10 miesięcy temu
Tradycja szopek bożonarodzeniowych sięga średniowiecza
Święty Franciszek z Asyżu jako pierwszy zorganizował żywą szopkę 24 grudnia 1223 roku w Greccio. Była naturalnej wielkości i składała się z żywych zwierząt i ludzi.
Celem świętego Franciszka było przybliżenie ludziom tajemnicy zbawienia i zainteresowanie ich wiarą. Z biegiem lat szopki były stopniowo rozbudowywane, i urozmaicane. Sam pomysł trafił do wiernych, którzy postanowili wykorzystać tę ideę również w swoich domach.
Do Polski tradycja szopek trafiła prawdopodobnie za sprawą zakonników bernardynów. Do naszego kraju dotarły one pod koniec XIII wieku.
Pierwszymi śladami tego zwyczaju są pochodzące z wieku XIV figury Matki Boskiej i Świętego Józefa. Zachowały się one w Krakowie w Klasztorze Sióstr Klarysek przy kościele św. Andrzeja.
ZOBACZ TEŻ: Ruchoma szopka w klasztorze Ojców Kapucynów w Łomży
Obecnie szopki bożonarodzeniowe znajdziemy w każdym kościele. Każda parafia stara się stworzyć możliwie jak najatrakcyjniejszą dekorację.
Na poniższych zdjęciach prezentujemy szopki bożonarodzeniowe z białostockich parafii: Św. Faustyny Kowalskiej i Królowej Rodzin na osiedlu Bacieczki.
Szopka bożonarodzeniowa to makieta lub diorama przedstawiająca wyobrażenie miejsca narodzin Jezusa Chrystusa (stajni, jaskini lub groty). Sceny obrazują moment przybycia pasterzy lub Trzech Mędrców. W każdej szopce znajduje się przedstawienie Świętej Rodziny (mały Jezus, Maria oraz Józef).
W domach szopka bożonarodzeniowa często stanowi istotny element dekoracyjny.
Postawiona w widocznym miejscu przypomina o wartościach w naszym życiu, i jest ważną, symboliczną dekoracją.
