Płazińce to typ zwierząt dwubocznie symetrycznych, które potocznie są znane jako robaki płaskie. Pomimo swojej prostej budowy odgrywają istotną rolę w badaniach naukowych, głównie ze względu na swoje umiejętności regeneracji. Teraz okazuje się, iż ich możliwości wciąż nie są do końca poznane. Co sprawia, iż wspomniane dwugłowe płazińce są tak niezwykłe?
REKLAMA
Zobacz wideo Pijawki nie tylko leczą, ale mogą być bardzo groźne [PRACOWNIA BRONKA]
Ważne odkrycie na Uniwersytecie Warszawskim. Pomyłka biologiczna dała niecodzienne rezultaty
Ostatniego odkrycia związanego z płazińcami dokonali Katarzyna Tratkiewicz i dr Ludwik Gąsiorowski. Jak dowiadujemy się z komunikatu opublikowanego przez Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, dotyczyło to konkretnie błędu rozwojowego u płazińca Stenostomum brevipharyngium. W wyniku spontanicznej pomyłki w procesie rozmnażania bezpłciowego (paratomii) zamiast nowego ogona formowała się dodatkowa głowa.
Zespół Zoologii Porównawczej Bezkręgowców Instytutu Biologii Ewolucyjnej Wydziału Biologii UW zaobserwował spontaniczne powstawanie osobników o dwóch głowach - z dodatkowymi, ektopicznymi strukturami głowowymi zamiast ogona
- czytamy w przytoczonym komunikacie. Co więcej, "fragment ciała zawierający ektopiczną głowę potrafi zregenerować ogon w miejscu, gdzie wcześniej znajdowała się głowa. Oznacza to, iż osobniki te potrafią odwrócić oś swojego ciała o 180 stopni". Autorzy odkrycia podkreślają również, iż zachowują przy tym zdolność bezpłciowego rozmnażania, a dwugłowy fenotyp nie jest dziedziczny. Płazińce powstałe w wyniku takiego podziału rozwijają się bez problemów i tworzą zdrowe populacje. Warto przy tym zaznaczyć, iż paratomia jest niezwykle ciekawym zjawiskiem, choćby jeżeli przebiega prawidłowo.
Czym jest paratomia? Ta forma rozmnażania bezpłciowego może być jeszcze bardziej niezwykła
W komunikacie UW wyjaśniono, iż paratomia to forma rozmnażania bezpłciowego, w której nowy osobnik powstaje wewnątrz ciała organizmu macierzystego. Najpierw formuje się nowa głowa i ogon, a dopiero później dochodzi do podziału. zwykle u zwierząt oś przednio-tylną ustala się raz, na etapie rozwoju zarodkowego. U płazińców z rodzaju Stenostomum wygląda to jednak nieco inaczej. W tym przypadku układ ten musi być odtwarzany wielokrotnie w kontekście dorosłego ciała. Mimo to dwugłowe płazińce stanowią osobną kategorię wyjątkowości.
To niezwykle rzadkie zjawisko wśród zwierząt dwubocznie symetrycznych (Bilateria), świadczące o wyjątkowych zdolnościach regulacji rozwoju i regeneracji u płazińców
- wyjaśnia Wydział Biologii UW. Pełne wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie "Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences" i znajdziemy je pod tym linkiem.
Zobacz też: Znaleźli w europejskiej jaskini ogromną pajęczynę. Mieszka w niej ponad 111 tys. pająków
Źródło: biol.uw.edu.pl
Dziękujemy, iż przeczytałaś/eś nasz artykuł.
Bądź na bieżąco! Obserwuj nas w Wiadomościach Google.

2 dni temu







