Muzeum-Zamek Tarnowskich w Tarnobrzegu, zaprasza na wystawę czasową pt. ”Rafał Eret. Samotność”.
Wystawa czynna: 1.09–30.09.2024 roku
Kurator wystawy: Tadeusz Zych
Wernisaż: 1 września 2024 r., godz. 18.00
Rafał Eret
Urodzony w 1970 roku, ukończył wydział malarstwa na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie w 2001 roku. Zajmuje się malarstwem sztalugowym. Mieszka i pracuje w Lubartowie. Autor kilkunastu wystaw indywidualnych. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą. Uczestnik wielu plenerów malarskich i sympozjów artystycznych.
Wystawy indywidualne:
Malarstwo – Galeria BWA, Sandomierz 2023
Spotkania – Galeria Wirydarz, Lublin 2023
I Mistrzowskie weekendy – Art Zaborek, Janów Podlaski 2023
Wir – Galeria Podlaska, Biała Podlaska 2023
Dzień Noc Dzień – Muzeum Ziemi Lubartowskiej, Lubartów 2022
Obrazy – Galeria Wirydarz, Lublin 2020
Nokturnum III – Galeria Gardzienice, Lublin 2019
Nokturnum – Miejska Galeria Sztuki MM, Chorzów 2019
Nokturnum – Powiatowy Młodzieżowy Dom Kultury, Lubartów 2018
Ścieżka – Płocka Galeria Sztuki, Płock 2016
Obrazy – Galeria Wirydarz, Lublin 2015
Od świtu po zmierzch – Galeria Wirydarz, Lublin 2013
Plaża – LOK, Lubartów 2004
Wystawy zbiorowe:
Wystawa Finałowa VI Konkursu im. L. Wyczółkowskiego – BWA, Bydgoszcz 2024
Nowy Horyzont – Hotel Rejs, Ustka 2024
Kolekcje – PMDK, Lubartów 2023
IX Sypozjum Artystyczne im. M. Ruzamskiego – Muzeum-Zamek Tarnowskich, Tarnobrzeg 2023
Nowy Horyzont – Zagroda Inicjatyw Twórczych, Ustka-Swołoo 2023
Wróblewski i po… – Muzeum Narodowe, Lublin 2023
Warszawskie Targi Sztuki – hala EXPO XXI, Warszawa 2022
Wystawa plenerowa – Willa Agnieszka, Kazimierz Dolny 2018
Lubliniana – Galeria Wirydarz, Lublin 2017
Raj na Połomiu – Muzeum Śląska Cieszyńskiego, Cieszyn 2017
Kolekcje – PMDK, Lubartów 2015
Wystawa plenerowa – Willa Agnieszka, Kazimierz Dolny 2015
Warszawskie Targi Sztuki – Arkady Kubickiego Zamku Królewskiego, Warszawa 2014
Nałęczowska sierpniówka (wystawa plenerowa) – Nałęczów 2014
Autograf – Muzeum Lubelskie na Zamku, Lublin 2008
Obraz Roku (wystawa finałowa konkursu) – Królikarnia, Warszawa 2005
Operation Enduring Push – Tomas van Aquinokerk, Amsterdam 2001
Eindexam – Rietveld Academie, Amsterdam 2001
Painting – Galeria Ferrari, Amsterdam 2000
Spring – Weemvloor, Amsterdam 2000
Wystawa Sztuki LOK, Lubartów 1989
Milczenie – ryby
Ryby są jednym z najczęściej pojawiających się motywów w twórczości Ereta. Prezentowane pojedynczo, bądź w mniejszych czy większych mgławicach wywołują bardziej niepokój niż poczucie spokoju. Są dostojne i piękne, a przede wszystkim milczące. Jednak paradoksalnie milcząc mówią. Mówią o tym jak ważne w życiu są cisza i milczenie. Eret również i w tym wypadku staje w poprzek dominującego w świecie „mowo-toku”. Mówi do nas: spróbuj pomilczeć, stań się choć na chwilę rybą, a dostrzeżesz piękno otaczającego cię świata.
Natura
Jej siłę wyrażają: woda, rośliny i zwierzęta. Są wszechobecne na obrazach Ereta. Swoją twórczością składa naturze swój hołd. Woda to życie. Bujność roślin przywołuje często sceny z dżungli Henri Rousseau, zwanego Celnikiem. Drzemie w nich niezwykła siła i witalność. Z kolei ptaki, równie często malowane przez Ereta, bądź budzą niepokój, niczym te z filmu Hitchcocka, bądź zniewalają swoją łagodnością. Są zmienne niczym ludzie, których artysta zamknął w opierzonym korpusie.
