Mieszkańcy sokólszczyzny dostali alerty RCB o planowanym przeprowadzeniu akcji.
Celem skutecznego zwalczania wścieklizny, w kolejnej akcji szczepień – zostaną wyłożone na terenie powiatu sokólskiego przynęty ze szczepionką przeciwko wściekliźnie– metodą zrzutów z samolotów w pobliżu kompleksów leśnych, pól oraz łąk z pominięciem obszarów zabudowanych, rzek oraz zbiorników wodnych.
W wiadomości czytamy:
Uwaga! W dniach 27.03-02.04 w lasach będzie zrzucana szczepionka dla lisów przeciw wściekliźnie. Nie dotykaj kapsułki i nie dopuszczaj do niej zwierząt domowych!
Szczepionka jest zrzucana w postaci małych kostek z samolotu w ustalonej ilości dawek na 1km kw. Dawkę szczepionki stanowi pakiet w postaci kostki o wymiarach około 3cm X 1cm, charakteryzuje się ona kolorem zielono-brązowym o intensywnym rybnym zapachu. Po wyłożeniu przynęt, przez okres 2 tygodni należy ograniczyć przemieszczania się zwierząt domowych - trzymać psy na uwięzi, koty w zamknięciu.
„wścieklizna” wywodzi się od przebiegu jednej, lepiej dostrzegalnej formy choroby. Cechuje ją znaczne podniecenie i agresja („wściekłość”). Wściekliznę nazywa się też czasem wodowstrętem (łac. hydrophobia), co jest odbiciem jednego z objawów choroby, mianowicie mimowolnych skurczów mięśni na widok lub sam dźwięk wody.
Choroba może mieć postać cichą lub szałową, a jej objawy są różne i zależą od gatunku zwierzęcia:
- psy - występuje niepokój, nadmierna pobudliwość, włóczęgostwo, spożywanie niejadalnych przedmiotów, wzmożony popęd płciowy, agresja, ochrypłe szczekanie, ślinotok, opadanie żuchwy z wypadaniem języka, zez, niedowłady kończyn i inne porażenia;
- koty - odnotowuje się podobne objawy jak u psów, przy czym zwierzęta chowają się, uciekają, nieustannie miauczą, zachowują się agresywnie, a śmierć poprzedzona jest zwykle porażeniem kończyn;
- bydło - obserwuje się niestrawność i obniżone łaknienie, wzdęcie, zaparcie lub biegunkę, drgawki poszczególnych grup mięśni, ślinotok, parcie na przeszkody, ciągłe ryczenie, objawy podobne do rui, nienaturalne położenie głowy lub ogona, chwiejność i porażenia kończyn tylnych;
- świnie - występuje lękliwość, ochrypłe chrząkanie, kurczowe ruchy głowy i gryzienie ściółki;
- owce i kozy - odnotowuje się niepokój, wzmożony popęd płciowy, ochrypłe beczenie, nagle porażenia i upadki;
- konie - obserwuje się wpadanie na ściany stajni, drgawki mięśniowe, objawy kolkowe i częste oddawanie moczu;
- zwierzęta dzikie - głównym objawem jest utrata wrodzonego lęku.
Występuje także agresja przejawiająca się atakami na zwierzęta domowe, gospodarskie i ludzi. Dodatkowo, u nietoperzy obserwuje się utratę zdolności lotu, nadpobudliwość na dotyk i dźwięk, przewracanie się na grzbiet i aktywność dzienną niespotykaną u zdrowych osobników.
Należy podkreślić, iż nie wszystkie wymienione objawy muszą wystąpić u każdego zwierzęcia zakażonego wirusem wścieklizny.
Wirus wścieklizny przenosi się głównie poprzez kontakt śliny zakażonego zwierzęcia z uszkodzoną skórą lub błoną śluzową (pogryzienie). Zakażenie możliwe jest również m.in. drogą aerogenną, dospojówkową lub poprzez transplantację narządów. W Polsce rezerwuarem wścieklizny jest lis rudy.
Należy bezwzględnie unikać kontaktu ze szczepionką przeznaczoną dla lisów oraz uniemożliwić taki kontakt zwierzętom domowym. Osoba, która miała styczność ze szczepionką powinna zgłosić się do lekarza medycyny, natomiast kontakt zwierzęcia domowego należy zgłosić lekarzowi weterynarii.
Szczepienie pomoże to uniknąć zarażenia
W celu zabezpieczenia przed chorobą zwierzęta powinny być szczepione. W Polsce, zgodnie z ustawą o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, obowiązkowemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie podlegają psy powyżej 3. miesiąca życia. Na terenach zagrożonych wścieklizną zaleca się również szczepienie kotów oraz zwierząt gospodarskich, które mogą mieć kontakt z dzikimi zwierzętami, takimi jak lisy, jenoty czy kuny.
Co zrobić w przypadku ugryzienia człowieka?
Ważne jest, aby jak najszybciej dokładnie umyć ranę lub miejsce kontaktu ze zwierzęciem wodą i mydłem, a następnie skonsultować się z lekarzem.
Każde ugryzienie przez dzikie zwierzę lub podejrzane pogryzienie przez zwierzę domowe wymaga dokładnej oceny. Zdarzenie należy zgłosić powiatowemu lekarzowi weterynarii.
/TL/
