3 godzin temu
Inicjatorem budowy był Stanisław Dąbrowski
Wzniesiony w XVI stuleciu jako miejsce pracy i zamieszkania dla zarządców majątku należącego do kapituły krakowskiej, do dziś przyciąga uwagę swoim wyjątkowym połączeniem funkcji mieszkalnej, administracyjnej i obronnej. Choć nie imponuje rozmiarami jak wielkie zamki czy rezydencje magnackie, jego dzieje i architektura sprawiają, iż pozostaje kluczowym świadkiem historii zarówno miasta, jak i okolicy.
Inicjatorem budowy był Stanisław Dąbrowski - kanonik krakowski i administrator pabianickich dóbr kościelnych. Prace rozpoczęto w latach 1565-1571, a nad ich realizacją czuwał murator Wawrzyniec Lorek. W budowie udział brali również miejscowi rzemieślnicy: malarz Melchior, stolarz Hanusz oraz kamieniarz Jerzy z Lutomierska. Dwór nie był prywatną siedzibą szlachcica, ale pełnił rolę centrum zarządzania majątkiem kapituły. Równocześnie odgrywał rolę obronną - otoczony został fosą, ogrodzeniem i pilnowany przez konnych strażników.
- To miejsce ma niepowtarzalny klimat. Renesansowy dwór z charakterystyczną attyką i narożnymi alkierzami sam w sobie stanowi architektoniczne dzieło sztuki. Od 1948 roku mieści się tu nasze muzeum i każdy, kto przekracza jego próg, od razu odczuwa obecność historii
- mówi Ryszard Adamczyk, dyrektor Muzeum Miasta Pabianic.
https://tulodz.pl/wiadomosci-lodz/zarzadzanie-kryzysowe-ostrzega-alert-dotyczy-takze-lodzi/gz7uZ4PbDtXPxKKjO1jSWzniesiony na planie niemal kwadratu
Budynek reprezentuje klasyczny przykład polskiej architektury renesansowej. Wzniesiony na planie niemal kwadratu, z masywnymi murami i wieżyczkami ze strzelnicami w narożach, zwieńczony jest ozdobną attyką, skrywającą dach czterospadowy. W środku zachowały się kolebkowe sklepienia, a jedna z wnęk kryje inskrypcję
"Sic transit gloria mundi" - "Tak przemija chwała świata"
Po III rozbiorze Polski i przejęciu Pabianic przez władze carskie, budynek zmienił swoją funkcję - stał się siedzibą władz miejskich. Od 1948 roku mieści się tu muzeum, które tchnęło nowe życie w zabytkową przestrzeń. Obiekt nie jest już tylko pomnikiem przeszłości, ale miejscem aktywnego kontaktu z historią.
Współczesne wystawy muzealne prezentują bogaty obraz dziejów miasta. Szczególne miejsce zajmuje XIX-wieczny rozdział przemysłowy - kiedy Pabianice były ważnym ośrodkiem włókiennictwa. Wśród eksponatów znajdują się m.in. krosna, urządzenia tkackie, próbki tkanin, dokumenty i zdjęcia z epoki. Kolekcję uzupełniają przedmioty etnograficzne, sprzęty codziennego użytku oraz unikalne obiekty, jak afrykański strój czarownika czy rzymski hełm legionisty - jedyny tego typu zabytek odnaleziony na polskich ziemiach.
https://tulodz.pl/lodzkie/kierowcy-w-lodzkiem-na-to-czekaja-latwiej-bedzie-dojechac-do-a2-foto/9oynU4Qu4pp6prNHVDHHTajemnicza historia księżniczki Pabianki
Z lokalnych legend największą sławą cieszy się historia księżniczki Pabianki. Choć odziedziczyła wielkie bogactwa, cierpiała z powodu zdeformowanych ust i unikała towarzystwa. Aby móc uczestniczyć w mszach bez bycia zauważoną, zleciła wykopanie tunelu łączącego dwór z kościołem św. Mateusza. W podziemnej kaplicy znajdowała ukojenie w modlitwie, z dala od ludzkich spojrzeń. Według podań to właśnie od jej imienia wywodzi się nazwa miasta. Dziś na pabianickim rynku stoi rzeźba upamiętniająca tajemniczą Pabiankę.
W 2023 roku muzeum otrzymało 35 tys. zł dotacji z budżetu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Łódzkiego. Środki te, przyznane w ramach programu "Łódzkie dla zabytków", przeznaczono na remont fragmentu dachu, co pozwoliło zabezpieczyć jedną z najstarszych części zabytkowego obiektu.
