Tawuła śliwkowa (Spirea prunifolia) |
|
Wysokość | 1,5-2 m |
Kwitnienie | IV, V |
Stanowisko | słoneczne |
Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
Ozdobność | kwiaty, cała roślina |
Pokrój | krzaczasty |
Tawuła śliwkowa (Spirea prunifolia) to gwałtownie rosnący, luźny krzew z cienkimi i łukowato wygiętymi pędami. Dorasta do 1,5-2 metrów wysokości i około 2 metrów szerokości. Jej roczny przyrost wynosi 15 centymetrów. Roślina pochodzenia japońskiego. Tawuła śliwkowa należy do rodziny różowatych. Liście rośliny są ciemnozielone, błyszczące (pod spodem omszone), jesienią przebarwiają się na pomarańczowo lub czerwono. Tawuła śliwkowa pod koniec kwietnia pokrywa się białymi, pełnymi kwiatami, zebranymi w większe grono po 3-6 sztuk. Tawuła śliwkowa polecana jest na niskie żywopłoty, do ogrodów orientalnych, a także na rabaty.
Uprawa Tawuły śliwkowej
Wymaga stanowiska słonecznego, osłoniętego i ciepłego. Tawuła śliwkowa najlepiej rozwija się na glebie żyznej, umiarkowanie wilgotnej, próchniczej i lekko kwaśnej. Wiosną można zasilić krzew kompostem lub zastosować nawóz mineralny wieloskładnikowy. Tawuła śliwkowa w czasie ostrych zim może przemarzać, szczególnie młode egzemplarze, dlatego warto roślinę osłonić. Cięcia wykonujemy wiosną po kwitnieniu, sprzyja to zagęszczaniu krzewu. Tawułę śliwkową na miejsca stałe najlepiej sadzić od późnego lata do wczesnej jesieni. W okresie przedłużającej się suszy należy roślinę nawadniać.
Fot. główna: danutaniemiec/pixabay.com