Żyworódka pierzasta – uprawa i pielęgnacja

Żyworodka pierzasta (Kalanchoe pinnata syn. Bryophyllum pinnatum syn. Cotyledon pinnata) jest sukulentem należącym do rodziny gruboszowatych. Pochodzi z Madagaskaru, ale rozpleniła się po świecie, np. w Australii, stając się gatunkiem inwazyjnym. W Polsce uprawiana jako roślina doniczkowa. Można ją spotkać pod wieloma nazwami, np.: płodolist, brofilium, czy kalanchoe pierzasty.

Rosnąc w środowisku naturalnym dorasta do 2 metrów wysokości, w doniczce jest to zaledwie kilkadziesiąt centymetrów.

Jej łodygi są mięsiste i się nie rozgałęziają. Liście ma grube, pierzastodzielne, mające pofalowane brzegi, które lekko przebarwiają się przy końcach na purpurowo. Żyworódka kwitnie rzadko a jej kwiatki są drobne, dzbankowate i zwisające luźno, w kępkach na końcach pędów.

Kalanchoe pierzasty, w przeciwieństwie do innych żyworodków tworzy rozmnóżki dopiero z tych liści, które same odpadną od rośliny. Wówczas należy je gwałtownie umieścić w przygotowanym podłożu.

Uprawa żyworodki pierzastej

Żyworódka nie lubi zbyt zasobnego podłoża. Można użyć tego przeznaczonego dla sukulentów lub ziemię uniwersalną wymieszać z piaskiem (3:1). Na dnie doniczki konieczne jest ułożenie grubej warstwy drenażu (keramzyt, żwir lub kamienie). Podlewa się ją tylko wówczas, gdy podłoże jest już suche. Lepiej znosi bowiem przesuszenie niż przelanie. W zasadzie nie wymaga nawożenia. Ale jeżeli podłoże jest mocno piaszczyste, można zastosować od czasu do czasu nawóz dla sukulentów.

Żyworódkę sadzi się do dość ciasnej doniczki, taką preferuje. Można ją sadzić i przesadzać cały rok, choć najlepszym do tego terminem jest wiosna. W uprawie domowej roślina kwitnie rzadko a jej kwiaty są drobne, w kolorze różowo-zielonym.

Płodolist uprawia się często ze względu na to, iż ma adekwatności lecznicze. Dzięki dużej zawartości witaminy C oraz mikro- i makroelementów stosowany jest przy zwalczaniu kataru bólu głowy, anginy, oparzeń, dolegliwości układu pokarmowego oraz przy wrzodach i trudno gojących się ranach. Smak liści żyworódki przypomina smak szczawiu. Są one jadalne i można je dodawać do sałatek, robić z nich soki lub stosować w formie okładów.