Psy to potomkowie wilków, których bezwzględnie możemy zaliczyć do mięsożerców. W wyniku tysięcy lat ewolucji układ pokarmowy naszych psich przyjaciół przystosował się również do trawienia skrobi i roślin. W ich odpowiednim żywieniu najważniejsze jest to, by produkty, które im serwujemy dostarczały wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Karma pełnoporcjowa, opracowana przez specjalistów to zdrowy i bezpieczny wybór. Niektórzy opiekunowie decydują się na wdrożenie do życia swoich pupili diety BARF. Czy warto dawać psu surowe mięso? Jakie rodzaje będą najlepsze? Sprawdź – rozwiewamy wszelkie wątpliwości.
Jaką rolę odgrywa mięso w diecie psa?
Prawidłowe żywienie psa zależy w dużej mierze od składników, których dostarczamy mu w diecie. Mięso to źródło łatwostrawnego białka zwierzęcego, niezbędnego do budowy i regeneracji tkanek, produkcji hormonów i enzymów. Zbudowane jest ono z aminokwasów, które są najważniejsze dla prawidłowego funkcjonowania organizmu psa. Mięso zawiera również tłuszcz, będący jednym z głównych nośników energii. Uczestniczy w procesach metabolicznych i regeneracyjnych, a ponadto wspiera zdrowie skóry i sierści. Dodatkowo,w mięsie znajdziemy witaminy z grupy B (szczególnie B12), żelazo, cynk, selen i inne cenne mikroelementy.
Pamiętajmy jednak, iż dieta psa musi zawierać wszystkie niezbędne składniki odżywcze, z których część nie jest dostępna w samym mięsie. Właśnie dlatego nie zapewni ono czworonogowi kompletnej i zbilansowanej diety. Jadłospis składający się wyłącznie lub prawie wyłącznie z mięsa może wywoływać niedobory lub nadmiary niektórych substancji odżywczych, przyczyniając się do powstania poważnych chorób.
Szczególnie niebezpieczne, zwłaszcza dla szczeniąt, jest nieodpowiedni stosunek wapnia do fosforu (odpowiadających za prawidłowy rozwój kości i stawów) w posiłkach mięsnych. Powinien wynosić pomiędzy 1:1 a 1,8:1, z przewagą wapnia.
Karma gotowa a dieta BARF dla pupila
Odpowiednio zbilansowana dieta to podstawa. Dlatego powinniśmy zastanowić się nad wybraniem najlepszego sposobu żywienia naszego psa. Decyzja ta powinna uwzględniać zarówno potrzeby czworonoga, jak i możliwości opiekuna. Jakie są wady i zalety stosowania karmy komercyjnej i diety BARF? Podpowiadamy!
Karma komercyjna w żywieniu domowego psa
Jednym z popularniejszych metod jest podawanie psu karmy komercyjnej (suchej i mokrej). Powinniśmy dostosować ją do wieku, wielkości i poziomu aktywności fizycznej pupila.
Sucha karma jest bardzo wydajna. Nie psuje się gwałtownie po otwarciu, łatwo ją przechowywać, a ponadto umożliwia precyzyjne odmierzenie porcji. Żucie kruchych granulek może pomóc w redukcji kamienia nazębnego i płytki bakteryjnej. Mokra karma zaś składa się w ponad 70% z wody, dlatego stanowi dobre, dodatkowe źródło nawodnienia. Jest lekkostrawna i praktycznie pozbawiona sztucznych konserwantów. Poza tym łatwiej ją pogryźć – idealnie nadaje się dla szczeniaków i psów starszych, które mają problemy z uzębieniem.
W pokarmie gotowym znajduje się taka ilość mięsa i produktów pochodzenia zwierzęcego, która pozwala pokryć zapotrzebowanie zwierzęcia na poszczególne mikro- i makroskładniki. Oprócz tego znajdują się w niej też surowce roślinne, umożliwiające pełne zbilansowanie diety pupila i wspierające pracę jelit. Karmę poddaje się obróbce termicznej, dzięki czemu uzyskiwane jest bezpieczeństwo mikrobiologiczne, a ewentualne straty składników odżywczych wyrównywane są odpowiednimi dodatkami. Obróbka termiczna zwiększa również strawność pokarmu.
