniu jedzenia dla nich i ich potomstwa. Staś z kolei nie szczędzi słodkich gestów: ofiarowuje Jadwidze najpiękniejsze róże oraz najwspanialsze orzechy włoskie i migdały, bo tak wyraża swoją miłość.
Mamoitato wiewiórki tworzą wspaniałą rodzinę, bo od ich codziennej troski zależy przyszłość nie tylko lasu, ale i całej ludzkości połowa nasion, które chowają, w końcu wyrośnie w nowe krzaki i drzewa w Białowieży. Byłoby pięknie, gdyby ludzie nauczyli się tej leśnej mądrości.
Kilka ciekawostek o wiewiórkach i ich rodzinnej mądrości:
Wiewiórki opiekują się sierotami. Badacze wielokrotnie widzieli, iż samice przyjmują osierocone wiewiórzyce i wychowują je jak własne to rzadko spotykana cecha w świecie zwierząt.
Zasadnicze zakładacze lasów. Około połowy orzechów i nasion, które wiewiórki zakopują, nigdy nie odnajdują. Dzięki temu powstają nowe drzewa i krzewy dosłownie sadzą lasy.
Wysoki intelekt. Wiewiórki potrafią zapamiętać tysiące miejsc, w których ukryły zapasy, korzystając z pamięci przestrzennej i punktów orientacyjnych.
Komunikacja miłości. Samce często przynoszą samicom największe orzechy i najsoczyste owoce ich własny prezent miłosny.
Społeczna troska. Wiewiórki mają zwyczaj witać się nawzajem: wąchają się, delikatnie dotykają pyszczków i czyszczą futro, by okazać przywiązanie i zaufanie.
Rola w równowadze przyrody. Bez wiewiórek leśne ekosystemy byłyby o wiele uboższe. Rozsiewają nasiona setek gatunków drzew, utrzymując przyrodniczy balans.
Mądrość, którą możemy przyjąć: opieka nad słabszymi, hojność w dawaniu i myślenie o przyszłości budują silniejsze rodziny i społeczeństwo.
