Rozwolnienie u psa – domowe sposoby na biegunkę

Zdjęcie: Rozwolnienie u psa

Objawy, komplikacje rozwolnienia u psa. Domowe sposoby i ich zadania

Przebieg biegunki i stopień jej nasilenia determinują przede wszystkim pierwotne przyczyny. Powody rozwolnień u psów są zróżnicowane, nie zawsze dotyczą jedzenia szkodzącego żołądkowi czy jelitom. Mogą to być również rozmaite choroby (nie tylko układu pokarmowego), alergia, stres, udar cieplny czy działania niepożądane leków i szczepionek. Podstawowy objaw to częstsze niż zwykle wypróżnienia i kał o luźniejszej, czasami wodnistej konsystencji. Poza tym mogą występować:

• obniżenie apetytu;
• apatia;
• wymioty;
• krew, śluz, tłuszcz, niestrawione resztki pokarmu, ciała obce w stolcu;
• ból;
• gorączka;
• wzdęcia.

W przypadku rozwolnienia u psa domowe sposoby mogą powstrzymać oddawanie luźnego stolca i związaną z tym utratę wody oraz elektrolitów. Jeśli biegunka utrzyma się ponad 24 h albo od początku towarzyszą jej inne dolegliwości lub w kale znajduje się dodatkowa treść, należy od razu zabrać czworonoga do weterynarza. Pupila trzeba zdiagnozować pod kątem przewlekłych schorzeń. Samo długotrwałe i nieleczone rozwolnienie może doprowadzić do:

• odwodnienia;
• poważnych niedoborów witamin i minerałów;
• niedożywienia;
• zaburzeń metabolicznych, np. kwasicy;
• niewydolności nerek;
• sepsy.

Silna biegunka u psa – domowe sposoby mogą nie usunąć przyczyny

Domowe sposoby na rozwolnienia u psów są leczeniem objawowym. W niektórych przypadkach trzeba działać przede wszystkim przyczynowo. Dolegliwości powracają po krótkim czasie, a takie „maskowanie” oznak problemów ze zdrowiem tylko niepotrzebnie opóźnia leczenie. Wśród najpoważniejszych przyczyn, przy których podstawowe metody nie są odpowiednio skuteczne, wymienia się między innymi:

• infekcje bakteryjne;
• infestacje (obecność pasożytów);
• alergie i nietolerancje pokarmowe;
• zatrucia, głównie niepokarmowe;
• choroby układu pokarmowego;
• inne schorzenia somatyczne.

W przypadku biegunki u psa domowe sposoby

Domowe sposoby na rozwolnienie u psa. Po pierwsze – nawodnienie

Biegunka może prowadzić do szybkiej utraty płynów i elektrolitów, co może być niebezpieczne dla zdrowia psa. Dlatego trzeba zadbać o odpowiednie nawodnienie czworonoga i kontrolować jego stan. Pies musi mieć stały, łatwy dostęp do czystej, świeżej wody pitnej – w miarę możliwości należy regularnie sprawdzać i uzupełniać poziom płynu w misce. Woda nie powinna stać zbyt długo, po upływie 1–2 dni może już nie nadawać się do bezpiecznego picia. Niektórzy polecają naturalną wodę kokosową na rozwolnienie u psa. Domowy sposób tego rodzaju zapewnia dodatkowe elektrolity, głównie potas, sód czy magnez.

Właściciel powinien systematycznie kontrolować stan swojego pupila i zwrócić szczególną uwagę na objawy ewentualnego odwodnienia. Nadmierna utrata płynów z powodu biegunki może u psa spowodować:

• zmniejszone oddawanie moczu;
• wyschnięte błony śluzowe;
• suchy, ciepły nos;
• zapadnięte oczy;
• wiotka, przesuszona skóra;
• osłabienie;
• przyspieszone tętno i oddech.