Surowce wykorzystywane przy produkcji karm dla psów pochodzą od zwierząt, które zgodnie z prawem unijnym są dopuszczone do spożycia przez ludzi. Na opakowaniu karmy pełnoporcjowej znajdziemy informację o wersji smakowej produktu, np. „z wołowiną”, „z kurczakiem”. W rzeczywistości pokarm taki zawiera też inne gatunki mięsa i produkty pochodzenia zwierzęcego, np. indyka, jagnięcinę, dziczyznę. To, jaki smak wybierzemy, zależy od nas i od preferencji naszego pupila. Chociaż produkty pełnoporcjowe różnią się smakiem, to zawsze powinny być stałe pod względem proporcji makroskładników (białka, kwasów tłuszczowych i węglowodanów) oraz zawartości poszczególnych witamin i składników mineralnych. warto zatem zwracać uwagę na skład i wybierać produkty pozbawione zbóż oraz sztucznych konserwantów.
Dieta BARF dla psa
W ogólnym założeniu BARF jest najbardziej zbliżone do jadłospisu dzikich przodków naszych pupili. Polega na podawaniu zwierzętom surowego mięsa z dodatkiem podrobów oraz wybranych owoców i warzyw. A jak wiemy, mięso jest ważnym składnikiem diety psów.
W kontekście żywienia psów surowe mięso w diecie BARF to mięśnie szkieletowe (wraz z otaczającymi go tkankami) pochodzące od zwierząt rzeźnych. Natomiast produkty pochodzenia zwierzęcego są elementami tusz dopuszczonych do spożycia przez ludzi, które są mięśniami poprzecznie prążkowanymi (wątróbka, żołądki, serca).
Pamiętajmy, iż dieta psa musi zapewniać mu wszystkie niezbędne składniki odżywcze – część z nich nie jest dostępna w samym mięsie, a ich źródłem są właśnie produkty pochodzenia zwierzęcego, takie jak np. podroby.
Przy stosowaniu diety BARF warto pamiętać o odpowiednim zbilansowaniu posiłków. Opiekunowie najczęściej borykają się z problemem adekwatnej podaży mikro- i makroelementów. Dlatego wcześniej warto skonsultować się ze specjalistą, najlepiej dietetykiem zwierzęcym.
Surowe czy gotowane – które mięso jest lepsze dla psa?
Wybór między surowym a gotowanym mięsem dla psa to decyzja, która powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb czworonoga. Oba sposoby mogą być dobre, ale pod uwagę warto wziąć stan zdrowia psiaka oraz jego tolerancję na różne formy podania mięsa. Które z nich jest lepsze – gotowane czy surowe? Sprawdź.
Dieta surowa
Surowe mięso zachowuje wszystkie naturalne enzymy i wartości odżywcze, które mogą ulec częściowemu zniszczeniu po poddaniu obróbce termicznej. Wielu opiekunów psów karmionych surowym mięsem zauważa poprawę kondycji sierści, zdrowia skóry oraz ogólnej witalności zwierzęcia. Dodatkowo, żucie surowego mięsa i niektórych kości otoczonych mięsem, np. mostków cielęcych, szyjek i grzbietów, ogonów cielęcych, kości kręgosłupa wołowego (pod nadzorem) wspomaga naturalną higienę jamy ustnej. Pamiętajmy jednak, iż podawanie ich w zbyt dużych ilościach niesie za sobą ryzyko powstawania zaparć.
Dawkowanie zależy przede wszystkim od masy ciała psa, jego wieku, poziomu aktywności i stanu zdrowia. Dorosłym osobnikom należy podawać dziennie porcję surowego mięsa, stanowiącą ok. 2-3% masy jego ciała. W przypadku bardzo aktywnych pupili wartość ta może wzrosnąć do 4-5%. Ważne jest, aby nie ograniczać diety wyłącznie do mięsa – powinna ona zawierać również odpowiednią ilość podrobów (około 10% całkowitej porcji), kości (10-15%) oraz warzyw i innych dodatków. Wtedy będziemy mieć pewność, iż dieta jest odpowiednio zbilansowana.
Surowe mięso dla szczeniaka
Nie zaleca się podawania szczeniakom surowego mięsa. Dopiero rozwijający się organizm młodego psa nie jest przystosowany do trawienia tego rodzaju pokarmów. Ich spożycie może prowadzić do pojawienia się poważnych dolegliwości żołądkowych. Zęby i układ trawienny szczeniaków jest bardzo wrażliwy. Duże twarde kości mogą połamać zęby, a małe fragmenty utknąć w przełyku, powodując zadławienie. Czasem zdarza się tak, iż kości blokują przewód pokarmowy, co prowadzi do niedrożności jelit.
