Kolejny wpis w cyklu Rośliny z mojego parku. Na małej łączce w "moim" parku rośnie wielka rodzina pewnych kwiatów. To Mydlnica lekarska, roślina o niezwykłych adekwatnościach.
Mydlnica lekarska ma związek z pewną rodzinną historią. Mój tata, rocznik wojenny, opowiadał, iż w czasie wojny i tuż po były problemy z zakupem mydła. Wtedy wraz z braćmi szli nad brzeg stawku i myli się stosując właśnie korzenie Mydlnicy.
Mydlnica lekarska (Saponaria officinalis), znana również jako naturalne mydło, rośnie w ogrodach, na łąkach, czy jak w moim przypadku, w parku. Ta roślina jest ceniona od wieków za swoje adekwatności myjące. Jej nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa "sapo", co oznacza mydło. Zawarte w niej saponiny to naturalne substancje powierzchniowo czynne, które w kontakcie z wodą tworzą pianę, przypominającą tę, którą produkuje mydło.
Uprawa mydlnicy w ogrodzie jest godna polecenia, gdyż jest to bylina niewymagająca i łatwa w hodowli. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lub półcienistych oraz w glebie żyznej i umiarkowanie wilgotnej.
A teraz najciekawsze.
Mydlnica jest chętnie wykorzystywana jako składnik szamponów do włosów, zwłaszcza tych dla włosów gwałtownie się przetłuszczających. Działa ona oczyszczająco, ale jednocześnie delikatnie, nie wywołując podrażnień skóry głowy. Z korzeni mydlnicy można również przygotować naturalne mydło, które jest delikatne dla skóry, idealne dla osób z wrażliwą cerą. Dodatkowo, ekstrakty z mydlnicy są dodawane do płynów do kąpieli, dzięki czemu mają one adekwatności zmiękczające i kojące.
Mydlnica jest również wykorzystywana w ziołolecznictwie. Jej działanie przeciwzapalne i łagodzące jest stosowane w leczeniu niektórych chorób skóry, takich jak egzema czy łuszczyca. Napary z korzeni mydlnicy posiadają adekwatności wykrztuśne i są używane przy przeziębieniach oraz kaszlu.
I jak widzicie rośnie w moim parku 😀
