Śniedek wątpliwy – uprawa i pielęgnacja

1 rok temu
Zdjęcie: Śniedek wątpliwy


Śniedek wątpliwy (Ornithogalum dubium)

Wysokość ok. 50 cm
Kwitnienie VII, VIII, IX
Stanowisko słoneczne, półcień
Wilgotność gleby umiarkowanie wilgotna
Ozdobność kwiaty
Pokrój wzniesiony

Śniedek wątpliwy (Ornithogalum dubium) jest byliną cebulową, która należy do rodziny cebulowatych. Rosnącego w naturze można spotkać w Azji i Afryce.

Kwiat ten tak bardzo różni się od innych przedstawicieli tego gatunku, iż nazwa gatunkowa dubium mówi dosłownie „wątpić”, ma się bowiem ogromne wątpliwości czy śniedek wątpliwy ma cokolwiek wspólnego z innymi śniedkami.

Ten gatunek śniedka ma wiele ozdobnych odmian, których przedstawiciele dorastają do 15, 30, 70 a niektóre do 120 cm wysokości. Ich błyszczące, soczyście zielone liście są długie i lancetowate. Spomiędzy liści wyrastają grube pędy kwiatostanowe, na których szczycie pojawiają się kwiaty zebrane w groniasty kwiatostan. Kwiatki liczą sobie po 6 płatków i najczęściej przybierają jaskrawo pomarańczową barwę, choć zdarzają się żółte i czerwone. Rozkwitają po kolei od dołu do szczytu pędu, dzięki czemu kwitną aż do 6 tygodni. W zależności od terminu posadzenia cebul, mogą kwitnąć w doniczkach w różnych porach roku, zwłaszcza pięknie zimą. Posadzone w ogrodzie, kwitną od lipca do września.

Roślina zawiera substancje toksyczne, groźne po spożyciu!

Uprawa śniedka wątpliwego

Śniedki wątpliwe kochają słońce, choć radzą sobie posadzone w półcieniu. Gleba powinna być lekko torfowa, żyzna i przepuszczalna. Odczyn zbliżony do obojętnego. Należy zapewnić roślinom stale lekko wilgotne podłoże. Cebulki nie są mrozoodporne, dlatego należy wykopać je w październiku, przechować i ponownie sadzić wiosną.

Fot. główna: Jensbn~commonswiki, CC BY-SA 2.5, commons.wikimedia.org

Idź do oryginalnego materiału