Spaniel tybetański to niewielki i towarzyski czworonóg zaliczany do grupy psów ozdobnych i do towarzystwa. Pochodzi z Wyżyny Tybetańskiej, a jego krajem patronackim jest Wielka Brytania. Jak dokładnie wygląda ten pies i czy nadaje się do życia w mieszkaniu? Co warto wiedzieć, zanim udamy się do hodowli spaniela tybetańskiego?
Spaniel tybetański – podstawowe informacje
FCI | grupa IX (psy ozdobne i do towarzystwa), sekcja 5 (rasy tybetańskie) nr wzorca 332 |
Długość życia | 17–18 lat |
Charakter | czuły, inteligentny, towarzyski, czujny, uparty, niezależny, aktywny, lojalny wobec opiekuna, radosny, hałaśliwy |
Rozmiar | mały (samce i samice):
waga: 4–7 kg wysokość w kłębie: około 24,5 cm |
Sierść | włos okrywowy jedwabisty, raczej płasko przylegający; delikatny, gęsty podszerstek; różne warianty umaszczenia |
Kraj pochodzenia | Tybet, Wielka Brytania (kraj patronacki) |
Spaniel tybetański – szczypta historii
Spaniel tybetański był hodowany przez tybetańskich mnichów już w XI wieku p.n.e. Pełnił funkcję przyklasztornego stróża (podobnie jak lhasa apso) i był wysoko ceniony wśród arystokracji. Kiedy czworonóg trafił do Europy? Nie jest to do końca pewne. Część kynologów uważa, iż psy przywieźli na Stary Kontynent w XVII wieku jezuiccy misjonarze, którzy wracali do Anglii z Azji. Klub hodowców spaniela tybetańskiego powstał dopiero w 1957 roku. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI, Fédération Cynologique Internationale) uznała rasę w 1961 roku.
Spaniel tybetański – wygląd
Spaniele tybetańskie to małe psy o harmonijnej sylwetce, prostym grzbiecie i silnych kończynach. Mają jedwabistą sierść średniej długości i truflę w kolorze czarnym. Zgodnie z oficjalnym wzorcem długość tułowia nieznacznie przekracza wysokość w kłębie. Wysokość w kłębie wynosi około 24,5 cm, a pożądana masa ciała pupili tej rasy to 4–7 kg. U spanieli tybetańskich akceptowalny jest lekki przodozgryz.
Głowa: mała w stosunku do tułowia; czaszka lekko wysklepiona; kufa krótka (3,5 cm), pełna, tępo zakończona, bez zmarszczek; stop łagodny.
Oczy: średniej wielkości, owalne, błyszczące, o mądrym wyrazie, dość szeroko osadzone.
Uszy: średniej wielkości, osadzone dość wysoko, zwisające, pokryte długim włosem.
Ogon: zakręcony lub zagięty nad grzbietem, z obfitym pióropuszem, osadzony wysoko.
Szata: podwójna, włos okrywowy jedwabisty, gęsty.
Maść: dopuszczalne dowolne kolory umaszczenia.
Spaniel tybetański – charakter
Spaniel tybetański to bardzo czujny i energiczny pies, który traktuje obcych z rezerwą. Lubi obserwować otoczenie. Jest szczekliwy i z pewnością chętnie zaalarmuje nas o zbliżającym się intruzie. To czworonóg bezgranicznie lojalny wobec opiekuna i darzy wielkim uczuciem wszystkich domowników. Źle znosi samotność, nie powinien więc być izolowany. Nie wykazuje agresji ani lękliwości. Mimo iż spaniel tybetański zaliczany jest do raczej posłusznych pupili, potrafi być niezależny. W opinii wielu osób czworonóg tej rasy ma nieco koci charakter. Jest inteligentny i bardzo pojętny, ale nie możemy oczekiwać, iż będzie w 100% stosował się do poleceń opiekuna. Wiele osób zainteresowanych tą rasą zastanawia się, czy ten niewielki, aktywny pies toleruje inne zwierzęta. Spaniel tybetański powinien porozumieć się z innymi czworonogami w domu.
Spaniel tybetański – dla kogo?
Spaniel tybetański to uniwersalny czworonóg, który będzie idealnym kompanem seniorów, rodziny z dziećmi czy singla. To miły i radosny pies do towarzystwa. Może żyć i w domu, i w mieszkaniu (nie potrzebuje dużo miejsca). Łatwo adaptuje się w każdych warunkach. Warto wspomnieć, iż spaniel wymaga wczesnej socjalizacji i szkolenia. Osoby bez doświadczenia nie powinny mieć problemów z wychowaniem i ułożeniem tego rezolutnego pupila.
