Sternbergia żółta – uprawa i pielęgnacja

1 rok temu
Zdjęcie: Sternbergia żółta


Sternbergia żółta (sternbergia lutea)

Wysokość 10-15 cm
Kwitnienie X, XI
Stanowisko słoneczne
Wilgotność gleby umiarkowanie sucha
Ozdobność kwiaty
Pokrój wzniesiony

Sternbergia żółta (sternbergia lutea) to roślina należąca do rodziny amarylkowatych. W naturalnych warunkach rośnie na obszarach basenu Morze Śródziemnego. Wyglądem przypomina nasze krokusy, ale nie kwitnie wiosną tylko jesienią i dlatego nazywana jest żółtym zimowitem. Jest rośliną cebulową, dorastającą do 15 cm wysokości.

Kwiaty mają kształt lejka i są koloru intensywnie żółtego. Listki są długie i wąskie i pojawiają się równocześnie z kwitnieniem a czasami choćby po nim. Średnica kielichów kwiatowych nie przekracza 5 cm.

Uprawa sternbergii żółtej

Uprawa sternbergii żółtej nie jest skomplikowana, wystarczy w lipcu lub sierpniu wysadzić cebulki do gruntu w odległości ok. 10 cm od siebie. Najbardziej pożądane stanowisko to takie dobrze nasłonecznione, z podłożem żyznym, przepuszczalnym i niezbyt wilgotnym. Roślina w okresie spoczynku lubi mieć sucho. Ze względu na to, iż nie jest tak do końca mrozoodporna należy cebule pozostałe w podłożu przykryć warstwą ściółki. Mogą to być liście, kompost lub gałęzie iglaków. Co 3-4 lata powinno się sternbergię przesadzać jednocześnie rozmnażając z cebulek przybyszowych.

Można nią obsadzać brzegi rabat, trawników czy ścieżek. Ale idealnym dla niej miejscem są skalniaki. Sprawdza się również uprawiana w pojemnikach.

Fot. główna: Dimìtar Nàydenov, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org

Idź do oryginalnego materiału