Człowiek – samotność
Człowiek jest w centrum twórczości Ereta. Paradoksalnie, choćby tam gdzie go nie ma, patrzący na obraz, zadaje pytanie o jego obecność. Człowiek jest u artysty dopełnieniem natury. To co symptomatyczne, to wszechogarniające wrażenie jego samotności, w tym także, a może przede wszystkim, samotności we dwoje. Zwierzęta, ryby, kwiaty są najczęściej razem, człowiek zaś skazany jest na samotność.
Prawda o człowieku zanurzonym w niezwykły świat Ereta, zmusza do refleksji, do pytania o siebie i o drugą osobę, która jest obok nas. Odwieczne pytania, które u artysty przybierają niezwykłą formę malarską. Nawiązuje ona do wielkich Mistrzów, a w swojej osobności pokazuje wielkość Artysty.
Tadeusz Zych
Eret ujawniony
Malarstwo Rafała Ereta przenosi nas w fascynujący świat Artysty, w którym jego wyobraźnia otwiera się bez żadnych granic. Bo obrazy Rafała są jak ze snu. Mimo, iż malarz zabiera swojego widza tak naprawdę w podróż na pogranicze jawy i snu, w miejsca niezwykłe i tajemne dla ludzkiej duszy. Po wielu latach obcowania z twórczością artysty, jestem teraz pewien, iż tak trzeba odbierać jego malarski świat, jego niezwykle fascynujące obrazy. To malarstwo, które dogłębnie zniewala odbiorcę. Powoduje, iż się zatrzymujemy, iż uważnie się wpatrujemy, iż zastygamy. A malarz zabiera nas niejako w głąb swoich dzieł, operując doskonałym światłem, ujawnia tyle, ile uważa za słuszne, ujawnia świat obrazu w swoisty, charakterystyczny tylko dla siebie sposób. Zresztą rozpoznawalność i oryginalność jego malarstwa to sprawa niejako oczywista. Eret zatrzymuje w obrazach bardzo ważne chwile – filmowo mówiąc jego obraz to przecież jakby stop klatka, zatrzymany na płótnie kadr wolno snującego się w wyobraźni artysty snu… Świat obrazów Ereta jest nadrealny czy też na pozór wręcz nierealny, ale jednak ze wszech miar prawdziwy, jest światem za którym często tęsknimy i o którym marzymy, ale jakby nie chcemy, wstydzimy się czy wręcz boimy się do tego przyznać. Malarz konfrontuje nas więc i stawia nas czasem w sytuacji bez wyjścia, jakby w lustrach, wtedy możemy się tylko przejrzeć w jego dziełach, możemy się odnaleźć ,ale i wzruszyć, możemy się obudzić, ale czasem i przerazić, iż tam, w tym malarstwie jesteśmy obecni, po prostu istniejemy a czasem te nasze euforii lub nasze zalęknienie są i istnieją i iż to artysta za nas ujawnia czy też bardziej – ustanawia naszą rzeczywistość.
Poetyckość malarstwa Ereta jest oczywista i naturalna. Malarz komunikuje się z nami obrazami, w nich osiąga pełnię dialogu z widzem, dzieli się swoim skrytym, wewnętrznym życiem a tworząc zupełnie nową, niepowtarzalną jakość – ujawnia przecież nie tylko siebie, ale i cząstkę nas. Obrazy Ereta unoszą nas i razem płyniemy poddając się tej magii dzieł i świata twórcy, dajmy się unieść dalej i dalej, wyżej i wyżej… A malarstwo Ereta świeci osobnym, oryginalnym i niepowtarzalnym, jedynym w swoim rodzaju światłem i promieniuje bardzo mocno na tle współczesnej, polskiej sztuki i sztuki w ogóle. Rafał Eret „schowany” był kiedyś przed światem w Amsterdamie, gdzie kończył uczelnię i malował oraz w swoim rodzinnym Lubartowie, w urokliwym domku z pracownią, gdzie w tej chwili mieszka i tworzy, ale został w końcu – poprzez swoje malarstwo – ujawniony, z ogromnym dobrodziejstwem i blaskiem dla widza i sztuki.
Galerię Sztuki Wirydarz i mnie osobiście łączy z Rafałem Eretem i jego malarstwem piękna historia i szczególna, ważna nić. Zawsze z wielkim podnieceniem, niecierpliwością, ale i wewnętrznym drżeniem czekam na nowe dzieła Rafała.
Ufam, iż Państwo łatwo odkryją, dlaczego.
Piotr Zieliński
Kustosz Galerii Sztuki Wirydarz w Lublinie