Bezpieczniejszą alternatywą są bezpieczne zabawki lub specjalne kości do żucia dostępne w sklepach zoologicznych. Zaspokajają naturalną potrzebę gryzienia, a jednocześnie nie zagrażają zdrowiu psa.
Najlepszym rozwiązaniem jest podawanie młodemu psiakowi wysokiej jakości karmy dla szczeniąt, która jest odpowiednio zbilansowana pod kątem wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Przejście na dietę surową, jeżeli opiekun zdecyduje się na takie rozwiązanie, powinno nastąpić dopiero gdy pies dojrzeje.
Gotowane mięso
Gotowane mięso eliminuje ryzyko związane z zarażeniem niebezpiecznymi patogenami, które mogą być obecne w surowym mięsie. Gotowanie zwiększa również strawność mięsa, co korzystnie wpływa na psy z wrażliwym układem pokarmowym, w podeszłym wieku oraz rekonwalescentów.
Warto pamiętać, iż podczas gotowania mięso traci część objętości przez utratę wody. Dlatego serwowane porcje mogą być nieco mniejsze objętościowo, ale powinny dostarczać tej samej ilości składników odżywczych.
Zmiany w diecie
Niezależnie od wyboru, przejście na nową dietę powinno odbywać się stopniowo, przez ok. 7-14 dni, aby układ pokarmowy psa mógł się zaadaptować do zmian. Wskazane jest również regularne konsultowanie diety z lekarzem weterynarii lub dietetykiem dla zwierząt, szczególnie w przypadku młodych, starszych lub chorujących psów, aby upewnić się, iż wszystkie ich potrzeby żywieniowe są odpowiednio zaspokojone.
Naturalne przekąski
W przeciwieństwie do ludzi pies nie potrzebuje urozmaiconych posiłków. jeżeli natomiast chcemy nieco zróżnicować jego dietę, warto podawać psu pokrojone małe kawałki ugotowanego mięsa, bez żadnych dodatków. Takie przekąski, powinny dostarczać maksymalnie 10% dziennej dawki energii. Jednocześnie od głównych posiłków należy odliczyć odpowiadającą im ilość kalorii.
Jaki rodzaj surowego mięsa najlepiej podawać psu?
Mięso surowe może być odpowiednie dla naszych pupili – kluczem do sukcesu jest wybór dobrych jakościowo produktów i ich odpowiednie przechowywanie. Sprawdź, jaki rodzaj mięsa będzie najodpowiedniejszy Twojego psa.
Czy pies może jeść surowe mięso z kurczaka?
Kurczak jest często wybierany jako „mięso startowe” w diecie BARF, ponieważ ma łagodny smak i dobrze toleruje je większość czworonogów. Dla wielu opiekunów psów to podstawowe źródło lekkostrawnego białka w rotacyjnej diecie surowej. Skrzydełka (pozbawione kości) idealnie będą nadawać się dla psów ras małych, natomiast tusze drobiowe lepiej sprawdzą się w przypadku większych ras. Warto jednak uzupełniać je innymi rodzajami mięs.
Surowe mięso z kurczaka bardzo dobrze sprawdzi się w przypadku psów z wrażliwym układem pokarmowym lub tendencją do nadwagi. Dostarcza pupilom cennych składników odżywczych, w tym witamin z grupy B, wzmacniających funkcjonowanie układu nerwowego i usprawniających procesy metaboliczne zachodzące w organizmie.
Mięso z kurczaka (w częściach chrzęstnych i szyjnych) zawiera chondroitynę i glukozaminę, która wspiera zdrowie stawów psów, co jest niezwykle ważne zwłaszcza dla ras dużych i aktywnych.
Surowa wołowina dla psa – czy warto?
Podawanie surowego mięsa wołowego zapewnia psu dostęp do wysokiej jakości białka zwierzęcego bogatego w aminokwasy egzogenne, niezbędne do budowania i regeneracji tkanek mięśniowych. Wołowina zawiera więcej żelaza niż mięso drobiowe, wspomaga produkcję czerwonych krwinek i zapobiega anemii.
Mięso wołowe dla psa to cenne źródło cynku, który wspiera układ odpornościowy oraz odpowiada za utrzymanie dobrej kondycji skóry i sierści. Zawiera również witaminę B12, poprawiającą funkcje neurologiczne i krwiotwórcze.
Surowa wołowina jest bogata w karnozynę i koenzym Q10 – przeciwutleniacze wspierające zdrowie serca i opóźniające procesy starzenia komórkowego. Tłuszcz wołowy dostarcza kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6 w korzystnych proporcjach.
