Obłoki, co z ziemi wstająI płyną w słońca blask złoty,Ach, one mi się być zdająSkrzydłami mojej tęsknoty.(...)Patrzą się w ciemne odmętyTe wielkie ruchome słońca...I ja miłością przejęty,Patrzę i tęsknię bez końca. Adam Asnyk Dziękuję pięknie Wszystkim miłym Gościom za pozostawione ślady obecn
