Spaniel bretoński

Rozważasz adopcję psa? Chcesz zaopiekować się radosnym, przyjacielskim czworonogiem o średnich rozmiarach? Aby podjąć świadomą decyzję o przyjęciu zwierzęcia pod swój dach, dowiedz się najważniejszych rzeczy na temat danej rasy. Poniżej przedstawiamy opis wyglądu i charakteru spaniela bretońskiego. Poznaj wymagania, jakie wiążą się z wychowywaniem takiego czworonoga!

Spaniel bretoński – podstawowe informacje

Spaniel bretoński – szczypta historii

Spaniel bretoński (mały wyżeł) to jedna z ras myśliwskich. Pochodzi z obszaru północnej Francji, z krainy nazywanej Bretanią. Bezpośrednimi przodkami tej odmiany są spaniele angielskie. Na przełomie XVIII i XIX wieku arystokraci z Wysp Brytyjskich przywozili psy do Francji, aby pomagały im podczas polowań. Wracając do domu, często zostawiali czworonogi w lokalnych psiarniach do czasu otwarcia następnego sezonu. Wtedy też dochodziło do spontanicznych rozrodów (krzyżówek z miejscowymi psami), co gwałtownie zostało przekształcone przez Francuzów w celową hodowlę spaniela brytyjskiego.

Pierwszy wzorzec rasy powstał w Nantes w 1907 roku. Rok później przyjęto go jako oficjalny. Data publikacji w tej chwili obowiązującego wzorca to marzec 2003 roku.

Spaniel bretoński – wygląd

W przypadku spaniela bretońskiego waga dorosłego osobnika powinna mieścić się w przedziale 15–18 kg. Zwierzęta te zaliczane są więc do ras średnich. Optymalna wysokość w kłębie u samców wynosi 48–51 cm, natomiast u samic – 47–50 cm. Cocker-spaniel bretoński to najmniejszy z wyżłów.

Głowa: dobrze rzeźbiona, proporcjonalna do tułowia; czaszka dłuższa od kufy w stosunku 3:2.

Oczy: lekko skośne i lekko owalne, tęczówka raczej ciemna.

Uszy: trójkątne, raczej krótkie, wysoko osadzone.

Ogon: wysoko osadzony, noszony poziomo. Zdarzają się osobniki bez ogona lub z ogonem szczątkowym.

Szata: miękka, prosta lub lekko falista; włos krótki na głowie, lekkie pióro na brzuchu i z tyłu kończyn.

Umaszczenie: biało-pomarańczowe, biało-czarne, biało-czekoladowe, trójkolorowe; częsta dereszowatość.

Spaniel bretoński – charakter

Spaniel bretoński to pies łagodny, przyjacielski i wrażliwy. Dobrze toleruje inne czworonogi w swoim otoczeniu, choć ze względu na silny instynkt myśliwski należy kontrolować jego kontakty z małymi zwierzętami domowymi. Pupil tej rasy zwykle przepada za towarzystwem ludzi i mocno przywiązuje się do opiekuna. Może doświadczać lęku separacyjnego, kiedy zostaje sam. Odpowiednia socjalizacja jest więc ważnym elementem wychowania spaniela bretońskiego – szczenięta powinny być uczone samodzielności już od pierwszych tygodni życia. Zwierzęta tej rasy są bardzo inteligentne i podatne na naukę, jednak ze względu na wysoką wrażliwość mogą zostać łatwo skrzywdzone psychicznie. Tak samo jak inne psy, spaniele bretońskie powinny więc być szkolone dzięki pozytywnego motywowania (nagradzania za pożądane zachowania), a nie karane czy zmuszane do posłuszeństwa siłą. W przypadku czworonogów tej rasy zaleca się szczególnie łagodne traktowanie oraz czułość i wyrozumiałość w kontaktach.

Spaniel bretoński – dla kogo?

Cocker-spaniel bretoński to pies średnich rozmiarów. Nadaje się zarówno do mieszkania w domu, jak i w bloku, trzeba jednak pamiętać, iż jest to rasa bardzo energiczna. Aby zaspokoić potrzebę ruchu pupila, należy zapewnić mu codzienne spacery z aktywnością fizyczną, np. aportowaniem.

Spaniel bretoński to doskonały wybór dla rodzin z dziećmi. Jest cierpliwy i opiekuńczy wobec członków swojego „stada”, jednak należy pamiętać, aby od najmłodszych lat uczyć pociechy adekwatnego obchodzenia się ze zwierzętami. Psy, niezależnie od rasy, powinny mieć kontakt z najmłodszymi tylko pod nadzorem dorosłych.

