2 dni temu
Słabizna to tytuł projektu artystycznego realizowanego przez Natalię Szerszeń, absolwentkę Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Na cykl składają się obiekty przedstawiające konie w momencie upadku. Ich sylwetki są zdeformowane, anatomia potraktowana w sposób umowny i symboliczny. Artystkę interesuje pojęcie „słabizny”. Słowo to z jednej strony określa najsłabszą część ciała zwierzęcia, a z drugiej – odnosi się do stanu osłabienia i rezygnacji. Prace te w metaforyczny sposób ukazują ludzką kondycję i upadek będący efektem niemocy. Majestatyczne, piękne zwierzę, jakim jest koń, pokazane w stanie fizycznej słabości i uległości, symbolizuje psychiczną kruchość człowieka.
Przy tworzeniu prac z cyklu Słabizna artystka posługuje się klasycznymi technikami malarskimi i rzeźbiarskimi, które uzupełnia wykorzystując autorskie rozwiązania.
Pełen opis pracy Słabizna, słowami artystki: „W postaci obiektów przedstawiam bryły w kształcie zdeformowanych koni, które poprzez swoją formę i ułożenie sugerują moment uległości oraz załamania pod ciężarem grawitacji i własnej masy. To właśnie najważniejszy moment „poddania się masy” jest najistotniejszy. W swoich instalacjach utrwaliłam ostatnie chwile, które następują tuż przed symbolicznym upadkiem — momenty, w których ciało nie może dłużej walczyć z siłą grawitacji, a ciężar przytłacza.
Proces, który pokazuję poprzez zniekształcone bryły wierzchowców, jest wynikiem refleksji nad stanem ludzkiego ciała i umysłu w momencie poddania się. W roli bohatera sytuacji obsadziłam konia, ponieważ jest to zwierzę, które w kulturze polskiej kojarzy się ze szlachetnością i pięknem. Ta symbolika konia jest silnie obecna w okresie sarmatyzmu, w czasach gdy szlachta lubowała się w czystej krwi wierzchowcach, a malowane obrazy poruszały wątki heroiczno-wojenne czy triumfalne. Wszyscy kojarzymy obrazy, w których wizerunek konia, jawi się jako uosobienie władcy – symbolizuje szlachetne pochodzenie człowieka, odzwierciedlające się w rycerskości oraz bogactwie. W mojej pracy pokazuj drugie oblicze konia – zwierzęcia pociągowego, często ginącego na polu bitwy. Wykorzystuję konia jako kukłę. Przedstawiam formę pewnego rodzaju brzydoty tej istoty, jak również pokazuję naturalizm życia. Postaci zwierząt komponuję w dramatycznych pozach, jakby zastygły w ostatnich sekundach swojego triumfu. Poprzez wyciągnięte nogi czy łby dodaję formie pewnej teatralności. Stłamszone kształty, wciśnięte w kąty pomieszczeń, pełnią funkcję fantomów — plastycznych bohaterów, którzy w swojej ułomności przekazują jakąś wizję naszej własnej kondycji. Wprowadzam pojęcie balansowania między miękkością, a twardym monumentalizmem. Z jednej strony mamy ciężar fizyczny — masę, która przygniata i której nie sposób zignorować, z drugiej — mamy miękkość, ulotność, kruchość, która jednak sama w sobie również niesie pewien ciężar emocjonalny.
W kontekście moich instalacji, ten dialog między miękkością a monumentalizmem staje się szczególnie ważny. Zdeformowane postaci koni wydają się ciężkie i monumentalne, a mimo to emanują pewną miękkością, która wynika z ich uległości. Użyta przeze mnie kolorystyka — burzowe fiolety i sine odcienie — podkreśla ten dualizm, wprowadzając widza w świat emocji, gdzie ciężar i słabość współistnieją”
WINDOWS. NOWE ZJAWISKa to Cykl wystawy, interwencji i performansów w przestrzeni publicznej. Wydarzenia realizowane są regularnie w obrębie LKW Gallery (tira zakleszczonego pod wiaduktem przy ul. Szopy, wewnątrz którego mieści się mini-galeria prowadzona przez CSW ŁAŹNIA). Prezentujemy artystów młodego pokolenia, którzy w osobisty sposób odnoszą się do bieżących tematów, które najbardziej ich poruszają. Naszymi odbiorcami są zarówno koneserzy sztuki, jak i przypadkowi przechodnie.
