Jest to wyjątkowo oryginalna i rzadka roślina, która niewątpliwie przyciąga uwagę entuzjastów sukulentów. Jej potoczna nazwa doskonale odzwierciedla charakterystyczny wygląd – duża, okrągła bulwa, z której wyrastają długie, smukłe pędy. Ten niezwykły sukulent został nazwany na cześć Jamesa Bowie, kolekcjonera roślin z Królewskiego Ogrodu Botanicznego.
W stanie dzikim roślina ta występuje między innymi w Afryce Południowej, Malawi, Zambii i Tanzanii. Mimo iż nie jest to oczywiste na pierwszy rzut oka, Bowiea to sukulent. Tworzy ona dużą, okrągłą, srebrzysto-zieloną cebulę (kaudeks), która służy jako magazyn wody. Rośnie wolno i może osiągnąć średnicę do około 25 cm. Charakterystyczna bulwa składa się z wielu nakładających się na siebie łusek.
Gatunek ten wytwarza pędy o długości zależnej od wieku i wielkości cebuli, które mogą osiągnąć długość choćby jednego metra.
Roślina zakwita w miesiącach letnich ale drobne, zielonkawobiałe kwiaty nie są zbyt efektowne. Po przekwitnięciu roślina wytwarza torebki w których znajdują się czarne nasiona.
Stanowisko i wymagania cieplne
Cebula pnąca preferuje światło, ale w cieplejszych porach dnia unika bezpośredniego nasłonecznienia, gdyż jej pędy mogą żółknąć. Podobnie jak inne sukulenty, jest rośliną ciepłolubną i dobrze rośnie w warunkach domowych. W lecie można ją wynosić na zewnątrz. Zimą, podczas okresu spoczynku, najlepiej umieścić ją w chłodniejszym miejscu (10-15 °C), ale wciąż zapewniając dostęp do światła.
Podłoże
Bowiea to idealna roślina do hodowli w doniczkach, ponieważ jej korzenie potrzebują kilka miejsca, a roślina może rosnąć choćby w zbyt małej doniczce. Z tego powodu niektórzy hodowcy pozostawiają swoje rośliny w małych doniczkach przez wiele lat, co nadaje im wyjątkowo atrakcyjny wygląd. Ziemia dla Bowiea volubilis powinna być żyzna i dobrze zbrylona. Nie toleruje ona gleby torfowej, ale preferuje glinę i drobny żwir. Podłoże w doniczce powinno być zawsze lekko wilgotne.
Podlewanie
Podlewamy rośliny obficie wiosną, latem i jesienią, natomiast zimą ograniczamy podlewanie. Gdy w ciepłe dni roślina nie otrzyma wystarczającej ilości wody, jej cebule mogą się skurczyć i stać miękkie. Z drugiej strony, nadmierne podlewanie może spowodować gnicie cebul.
Nawożenie
Roślinę można nawozić specjalnym nawozem dla kaktusów, ale należy to robić rzadko – maksymalnie 1-2 razy w roku i wyłącznie gdy roślina jest w dobrej kondycji. Należy również zachować ostrożność w obecności dzieci, ponieważ roślina ta jest trująca.
---
W stanie dzikim roślina ta występuje między innymi w Afryce Południowej, Malawi, Zambii i Tanzanii. Mimo iż nie jest to oczywiste na pierwszy rzut oka, Bowiea to sukulent. Tworzy ona dużą, okrągłą, srebrzysto-zieloną cebulę (kaudeks), która służy jako magazyn wody. Rośnie wolno i może osiągnąć średnicę do około 25 cm. Charakterystyczna bulwa składa się z wielu nakładających się na siebie łusek.
Gatunek ten wytwarza pędy o długości zależnej od wieku i wielkości cebuli, które mogą osiągnąć długość choćby jednego metra.
Roślina zakwita w miesiącach letnich ale drobne, zielonkawobiałe kwiaty nie są zbyt efektowne. Po przekwitnięciu roślina wytwarza torebki w których znajdują się czarne nasiona.
Stanowisko i wymagania cieplne
Cebula pnąca preferuje światło, ale w cieplejszych porach dnia unika bezpośredniego nasłonecznienia, gdyż jej pędy mogą żółknąć. Podobnie jak inne sukulenty, jest rośliną ciepłolubną i dobrze rośnie w warunkach domowych. W lecie można ją wynosić na zewnątrz. Zimą, podczas okresu spoczynku, najlepiej umieścić ją w chłodniejszym miejscu (10-15 °C), ale wciąż zapewniając dostęp do światła.
Podłoże
Bowiea to idealna roślina do hodowli w doniczkach, ponieważ jej korzenie potrzebują kilka miejsca, a roślina może rosnąć choćby w zbyt małej doniczce. Z tego powodu niektórzy hodowcy pozostawiają swoje rośliny w małych doniczkach przez wiele lat, co nadaje im wyjątkowo atrakcyjny wygląd. Ziemia dla Bowiea volubilis powinna być żyzna i dobrze zbrylona. Nie toleruje ona gleby torfowej, ale preferuje glinę i drobny żwir. Podłoże w doniczce powinno być zawsze lekko wilgotne.
Podlewanie
Podlewamy rośliny obficie wiosną, latem i jesienią, natomiast zimą ograniczamy podlewanie. Gdy w ciepłe dni roślina nie otrzyma wystarczającej ilości wody, jej cebule mogą się skurczyć i stać miękkie. Z drugiej strony, nadmierne podlewanie może spowodować gnicie cebul.
Nawożenie
Roślinę można nawozić specjalnym nawozem dla kaktusów, ale należy to robić rzadko – maksymalnie 1-2 razy w roku i wyłącznie gdy roślina jest w dobrej kondycji. Należy również zachować ostrożność w obecności dzieci, ponieważ roślina ta jest trująca.
---
Cebula pnąca jest rośliną długowieczną i może żyć wiele lat. Jest to roślina łatwa w uprawie, choćby dla początkujących. Ze względu na swój oryginalny wygląd, często jest uprawiana jako roślina kolekcjonerska.