Wołowina jest także mniej narażona na skażenie bakteriami chorobotwórczymi niż drób, co czyni ją stosunkowo bezpieczniejszym wyborem przy podawaniu mięsa na surowo.
Wieprzowina w diecie psa
Wieprzowina stanowi doskonałe źródło pełnowartościowego białka, które zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy potrzebne psu do budowy i regeneracji tkanek. Jest bogata w tiaminę (witaminę B1) oraz witaminę B12 – pomaga w produkcji czerwonych krwinek. Mięso wieprzowe jest również bogate w keratynę, która wspomaga budowę mięśni i dostarcza energii podczas intensywnego wysiłku fizycznego.
Tłuszcz wieprzowy zawiera kwasy tłuszczowe potrzebne do utrzymania zdrowej skóry i lśniącej sierści. Dla psów aktywnych i pracujących, wieprzowina może być cennym źródłem energii ze względu na wyższą zawartość tłuszczu.
Jeśli chcesz włączyć wieprzowinę do diety psa, powinna być ona zawsze dokładnie ugotowana do temperatury wynoszącej minimum 71°C, by wyeliminować większość zagrożeń.
Surowe mięso dla psa może być niebezpieczne – jak radzić sobie z potencjalnymi zagrożeniami?
Karmienie psa surowym mięsem może nieść ze sobą pewne ryzyko. Przede wszystkim jest ono źródłem niebezpiecznych patogenów mogą okazać się zarówno przemysłowe produkty, jak i te od lokalnego rzeźnika. Zjadając je, czworonogi stają się nosicielami wirusów, bakterii i pasożytów (Salmonella i Listeria, E.cola), które rozprzestrzeniają się w otoczeniu. Taki stan rzeczy jest niebezpieczny dla ludzi, a zwłaszcza osób o obniżonej odporności: dzieci, seniorów, kobiet w ciąży. Surowe mięso może być także szkodliwe dla psów z chorobami wątroby i nerek oraz alergiami.
Co więcej, mięso nieodpowiednio przechowywane lub zbyt długo zalegające w misce podlega niekorzystnym procesom, które w pierwszych stadiach nie są zauważalne dla ludzkiego oka czy zmysłu powonienia, tymczasem mogą spowodować u psa poważne zaburzenia trawienne – wymioty lub biegunkę.
Jak przechowywać surowe mięso stosowane w diecie BARF?
Prawidłowe przechowywanie mięsa do diety BARF jest bardzo ważne dla bezpieczeństwa Twojego psa. Należy trzymać je w lodówce (nie dłużej niż 2-3 dni), w wysterylizowanych, szczelnych pojemnikach, dzięki temu płyny nie będą kapały na inne produkty.
Większe ilości mięsa powinny być odpowiednio poporcjowane, byśmy mogli rozmrozić jedynie potrzebne kawałki. Dla zachowania bezpieczeństwa mikrobiologicznego najlepiej z zamrażarki przenieść je od razu do lodówki. Pamiętajmy, aby nie zamrażać już raz rozmrożonej porcji. Dobrze zapakowane mięso może być przechowywane w zamrażarce przez ok. 3-6 miesięcy. Dla zachowania porządku najlepiej podpisywać opakowania.
Poza tym, w przypadku przygotowywania surowego mięsa, trzeba używać oddzielnych naczyń oraz desek do krojenia, aby uniknąć zanieczyszczenia krzyżowego. Po każdym kontakcie z surowym mięsem warto dokładnie umyć ręce, powierzchnie i narzędzia.
Czy pies może jeść surowe mięso – podsumowanie
W artykule kompleksowo omówiliśmy rolę mięsa w diecie psów. Wyjaśniliśmy, iż choć nasi pupile ewolucyjnie są przystosowani do jego spożywania, to samo w sobie nie zapewnia wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Porównaliśmy karmę komercyjną z dietą BARF, opisując ich zalety i wady. Szczegółowo scharakteryzowaliśmy różne rodzaje mięsa, a także przedstawiliśmy potencjalne zagrożenia związane ze spożyciem ich w surowej formie. Zawarliśmy również praktyczne wskazówki dotyczące przechowywania mięsa stosowanego w diecie BARF. Pamiętaj, iż wybór odpowiedniej metody żywienia powinien uwzględniać indywidualne potrzeby psa oraz możliwości opiekuna, a wszelkie zmiany najlepiej konsultować z lekarzem weterynarii.