Spaniel tybetański – cena
Osoby zainteresowane psem tej rasy prawdopodobnie są ciekawe, z jaką inwestycją wiąże się zakup szczenięcia spaniela tybetańskiego? Cena młodego psa, który pochodzi z legalnej hodowli zarejestrowanej przez Związek Kynologiczny w Polsce, może wynieść od 2500 do 4000 złotych (im bardziej uznani przodkowie i znana hodowla, tym więcej zapłacimy za pupila). Dlaczego musimy przygotować się na wydatek rzędu kilku tysięcy złotych? Jego wysokość wynika m.in. z konieczności zapewnienia suce spaniela tybetańskiego stałej opieki (w tym weterynaryjnej) przez całe jej życie, profesjonalnej opieki nad młodymi, karmienia zwierząt wysokiej jakości jedzeniem oraz wysiłku i czasu, jaki odpowiedzialny hodowca wkłada w proces socjalizacji szczeniąt.
Oczywiście pies z rodowodem to nie jedyna opcja. jeżeli nie planujemy wystawiać pupila w konkursach kynologicznych, możemy odwiedzić pobliskie schronisko dla zwierząt i zaadoptować psa w typie rasy spaniel tybetański lub innego czworonoga czekającego na kochający dom.
Spaniel tybetański – pielęgnacja
Na czym polega pielęgnacja spaniela tybetańskiego? Aby zapobiec filcowaniu się i plątaniu się włosa, należy pamiętać o regularnym szczotkowaniu spaniela. Jak często wykonywać tego typu czynność? Kilka razy w tygodniu. Kąpiele należy przeprowadzać okazjonalnie. Pies wymaga również systematycznej kontroli stanu oczu i uszu oraz codziennego mycia zębów. Pielęgnacja spaniela tybetańskiego nie jest zatem kłopotliwa, ale powinna być systematyczna.
Spaniel tybetański – żywienie
Czym karmić pupila? Spaniel tybetański powinien otrzymywać wysokiej jakości pożywienie dostosowane do jego wieku, zdrowia i aktywności fizycznej. Rekomendujemy pełnoporcjową karmę gotową dedykowaną dla ras małych- zarówno suchą jak i mokrą. Optymalna dieta to dieta mieszana polegająca na stosowaniu obu typów pokarmu w równych proporcjach pod względem masy produktów. Dzienną porcję pożywienia dla spaniela tybetańskiego najlepiej podzielić na 2–3 posiłki. Czworonóg musi mieć zapewniony stały dostęp do świeżej i czystej wody pitnej. Od czasu do czasu wskazane są przekąski w formie specjalnych smakołyków dla zwierząt (np. jako pozytywna motywacja podczas ćwiczeń). Nie można natomiast przesadzać z ich ilością. Żeby nie doprowadzić do nadwagi u psa, tzw. smaczki nie mogą stanowić więcej niż 10% dziennego zapotrzebowania kalorycznego (należy je odliczyć od ogólnego dziennego zapotrzebowania).
Spaniel tybetański – zdrowie
Spaniele tybetańskie są podatne na niektóre schorzenia o podłożu genetycznym. Potencjalne problemy zdrowotne, jakie mogą pogorszyć jakość życia pupili tej rasy, to:
- ektropium (wywinięcie powieki),
- dwurzędowość rzęs,
- zwichnięcie rzepki,
- cystynuria (kamica cystynowa),
- dysplazja stawów łokciowych,
- zespolenie wrotno-oboczne,
- zespół oddechowy ras krótkoczaszkowych.
Wielu potencjalnych opiekunów zastanawia się, ile żyje spaniel tybetański. Przeciętna długość życia czworonoga to 17–18 lat. Jest to więc naprawdę długowieczna rasa psów.
Spaniel tybetański – ciekawostki
- Pierwszy spaniel tybetański został sprowadzony do Polski w połowie lat 90. XX wieku.
- Inne nazwy spaniela tybetańskiego to: tibbie, tibetan spaniel, paraabso.
Spaniel tybetański – przykładowe imiona
Przykładowe imiona dla psa spaniela tybetańskiego: Bunio, Nosek, Kulek, Pikuś, Człapek.
Przykładowe imiona dla suki spaniela tybetańskiego: Kropka, Iskra, Fila, Lala, Mimi, Zoja.