Głodówka i dieta to podstawowe metody na biegunkę u psa

Odstawienie pokarmu oraz zmiana sposobu żywienia mogą złagodzić objawy rozwolnienia i przyspieszyć powrót do zdrowia. Krótkotrwałej głodówki (12-24 godziny) może pomóc w uspokojeniu przewodu pokarmowego i zmniejszeniu obciążenia psiego żołądka. Posiłki podawane po przymusowym poście powinny być lekkostrawne. Poniżej kilka spośród propozycji jadłospisu po rozwolnieniu u psa – domowymi sposobami można przyrządzić między innymi:

• gotowany kurczak (samo mięso, bez skóry i kości) z ryżem i marchewką;
• bulion mięsno-warzywny (bez cebuli!);
• kleik z siemienia lnianego;
• pieczona dynia

Gdy biegunka ustąpi, można stopniowo wracać do zwykłej diety psa. Należy to robić powoli, stale obserwując reakcję organizmu psa, aby uniknąć nawrotu rozwolnienia. Każda zmiana diety powinna być rozłożona na ok. 10 dni. W ich trakcie należy mieszać wcześniej podawane jedzenie z nowym pokarmem, codziennie zmieniając proporcje na korzyść przyszłego jadłospisu.

Jak powstrzymać rozwolnienie u psa? Domowe sposoby – lekarstwa z apteczki

Podczas biegunki da się pomóc pupilowi dzięki zapasom własnych leków oraz innych produktów. Rodzaj preparatu, dawkowanie i formę podania należy każdorazowo skonsultować z weterynarzem. Skutecznym, domowym sposobem na rozwolnienie u psa może być:

• Smecta;
• Nifuroksazyd;
• No-spa;
• Stoperan;
• aktywny węgiel leczniczy – skuteczny głównie przy biegunkach wywołanych zatruciami. Wiąże szkodliwe substancji w przewodzie pokarmowym, co pomaga w usunięciu ich z organizmu.

Pewne działanie przeciwbiegunkowe mają również glinka bentonitowa i olej z czarnuszki. Glinka zawiera montmorylonit, jej efekty można porównać do leczniczego węgla. Można ją podawać psu w postaci proszku, mieszając z wodą lub jedzeniem. Z kolei dodanie oleju do karmy może pomóc w uregulowaniu pracy przewodu pokarmowego dzięki adekwatnościom przeciwbakteryjnym, przeciwzapalnym i przeciwbólowym.

Stosowanie probiotyków i prebiotyków w trakcie biegunki u psa

Te preparaty często odgrywają najważniejsze role podczas rozwolnienia u psa. Wspierają pracę i powrót układu pokarmowego do równowagi. Podawanie probiotyków i prebiotyków w trakcie biegunki ma na celu:

• przywrócenie zdrowej mikroflory jelitowej i równowagi mikrobiologicznej;
• wspieranie układu odpornościowego psa;
• zmniejszenie stanu zapalnego w jelitach;
• skrócenie rozwolnienia;
• poprawę wchłaniania składników odżywczych;
• zapobieganie nawrotom biegunek.

Probiotyki to żywe organizmy, głównie bakterie i drożdże, które poprawiają równowagę mikrobiologiczną jelit. Z kolei prebiotyki stymulują wzrost i aktywność zdrowych bakterii w jelitach. Są naturalnie obecne w niektórych produktach spożywczych, ale nie wszystkie nadają się dla psów.

Biegunka może być nie tylko nieprzyjemne, ale także niebezpieczne dla zdrowia twojego pupila. Dlatego trzeba zwracać uwagę na to, jak dokładnie przebiega rozwolnienie u psa. Domowe sposoby pomogą w złagodzeniu objawów, ale w wielu przypadkach nie zwalczą przyczyny. Właściciele muszą mieć świadomość, kiedy niezbędne jest skonsultowanie się z weterynarzem, który oceni stan zdrowia psa i zaleci odpowiednie leczenie.