Spaniel bretoński – cena

Cena za spaniela bretońskiego hodowlanego wynosi ok. 1500–2000 zł. Na tę kwotę składają się m.in. koszty, jakie ponosi hodowca, oraz renoma danego ośrodka. Inne ważne czynniki to:

• opieka weterynaryjna nad suką przez całe jej życie i w czasie ciąży,
• opieka nad młodymi,
• optymalna dieta,
• czas poświęcony na opiekę nad psami i ich socjalizację.

Warto zwrócić uwagę, aby hodowla, z której adoptujemy psa, była profesjonalna, tj. zarejestrowana w Związku Kynologicznym w Polsce. Tylko dzięki korzystaniu przy wyborze pupila z takich miejsc mamy pewność, iż przebywające w nich zwierzęta zostały otoczone adekwatną opieką przed wydaniem do nowych domów. Zyskujemy też największe możliwe prawdopodobieństwo, iż nasz podopieczny będzie odpowiadał wzorcowi swojej rasy. Prawidłowe cechy wyglądu i charakteru, a także rodowód zwierzęcia umożliwiają mu udział w konkursach i wystawach kynologicznych. o ile nie planujemy takich aktywności, dobrym pomysłem może okazać się adopcja zwierzęcia ze schroniska. Przebywają tam czworonogi w typie różnych ras, które czekają na swoich kochających opiekunów.

Spaniel bretoński – pielęgnacja

Spaniel bretoński ma gładką, krótką lub półdługą sierść, którą należy wyczesywać w zależności od potrzeb. zwykle wystarczy wykonywać taki zabieg raz w tygodniu, natomiast w okresie linienia warto robić to codziennie lub co drugi dzień. Inne zalecane czynności pielęgnacyjne to:

• szczotkowanie zębów (raz dziennie),
• czyszczenie uszu (raz w tygodniu lub według zaleceń lekarza weterynarii),
• obcinanie pazurów (raz na 2–4 tygodnie).

Spaniel bretoński – żywienie

Żywienie spaniela bretońskiego, tak samo jak żywienie każdego innego psa, powinno bazować na pełnoporcjowych pokarmach gotowych. Specjaliści z Instytutu Nauki o Zwierzętach Waltham zalecają stosowanie diety mieszanej, złożonej z posiłków suchych i mokrych w proporcjach 1:1 pod względem masy produktów. Oznacza to, iż zwierzę powinno otrzymać w ciągu dnia tyle samo gramów suchych granulek, co mięsistych kawałków w galaretce lub sosie. W ten sposób jest w stanie czerpać korzyści, jakie wynikają ze spożywania obu tych rodzajów jedzenia.

Suchy pokarm jest około czterokrotnie bardziej kaloryczny od mokrego. o ile pies jest wyjątkowo aktywny fizycznie, np. jest zwierzęciem pracującym, po konsultacji z dietetykiem lub lekarzem weterynarii można oprzeć jego dietę głównie na takim jedzeniu. Dodatkową zaletą takich posiłków jest fakt, iż gryzienie chropowatych struktur pomaga dbać o higienę jamy ustnej czworonoga. Pożywienie mokre, które jest mniej kaloryczne, pomaga natomiast zachować szczupłą sylwetkę zwierzęcia, a także wspiera optymalne nawodnienie jego organizmu.

Pies powinien być karmiony 2 lub 3 razy dziennie o stałych porach. Należy pamiętać, iż zwierzę musi mieć zapewniony nieograniczony dostęp do świeżej wody pitnej.

Spaniel bretoński – zdrowie

Spaniele bretońskie to psy raczej odporne i wytrzymałe. Niektóre osobniki mają tendencję do nadmiernego tycia, należy więc szczególnie uważnie planować ich dietę. Nadwaga i otyłość u psów to czynniki, które mogą przyczyniać się do wystąpienia problemów zdrowotnych, takich jak cukrzyca czy nadciśnienie tętnicze.

Przeciętna długość życia zdrowego cocker-spaniela bretońskiego wynosi 13–16 lat.

Spaniel bretoński – ciekawostki

• Spaniele bretońskie często rodzą się z krótkim ogonem lub bez ogona.
• Są to psy wystawiające, które podczas polowań robią tzw. stójkę, aby zasygnalizować myśliwemu zwietrzenie zwierzyny.

Spaniel bretoński – przykładowe imiona

Przykładowe imiona dla psa: Effi, Guzik, Bafi, Piko.

Przykładowe imiona dla suki: Ruda, Strzała, Wrotka, Lola.