Amorfa krzewiasta – uprawa i pielęgnacja

1 rok temu
Zdjęcie: Amfora krzewiasta


Amorfa krzewiasta vel amorfa drzewiasta vel indygowiec zwyczajny (Amorpha fruticosa)

Wysokość 3-6 m
Kwitnienie VI, VII, VIII
Stanowisko słoneczne
Wilgotność gleby umiarkowanie wilgotna
Ozdobność kwiaty, liście, owoce
Pokrój wyprostowany

Amorfa krzewiasta vel amorfa drzewiasta vel indygowiec zwyczajny (Amorpha fruticosa) jest gatunkiem krzewu z rodziny bobowatych. Pochodzi z USA a w Polsce uprawiana jest jako roślina ozdobna. Przyciąga mnóstwo zapylaczy i jest rośliną miododajną.

Amorfa jest krzewem liściastym o wyprostowanym pokroju, dorastającym w naszym klimacie maksimum do 4 m wysokości. Jego pędy silnie się rozgałęziają a sam krzew ma wyprostowany pokrój. Małe, pojedyncze listki o eliptycznym kształcie składają się na liście skrętoległe, złożone, nieparzystopierzaste, długości choćby 30 cm.

Krzew kwitnie w lipcu i sierpniu. Kwity są czerwono-fioletowe, nieduże, obupłciowe, zebrane w grona, zwieńczają pędy i wydzielają nieprzyjemny zapach. W miejscu kwiatów roślina późnym latem lub z początkiem jesieni tworzy nasiona. Są to wygięte strąki zawierające najczęściej jedno nasiono. Zdobią roślinę aż do wiosny, gdyż nie pękają.

Uprawa amorfy krzewiastej

Amorfa krzewiasta jest rośliną mało wymagającą. Wykazuje dużą tolerancję w kwestii podłoża, choć preferuje ziemie wapienne a miejsca nasłonecznione. Umiarkowanie żyzne podłoże zapewnia obfite kwitnienie. Może jednak rosnąć zarówno na glebach podmokłych i gliniastych jak i piaszczystych i suchych. Amorfa jest odporna na zanieczyszczenia powietrza, sama ma zdolność oczyszczania go z metali ciężkich. Odporna na przymrozki i silne wiatry. Dobrze jest każdej wiosny obsypywać ją kompostem. Nie przepada za przycinaniem, ale jeżeli jest taka konieczność dobry moment to ten, gdy kwiaty przekwitną, gdyż kwitnie na pędach tegorocznych.

Fot. główna: Josep Gesti, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org

Idź do oryginalnego materiału